Persuading, My Mate? (COMPLETED) unedited

Chapter 11.1

For a moment, she was lost. She couldn't named the warm feeling bubbling inside her undead heart.. If this was the feeling, matagal na sana siyang nag hanap ng lalaking kahalikan but would it be the same?.. nuh! savor the moment. Finally, nahalikan na niya ang lalaking minamahal niya.. Yes, mahal na niya ito... She admit it at sigurado na siya sa nararamdaman. If only he could love her back.

Nanigas panga niya.

Hindi man lang ito gumalaw para itong bloke ng yelo sa tigas at kalamigan. Hindi nito tinugon halik niya. Hindi nito nagustuhan ang mga halik niya. Hindi nito gusto ang paraan ng pag halik niya. It was all on her head.  Napatingin siya sa mukha nito. He must read the hurt in her eyes dahil kinabig siya nito at mahigpit siyang niyakap. Kung ilang minuto silang magka yakap, ay hindi niya alam.

"Sorry" hinging paumanhin niya at siya na ang unang kumalas sa pag kakayakap nito. awkward!

Hindi man lang ito sumagot. Nakatingin lang ito sa kanya..

"Hindi ko sinasadya. Hindi ko gustong halikan ka pero na-"

"What?" putol nito sa iba pa niyang sasabihin. "You! You intentionally kissed me. Hindi iyun, hindi sinasadya, hindi!  at ngayun sasabihin mong hindi mo nagustuhan?!"

Ito pa talaga ang galit?  sigh. Akala mo ikaw lang ang nasasaktan? sigaw ng isip niya...

But she made her voice casual and light.. "I'm sorry kung galit ka sa ginawa ko. Ya know, y-yung pag-..yung pagg- ano ko ba. Geez! Nakakahiya! It didn't happen, right?"

Di man lang sya maka tingin sa mukha ng lalaki. Gusto man niyang tingnan kung ano ang reaksyon nito pero talagang hiyang-hiya sya sa kanyang ginawa sa mga labi nitong kay lalambot at pagka tamis-tamis. Juice colored, umayos kang utak ka.

nang mapalinga siya sa paligid.  *-*??? "asan tayo?" pag-iiba niya sa usapan habang palakad-lakad. Paano ba dapat ang tamang reaksyon after that? Hindi niya magawang tingnan ang lalaki kaya kailangan niya ng diversion. Charot! puro malalagong puno ang nakikita niya imbis na na nagkakasayahang bampira. Naka pag teleport pala siya ng hindi niya namamalayan.

 

"Iwan ko sayo. Ikaw ang nagdala sa akin rito" sarkastikong saad nito.. ouch! talaga nga naman. Ito na naman. Si Zero at ang malamig nitong pakikitungo sa kanya.

"Sorry. I am really really sorry. I won't do that again. Promise" tsaka malungkot na nginitian ang lalaking ka una-unahan niyang hinalikan.

"You just said, It didn't happen.. then, it didn't" sagot nito at sinuklian din siya ng malungkot na ngiti. "tara na, uwi na tayo" ganun lang ba reaksyon nito?

"Hindi na tayo babalik sa party?" Tanong niya.

"Nope. I'm tired already" lumapit ito sa kanya at hinawakan kamay niya. She really like the way how he hold her hand. Firm yet gentle. nag sisimula ka na naman. Nag e-ilusyon ka na naman, eeh! Matapos mong maranasan ang pagiging manhid nito. Ilusyon agad?. Hahahahaha! tanga nga naman.

 

......

.....

"hell-ooooo!" bati ni Rouge pagkatapos niyang makatanggap ng hampas sa likod buhat dito. Nasa restobar sila ng mga Romanov.

"Naman." reklamo niya dito. Sabay himas sa nasaktang likod. Abat masakit talaga. Kung ordinaryong tao pa siya, malamang nasa kabilang panig na siya ng silid dahil sa lakas ng hampas nito.