Persuading, My Mate? (COMPLETED) unedited

Chapter 17

Along Romanov's boulder...

She is awfully hurt. Physically and emotionally. Her body is aching mula sa mga sugat na natamo niya.

Bakit? Bakit hindi niya nagawang protektahan ang kuya niya. Ano bang silbi ng kakayahan niya kung di niya ma protektahan ng maayos kahit kuya niya pati si Rouge ay nasaktan pa.

Kung nahuli pa siya ng kaunti. Her grandpa and her only brother would be dead but seeing her brother on that condition, begging for her to take his life than to survive. God! nag hihingalo ito ngayun at tanging nagawa lang niya ay tingnan ito. Bakit ba hindi siya binayayaan ng abilidad na gamutin ang iba.

She wanted to scream. To let go of some pain pero walang lumalabas sa bibig niya.

Clinching fist.

Tama nga ang ang nakasulat sa isang manga that "An excess of power causes nothing but tragedies."

"When will I be happy? When?" wala siyang ibang ginawa kundi umiyak ng umiyak at sisihin ang dapat mang sisihin sa mga masasakit na nangyari sa daang-daang walang kabuhay-buhay na buhay niya.

Ubos na ang mga luha niya at medyo nahimasmasan na siya.

I disagree. Na puro na lang masasakit ang mga nangyari sa buhay niya.

Partly true, yes but somehow hindi niya maatim na isiping walang-buhay ang mga nag daang mga araw niya na kasama ang maliit na pamilya nya. Ang lolo niyang may swag parin na si Rouge, ang lola nyang hermitanya, ang makulit na duo aka Tito at Tita, ang kapatid nyang sakit sa ulo ang dala, at ang mga kaibigan nyang mga aso. Pati na rin pala ang masungit na boss nya. Parang ayaw nang isali pa ng isipan at puso niya si Zero baka mawalan sya ng buhay pag isisipin pa nya ang isang yun.

But she was happy just being with Zero's side.

That she would soon give up.

"Zero?" a shadow that looks like Zero is coming for her bago dumilim ang paningin niya.

..

..

Hindi na niya kailangan itanong kay Bullet kung nasaan si Zero. Sinundo siya ni Bullet sa bahay ng Tita niya ng mag-isa. Si Zero daw ang nag hatid sa kanya nang mawalan sya nang malay. Tse! Dito talaga ako dinala kina Tita. Mahirap ba akung alagaan?

She remained silent all the way. Inis sya sa asawa niyang peke. Pa sulyap-sulyap lang si Bullet sa kanya habang nag dra-drive.

"We're sorry for your brother, Eon".

"Hmmm"

Tahimik lang ito na naka-tingin sa kanya.

Inihinto nito ang sasakyan.

Kinabig siya palapit nito at niyakap tuluyan nang bumagsak ang mga luhang pinipigilan niya.

"Shhhh" hinayaan lang siya nitong umiyak ng umiyak sa balikat nito. Nang mahimasmasan na siya ay ito na ang kusang nag punas sa luhaang mukha niya.

"Silly girl" patting her head as he said it.

"Quit petting me! I'm okay now" inabot nito sa kanya ang isang box ng kleenex.

"Blow your nose from that tumutulo na, oh!".

#@whack..*% nakatikim ito ng sapak mula sa kanya. Trust Bullet to turned the drama, comical. She laughed from that. Habang hinahagod naman ng lalaki ang nasaktang balikat.

"Gah! ang harsh mo!" angal nito at inirapan siya.

"Sorry but thank you for everything, Bullet" senserong saad niya dito. Tiningnan siya nito habang nag sisimula nang kumunot ang noo nito .