17. Bölüm

2.1K 162 13
                                    

Ares'in yaptığı terbiyesizliğin üzerinden iki gün geçmişti. Ne onunla nede bir başkasıyla konuşuyordum. Bu evrende yanımda istediğim tek kişi Maria idi.

Gözlüğümü takıp dersten çıktım. İki günde çok güzel başarı kat etmiştim. Güçlerimin neler olduğunu pek bilmiyordum. Ama bütün derslerde çok başarılıydım. En çokta element derslerinde. Adonis ara sıra gelip konuşmak istiyordu, sadece bir iki dakika sohbet ediyordum. Kimseyle konuşacak ne halim nede mecalim vardı.

Tek derdim annemi o cehennemden kurtarmaktı.

Kafama gösterişli taç takılmadan gerçek bir Tanrıça olmayı öğrenmiştim. Artık o ürkek Diana yoktu.

Maria not defteriyle peşimden koşturuyordu. Uzun koridorda yürürken konuştum.

"Çalışmam lazım."

Maria defteri karıştırırken cevap verdi.

"Hiç vaktimiz yok."

Gülümsedim.

"Yarat o zaman."

Hızlı adımlarla büyük bahçeye indim. Çoğu kişinin gelmediği boş bir ortak alan vardı. Maria nefes nefese kalmış bir şekilde konuştu.

"Diana bu kadar çalışmana gerek yok. Kendini çok yoruyorsun."

Hafif sert sesimle Maria'ya döndüm.

"Bu evrende fazladan geçirecek beş dakikam bile yok Maria."

Hızlıca kanatlarımı yerinden çıkartıp havaya süzüldüm. Maria kronometreyi başlattı. Her defasında ne kadar hızlanabileceğimi deniyordum. Yanan kanatlarım yüksek rüzgarda bile sönmüyordu.

Ben çok güçlüydüm ve bunun farkındaydım.

Yere indiğimde Maria kronometreyi cebine koydu.

"12 saniyede standart yüksekliğe çıktın."

Yüzümü buruşturup elimi açtım. Avucumun içinde beliren suyu derin nefeslerle içtim.

"Çok fazla."

Maria gözlerini devirdi.

"Şu an adayların arasında en hızlı uçan sensin Diana."

Maria'ya döndüm.

"Ben adayların arasında değil. Bu evrende olan herkesten hızlı uçmak istiyorum."

Maria benim bu kararlı duruşumdan korkuyordu. Ama umrumda değildi. Sonuçta ikimizde aynı sebepten burdaydık. Ailemizi kurtarmak.

İşaret parmağımı döndürüp vücuduma değmeden bütün terlerimi üstümden attım. Maria not defterine baktı.

"Beş dakikamız var. Benimseme dersine yetişmemiz gerek."

Saçlarımı sıkıca at kuyruğu yapıp cevap verdim.

"Motivasyon dinleyecek havamda değilim."

Maria telaşlı bir şekilde bana baktı.

"Ama Diana biliyorsun Zeu-."

Elimle Maria'yı susturdum.

"Eşyalarını cebine koy."

Maria anlamamış şekilde bana baktı.

"Dediğimi yap Maria."

Eşyalarını cebine koyduğunda yanına gidip beline sarıldım. Onun ellerini de kendi belimde sabitledim.

"Sakın ellerini bırakma."

Korkuyla yüzüme baktı.

"N-ne nede-."

Tanrıça-Gerçekler (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin