(❦)
Buradayız, Hep Birlikte
☾ ⋆*･ﾟ:⋆*･ﾟ:✧*⋆.*:･ﾟ✧. : ⋆*
Şimdi'nin bedeni yok,
Yontuyor geçmiş bilgisiyle
Gelecek belki olur diye taşı,
Taşını kokluyor
Yontu dağılıyor...
Şimdi'si yitik
Bundan boyuyor
Boyuyor evine aldığı
Ağacın üzerine tüneyip
Duvarını, tavanını, geçmişi
Ve geleceği ve her yanını;
Dal kırılıyor...
Şimdi'si yitik
Diziyor diziyor notalarını,
Göğe ışık üzerine boncuklarını,
Ucuza getiriyor varlığını
Sonsuzun sessizliğiyle
Sonlunun gürültüsü arasında
O bitirince kıyısında gezindiği
Yol çöküyor...
Şimdi'si yitik
Bundan yazıyor
Yazıyor enine boyuna
İçini ve dışını ve yeri
Ve göğü ve suyu,
Bindiği kadırga
O inince batıyor
Nilgün Marmara, Gökkuşağından Darağacı
Yıldızlar süzülüyordu karanlık gökten. Elini uzatsa kayan bir yıldızı tutabilecekmiş gibi hissetmekten alıkoyamıyordu kendini. Göğüs kafesine dolanan sarmaşıklar vardı, anın heyecanı ile nefesini kesiyorlardı. Dönme dolabın küçük kabini hafifçe sallanıyor, ara ara da gıcırdayarak sessizliği pervasızca bölüyordu. Görkem bir kolunu omzuna atıp Bilge'yi göğsüne yaslamıştı. "Nefes al, rüyamdaki kız." Kulağına doğru fısıldamıştı, nefesi kumral saçlarının ardından boynuna çarpmış ve Bilge'yi huylandırmıştı. Genç kızın dudaklarının arasından muzip bir kıkırtı kaçıvermişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Umutlar Daktilosu ❦
Teen Fiction❝ "İstesen de unutamazsın ki sen onu... Hiçbir his senin ona duyduğun sevgiyi değiştiremez. Hiçbir hissin gelmesi ya da gitmesi onunla senin arandaki bağı kopartamaz. Hem eğer Aslan Kral'daki gibi sevdiklerimiz gökteki yıldızlar olup bizi izliyorlar...
