9.🌙

4.7K 206 25
                                    

Telefon zilinin sesiyle yerimden sıçradım ve yataktan düştüm.

Arayan kişiye lanet okuyarak düştüğüm yerden kalktım ve komidinin üstünde ki telefonu elime aldım. Volkan arıyordu.

Büyük ihtimalle bana güzel hir fırça çekecekti. Daha fazla sinirlendirmek istemediğim için telefonu açtım.

" Aykız senden bir açıklama bekliyorum!? Kızım sen salak mısın? Benim niye en son haberim oluyor bu olanlardan acaba. Giray söylemese hanerim dahi yoktu! " diye çıkıştı.

Giray'ı güzelce bir dövmem gerekiyordu anlaşılan.

" Tamam haklısın sana haber vermem gerekirdi, ama sen de beni anla. Her şey üst, üste geldi. Kafam allak, bullak. Ne yapacağımı, nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. " dedim.

" Tamam sen de haklısın. Sen şimdi bana konum atıyorsun ben de gelip seni alıyorum sonra da seninle şu olayları baştan, sona konuşuyoruz. İtiraz kabul etmiyorum şimdiden söyleyeyim de! " dedi. Gülümsedim.

" Hiç itiraz edecek havamda değilim Volki. Ben sana konumu atacağım ama sen şimdi gelme ben seni arayacağım. "

" Tamam senden haber bekliyorum. Hadi kendine iyi bak. "

" Tamam sende. " dedim ve telefonu kapattım.

Boş, boş etrafa baktım. Şimdi uykumda yoktu en iyisi bir duş almak.

Kısa bir duş aldım ve üstüme rahat bir şeyker giydim.

Odadan çıktım ve merdivenleri inmeye başladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Odadan çıktım ve merdivenleri inmeye başladım. O sırada salondan gelen telefon konuşmasıyla duraksadım.

" Baba daha yeni kızıma kavuştum....
Hemen basına açıklamayacağım.....
Baba tamam o senin torunun ama her şey çok ani gelişti üstüne gitmek istemiyorum ....... Tamam en kısa zamanda göreceksin torununu .... Tamam hadi dikkat edin kendinize. "

Telefon konuşmasından anladığım kadarıyla öz dedem beni görmek istiyor du. Ama Barış Beyin de dediği gibi her şey çok ani gelişmişti. Onlarla tanışmaya hazır değildim. Buraya geldim geleli evi çok yadırgamamıştım.

Normalde kendi odam hariç hiç bir yerde rahat edemeyen ben bu gün mışıl, mışıl uyumuştum.

Boğazımı temizledim. Barış Beyin bakışları hemen beni buldu.

" Ben arkadaşım ile buluşacağım da " dedim açıklamamı yaparak.

" Tamam kızım ama telefonun daima açık olsun. " dedi tembihleyerek. Sadece başımı sallamakla yetindim ve evden çıktım.

Poyraz DEMİRKAN :

Sabah her zaman ki gibi şirkete gitmiştim. Evdeki herkes son günler de oldukça mutlu ve huzurluy du. Benim miniğik Aykızım eskisi gibi yine bizim yanımızdaydı. Onu çok özlediğimi fark ettim ve ceketimi elime alarak şirketten çıktım. Çok geçmeden eve varınca içimde tuhaf bir his vardı. Bu ev yıllar sonra ilk defa bana huzur veriyor du.

AYKIZ ( GERÇEK AİLEM )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin