Persuading, My Mate? (COMPLETED) unedited

Chapter 15

Chapter 15:

Sa kitchen.. (bakit palaging sa kitchen ang eksena???)

"Good morning" masiglang bati ni Eon kay Zero at niyakap ang lalaki buhat sa likuran at ninakawan ng halik sa leeg.

Hay! bakit ba ang sarap nitong yakapin? hmmm! Ang bango, nakaka-adik! At mabilis din dumistansya at tumawa ng malakas.

Paano ba naman. Base sa mukha ng lalaki. Talo pa ni Zero ang lalaking na harass ng pagka-rami.

Wala siyang paki-alam kung naka simangot ito ngayun. Masaya siya ngayun at walang makakasira sa mood niyang pagkaganda-ganda.

The reason? Well, sa kwarto lang naman ni Zero niya natagpuan ang sarili at take note, ka-amoy niya si Zero.

In short, magkatabi kaming natulog. Kahit hindi niya nakita ang mukha ng lalaki pagka gising. Sapat na sa kanya na sa kwarto sya nito pinatulog.

"Yeiboy! chill! Ang damot parang yakap lang. Halikan kita dyan eh!" he growled which she just responded with a laugh and...

"I like that!" rarr! Then wink.

Simangot ang isinagot nito sa *wink* niya. Parang may kulang puna niya sa tahimik nilang paligid.

"Where's Bullet and Vanessa?"

"Bullet's outside, Vanessa is in her room" tipid nitong sagot.

"Ahhh."

Kumilos ang lalaki at kung may anong ginagawa. Lumapit siya dito.

She sniffed and fight not to grimace. Not again!

"Wow! ano niluluto mo?" pakiki-usyoso niya sa ginagawa nito. Hay! hindi ba nito alam na wala itong potensyal kahit katiting man lang sa pagluluto?

Hay! Tulungan ko na nga, madadamay rin naman sya pag bad mood ang lalaki.

O, hindi na lang kaya? Nope, tutulong ako at nang sa ganun ay baka ma isip ng lalaki na mabait sya at sya lang talaga ang nag-iisang nababagay rito.

"Pancit" sagot nito na ikina kunot ng noo niya.

"Pancit?"

*_* ????? mas lalo niyang idinutdot ang mukha sa kalan. Wala. Minus. Zero points.

"E order mo na lang iyan kina Vash, Zero. Anong klaseng pancit ito at ba't marami itong sabaw?" Hindi nya mapigilang tanong rito.

Narinig lang nitong gusto ni Vanessa ang pancit ng mga Romanov, gawa agad ng pancit. Hmmp! Aba't masyado naman itong trying hard.

"Bakit parang Misua itong pancit mo?" inirapan siya nito na ipinag kibit-balikat lang niya.

Nagalit ba naman, mukha naman kasi itong nagbibiro, eh. Mukha naman kasing misua na spaghetti.

Saglit syang napa-isip. Baka miso ramen ang niluluto nito pero bakit iba ang amoy? Pancit nga ito diba? Tulungan mo na lang, wag mo nang barahin sabad ng utak niya.

Tahimik pa rin ang lalaki na nag luluto. Effort talaga.

She give her sweetest smile before saying "Pasensya na. Hindi na malinaw ang pang-amoy at paningin ko, eh" Nag peace sign pa siya pero tuluyan na itong nakasimangot.

"Patikim nga" pero kahit anong pilit niya sa lalaki matikman lang ang niluluto nito ay hindi sya nito pinag bigyan. Ilang beses din niya itong kinulit pero ayaw talaga nito kaya na inis na rin sya, tinigilan na niya ito.

Nakakaintindi naman siya kahit papaano. Huminga muna siya ng malalim. Binabawi ko ang na una kung press release na walang makakasira sa mood kung pagkaganda-ganda.