Miss Independent

Chapter 24

Ryan's POV

Tatlong araw na akong nakatunganga lang bahay. I haven't been out of the house since Gianna's uncle told me she was happy in Cebu with her ex. That was the biggest blow to not only my ego but my heart. How could she be happy with him? Niloko na nga siya. Nakalimutan na ba yun? And he's gay for God's sake!

Napabangon ako sa kama nang marinig ko ang marahang pagkatok sa pinto ng katulong. "Sir Ryan, may bisita ho kayo," sigaw pa niya.

"Oo na," nababagot kong sagot. Bumangon ako at hinanap ang t-shirt na suot ko kahapon. Alas nuebe na ng umaga pero di pa rin ako bumabangong simula nang magising ako. I can't believe I'm acting like the cliche brokenhearted asshole.

Nagbihis rin ako ng board shorts at lumabas na ng kwarto. Pagkababa ko sa sala, sumalubong sa akin ang nakangiti at nakakabanas na mukha ni Michelle. She was wearing very short shorts and a see through flowery top revealing her bright red bikini. If I didn't know any better, I'd think she was prostitute than a businessman's daughter. We've been friends for a long time and right now I regret ever being friends with her.

"Hi Ry," masigla niyang bati. Itinaas niya ang picnic basket na dala niya. "Naisipan kong magandang pumunta sa dagat ngayon. It's summer after all. Too bad di pa tapos ang klase ng iba nating friends. Pero we've done this before so it's okay lang diba?" nakangiti pa rin niyang sabi.

I remember those days she all but conned me to take her anywhere. I honestly thought it was all innocent friendly dates but I was so wrong. Now, I just gave her a blank look. "Busy ako. Wala akong oras pumunta sa dagat." I said without any trace of emotion. Kahit gaano ko kagusto ibunton sa kanya ang galit ko, tinuring ko naman siyang kaibigan kahit papaano.

"But tita said you just lay around you bed all day." She pouted and I know any minute she'll start whining. Sobrang spoiled niya sa tatay niya nasusunod lahat ng gusto at luho niya. "Besides, ayae mo na ba akong makasama?"

Napangisi ako. "Do you really want me to answer that?" tanong ko. Napatango siya nang tila wala sa sarili. "Then the answer is no. To be brutally honest, I don't even want to see you let alone be with you." Mabilis na namuo ang luha sa mga mata niya. Pero wala akong pakialam. Wala akong naramdaman na awa o pagsisisi. "You cost me Gianna Mich. Coz of you she left me. And I can never forget that."

"We've been friends over half our lives Ry. Lahat ng pinagsamahan natin, nakalimutan mo na para sa babaeng yun? Humihikbi niyang tanong. "All for that bitch? Alam mo ba gaano kasama ang babaeng yun? Sinampal niya ako ng walang dahilan. Nakita mo yun. Ilang beses rin niya akong pinahiya sa klase namin. You're just let her do that to me? You still choose her over me?"

"We both know what really happened. And yes, I'd still choose her. Now go. Bago ko makalimutang naging magkaibigan tayo. And remember, whatever was between us is over. Even the friendship. Ayoko nang kahit anong ugnayan sayo."

Tinalikuran ko na siya agad. I don't want to see her face ever again. Naririnig ko ang paghikbi niya na di na niya pinigilan. Bahala siya sa buhay niya. No one messes with me and gets away without paying.

Gianna's POV

Nandito ako sa isang resort nagbabakasyon mag-isa. Darating mamya si Paul. Ang gaga walang magawa dahil bored daw siya sa bahay ng mga kamag-anak niya.

He's here in Cebu pala to spend time also in with his relatives. Pero kagabi lang nagtext na na hahabol raw sa akin dito sa resort. Wala siguro siyang makasama mag night life kaya ako na lang gagambalain niya.

I'm here in the resorts reception area. Nagpapaabang kasi siya. Para namang bata na di kaya mag-isa. May dumating na SUV at agad yung binuksan ng valet. Bumaba naman si Paul sabay tanggal niyang aviator sunglasses. Pucha, akala mo sinong straight. Ang gwapo na sana. Nakaboard shorts lang siya at naka plain v-neck na shirt.

Nakita niya agad ako at agad siyang naglakad papunta sa akin. Kung makalakad, parang male model lang sa runway. Pero nung makalapit na siya sa akin, nasira na ang ilusyon ng mga babaeng kanina pa tumititig sa kanya. Bumeso pa naman na parang babae siya. Pumunta kami sa front desk para makacheck-in na siya.

"Buti talaga hinintay mo ako. My gad! Kakaimbyerna mga pinsan ko." Natawa ako sa kanya. "Like seriously! Para akong tumira sa kumbento. They were so ughhhh."

Nasabi niya sa akin na pastor amg napangasawa ng tita niya. "Ngayon ka pa lang ba nakapagbakasyon sa mga kamag-anak mo rito?" natatawa kong tanong.

"Nope. But this is the first time I've slept in their house. Naghohotel kasi kami dati nina Mommy." Sumakay kami nung parang golf cart papunta sa kwarto namin. Magkatabi lang kasi kami ng rooms. Mabuti na lang di niya sinabing iisang kwarto lang kami. "Pero te, tama na muna ang usapan sa akin. Ikaw? Kamusta ka na? You told me you're here to heal your broken heart." Tinaasan ko lang siya ng kilay? Really? Heal my broken heart? "Gaano ba kasi kayummy ang boylet mo at nasaktan ka talagang pakawalan siya?"

Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ng shorts ko at hinanap ang picture namin ni Ry nung nasa dagat kami. Agad ko pinakita kay Paul yung picture na nakaboard shorts lang si Ry at walang pang itaas habang nakabikini naman ako at maong shorts. Alam ko naman sinong pangnanasaan nitong baklitang kasama ko. "Oh my! Ito ba si papa Ryan? Kay pala! Pero kung ayaw mo na talaga sa kanya, pwede patikim?"

"Gaga! Di ko nga natikman yan!" natatawa kong sabi. Kitang kita kasi sa picture ang abs ni Ryan. Pagnanasaahan talaga siya nung kahit sinong babae at binabae.

"Te, paano mo ba nagawang isuko to sa iba? Pakitanong nga kung saan siya nagigym para makaenrol ako at makahanap ng someone na kasing yummy niya."

Inirapan ko lang siya. "He's into boxing. If you enrol at his gym, mabubugbog ka lang."

Napawi naman ang ngiti niya. "But seriously Gi, are you really okay? Sabi ko sa akin mahal mo siya. Why did you give him up so easily?"

I smiled bitterly at his question. "It's not that I wanted to. I had to. May ibang babae siyang di kayang iwan and I don't want to be an option. Ayaw ko rin ng kahati. Don't worry, I'll move on. I always do."