AYKIZ ( GERÇEK AİLEM )

6.🌙

DEMİRKAN MALİKANESİ:

Demirkan'lar Aykız'ın bulunduğunu öğrendikleri andan beri çok mutlulardır.

Akın mutluluktan hıçkırarak ağlarkan Ercan kardeşine destek çıkamak için ona sıkıca sarılır ve oda Akın ile beraber ağlar. Furkan ve Faruk'ta birbirlerine sarılırlar ve göz yaşlarını serbest bırakırlar. Poyraz en sakin ve soğukkanlıları. Konu kardeşleri, ailesi olunca gözü kimseyi tanımayann Poyraz bu haberle göz yaşlarının akmasına mani olamadı.

Barış Bey oğlunun omzunu sıvazladı destek çıkmak için. Poyraz küçük bir çocuk edasıyla babasına sarıldı.

Demirkan'lar yıllar sonra ilk defa mutluluktan ağlıyordu. Yıllar sonra ilk defa yüzleri gülüyordu.

Akın DEMİRKAN:

İkizim bulunmuştu, benim diyer yarımın yıllar sonra ansızın bulunmuştu. Bu anı ne kadar uzun zamandır beklediğimi anlatamam. Benim Ay kızım hayattaydı ve bizden haberi dahi yoktu. İşte bu çok koyuyordu. Fotoğraflarına bakarken bile içimin titrediği ikizim hayattaydı

Yıllar sonra ilk defa mutluluktan ağlıyordum. Şuan arabadaydık ikizimin evine gidiyorduk onu almaya gidiyorduk. Babamın direksiyonu tutan elleri titriyordu. Onun bu anı da en az benim kadar çok düşlediğinin farkındaydım. Araba sonunda durduğunda arabadan hışımla çıktık. Ev gayet güzel ve şıktı. Ama bu şuan umrumda değildi benim şuan ikizime ihtiyacım vardı. Poyraz abim kapıyı yumruklamaya başladı. Babamın da ondan kalır yanı yoktu gerçi. Kapı hizmetli tarafından açıldı. Hemen içeri girdik.

İçerde iki tane adam vardı. Biri Babam yaşlarındaydı ve galiba bu kişi Bartu Yıldırım'dı. Onun yanında Poyraz abim yaşlarında bir adam vardı ama onun adını bilmiyordum. Gözlerim ikizimi aradı ama yoktu.

Babamın eli yumruk olmuştu.

" kızım nerede!? " diye kükredi. Adamda elini babam gibi yumruk yaptı.

" o senin kızın değil! " dedi bağararak. Babam daha fazla dayanamamış olacak ki adamın yüzüne yumruğu geçirdi. Yanındaki adam babamı itti. Poyraz abim de onu itti.

" Bu yaptığın suç Yıldırım! Bir de hakim olacaksın! " dedi babam tıslayarak.

" ona bu güne kadar babalık yapan benim. O yüzden bana karışamazsız. Sen yokken ben vardım! Mesleğim de seni zerre ilgilendirmez! " dedi babam gibi tıslayarak.

" Poyraz odalara bak bul kardeşini de gidelim! " dedi babam adamdan gözlerini çekmeden. Poyraz abim hemen odaları aramaya koyuldu ben de peşinden gittim. Diğerleri de arkamızdan geliyordu.

Alt kattan bir şey çıkmamıştı bizde yukarı kata çıktık. Abim yaşında olan adam hemen yanımıza fırladı. Abim onu takmadı ve kapının kulpunu çevirdi fakat kapı açılmadı.

Kapıya omuz attı ve kapı 3. Vuruşta kırıldı. İçerisi tam bir kız odasıydı ve bu koku....onun kokusuydu abim de anlamıştı. Dolapları açtı hiç bir yerde yoktu. Bazanın altından gelen kedi sesiyle. Adam eliyle anlına vurdu.

" çıkın buradan! " dedi ve abimin kolunu tutup çekiştirmeye başladı. Abim kolunu hızla çektı ve bazanın altına eğildi. Bazanın altından o çıktı. Saçı, başı dağalmış ve terden ensesine yapışmıştı. Kucağında da küçük bir kedi vardı. Poyraz abimin soğuk bir duvarı andıran gözleri onu bulunca yıkıldı. Dayanamadım ve göz yaşlarımı serbest bıraktım. Ona doğtu bir adım yaptığımda geri, geri gitti.

" Abi! " dedi. O adam beni itti ve ona sarıldı benim ikizime sarıldı. Ben daha ona sarılamamışken o ona sarıldı.

Aykız YILDIRIM: