Miss Independent

Chapter 23

Ryan's POV

Pagkatapos naming kumain tatlo nina Michael at Bianca, agad na akong unalis. Masyado akong naapktuhan sa sinabi ni Bianca. I can't believe she's leaving. Just like that she's giving up on me and us. Kahit di pa ganun katagal pinagsamahan namin, what we had was real. I know what she felt for me was real. Why else would she leave if she didn't care that much.

Di ko namalayan na ang direksyong pinupuntuhan ko ay yung pauwi sa amin. Great, even my unconscious is against me. The last thing I want right now is go to the place where I'll be reminded of the bitch who cost me the love of my life.

Nang makarating ako sa bahay ay agad akong sinalubong ng isang security guard at hinagis ko sa kanya ang susi ng pick up ko.

Pagkapasok ko sa bahay, sinalubong ako agad ni mommy. Bumeso siya sa akin at yumakap. "Di ka man lang nagsabi na uuwi ka ngayon. Nakapaghanda sana ako ng makakain," sabi niya.

"Don't worry Mom. Di naman po ako bisita. I just want to rest. The exams sort of got to me," I said, pretending there's nothing wrong.

"Of course. Pumunta ka na sa kwarto mo," she said smiling with a hand on my face. "But don't think I believe any of that crap about your exams bothering you. We both know your lying."

I just smiled faintly as I excused myself. Umakyat ako sa ikalawang palapag ng bahay. Deretso na sana ako sa kwarto nang biglang bumukas ang pinto ng opisina ni Dad na nadadaanan papunta ng kwarto.

Iniluwa nun si Dad at ang Tito ni Gianna. Shit. Tumigil ako sa paglalakad dahil di ko sila pwedeng ignorahin lang.

"Oh , you're here," Dad said, surprised. "Tapos na ba exams mo?" taning pa niya.

Tumango lang ako at sinalubong ang tingin ng Tito ni Gianna. Nakangiti siya pero halata sa tingin niya na may alam siya sa kasalukuyan naming sitwasyon ng pamangkin niya. "Good afternoon po," bati ko. But we both know all I wanted to say was how Gianna was doing.

Plano ko naman sanang kausapin siya bago magbakasyon pero di ko na siya inabutan. I went to her dorm but the guard said she already went home.

"How's Gianna doing po?" I asked out loud. I just couldn't help myself but ask.

"Okay naman siya. Ngayon flight niya pa Cebu. Baka nakarating na yun. Last I heard from her, she's on the same flight as
Paul," he said l, still smiling.

"Paul?" who the hell is that guy?

"Her high school sweetheart. Tuwang tuwa pa nga siya," ngumisi lang siya sa di malamang dahilan. "Anyway, I better get going then. Salamat Gov," sabi niya kay Dad.

Shit. I thought her ex was gay. Who left her hanging? Ba't para siyang masaya siyang makita ito?

Gianna's POV

When I turned my phone on, all that I saw are messages from Bianca and Tito. Sabi ni Bianca, alam na raw ni Ryan ang pagpunta ko dito sa Cebu. Like I care? So what if he knows? Ang sabi naman ni Tito, magtext raw ako kung nakarating na ba ako sa resort.

Naghihintay ako sa bagahe ko nang lumapit si Paul sa akin. My ex. He's still gay but he's still not openly gay. Ang gaga, di pa rin maamin amin sa tatay ang totoong siya. Only his mom and siblings know. "So, want to share a taxi?" he offered.

Umiling lang ako. "Susunduin ako ng van galing ng resort eh," sagot ko.

"Okay. But call me when you get back to the city. You said di ka sure kung pupunta ka ba talaga sa lugar ng mga kamag-anak mo or you'll just meet them here so magpasabi ka ha," tugib niya. Tumango lang ako.

Sabay kaming lumabas ng airport at agad konv nakita ang logo ng resort na tutuluyan ko sa isa sa mga van. Si Paul naman ay agad pumara ng taxi.

Nginitihan ko lang siya bago pumasok sa van. After almost four years, I finally got the closure I've been looking for. I can finally say, in all honestt, that I'm happy to see him.

I couldn't help but feel emotional on the hour long drive to the resort. Mabuti sana kung kasama ko si Bianca at Cindy pero hindi eh. We were planning on going somewhere together pero di natuloy dahil may plano na Cindy at ang boyfriend niya. Bwiset, ni hindi ko alam na may boyfriend pala ang gaga.

Kaya heto ako ngayon. Nagbabakasyon mag-isa. It made me realize there's a difference between alone and lonely.