အေႂကြေစ့ေလးတစ္ေစ့ [Completed]

အပိုင္း၅၉[Z]

一个钢镚儿(A lucky coin)

အပိုင္း၅၉

ခ်ူးယိက လြယ္အိတ္ကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး ၊ က်ံဳ႔ႏိုင္ဆန႔္ႏိုင္သၫ့္ ပတ္တီးတစ္လိပ္ကို ထုတ္ယူလိုက္သည္။ဤပတ္တီးမွာ ဦးေလးႀကီးက သူ႔အားေဆးဆိုင္ဆီ ေခၚသြားကာ ဝယ္ေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။ေတာ္ေတာ္ေလး အသံုးဝင္ၿပီး ၊ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း အဆင္ေျပလွသည္။

ဒီလိုပတ္တီးမ်ိဳး ရိွေသးေၾကာင္းကို ေခြးအမွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ သိလိုက္ရသည္။

ဒီႏွစ္ရက္တြင္ သူ႔ေျခေထာက္က ေတာ္ေတာ္ေလး ျပန္ေကာင္းလာခဲ့သည္။လမ္းေလ်ွာက္လ်ွင္ မနာေတာ့သၫ့္အျပင္ ေရာင္လည္းမေရာင္ေတာ့ေပ။သို႔ေသာ္လည္း ေဆးေတာ့လိမ္းေနရေသးသည္ပင္။

ဖိနပ္ႏွင့္ ေျခအိပ္ကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ၊ အငွားကားေနာက္ခန္းတြင္ ထိုင္ေနရင္းျဖင့္ ၊ ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ကို ညာဘက္ေျခေထာက္ပၚ တင္လိုက္ကာ ၊ ေျခက်င္းဝတ္ေပၚအား ပတ္တီးျဖင့္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တစ္ထပ္ခ်င္းစီ စည္းေနွာင္လိုက္သည္။

ပတ္တီးျဖင့္ စည္းေနွာင္ၿပီးသြားသၫ့္ ေနာက္မွာေတာ့ ၊ သူ ဖိနပ္ကို ျပန္စီးလိုက္ၿပီး တစ္ခ်က္စမ္းသပ္ၾကၫ့္လိုက္သည္။ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပသည္ပင္။တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ စည္းေနွာင္ထားသၫ့္ အျပင္ အားကလည္း လံုေလာက္သည္။

404 က ဟိုအုပ္စု၏ အေျခအေနကို ၾကၫ့္ရသည္မွာ ၊ သူတို႔(ခ်ူးယိ)၏ ေနာက္လာမၫ့္ေန့ရက္မ်ားတြင္ ထာဝရ ရန္သူေတာ္ႀကီးမ်ား ျဖစ္သြားေတာ့မၫ့္ပံုေပၚသည္။

အမွန္တကယ္ေတာ့ ထိုလူမ်ားကို ခ်ူးယိ ၾကၫ့္လို႔မရေပ။ျဖစ္သမ်ွကိစၥတိုင္းကို သူတို႔ကပဲ စတာျဖစ္သည္။

စက္မႈသက္ေမြးပညာေကာလိပ္ကို လာတက္ၾကရံု ျဖစ္ေသာ္လည္း ၊ လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းမွာ က်ားနက္ဂိုဏ္းကို ဝင္လာေနသလိုပံုေပါက္ေနသည္။

ပံုမွန္အခ်ိန္ဆိုလ်ွင္ေတာ့ ကိစၥမရိွေပ။သူက အၿမဲတမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးရန္တာဝန္ယူ၍ ထြက္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။သူ႔ကို ရန္စသၫ့္သူ မရိွလ်ွင္ သူကလည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ ရန္သြားစမည္ မဟုတ္ေပ။