အေႂကြေစ့ေလးတစ္ေစ့ [Completed]

အပိုင္း၆၅[Z]

一个钢镚儿(A lucky coin)

အပိုင္း၆၅

မ်က္လံုးကလည္း ဘာကိုမွ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မျမင္ရေတာ့သလို ၊ အသက္ရႉရတာကလည္း အရမ္းကို ခက္ခဲလာသည္။

အရမ္း စိတ္လႈပ္ရွားေနလို႔လား ၊ ဒါမွမဟုတ္ ယမ့္ဟန္က လည္ပင္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားလို႔လားေတာ့ မသ္ိေပ။

သို႔ေသာ္လည္း မေရမရာျဖစ္ေနသည့္ၾကားမွ ၊  သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚ ထိကပ္ေနသည့္ ယမ့္ဟန္၏အေနြးဓာတ္ကိုေတာ့ သူ ခံစားလို႔ ရေနသည္။နည္းနည္း ပူေနသည္ပင္။

သူ႔ ၪီးေနွာက္က ပံုမွန္အတိုင္း အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ဘုရားေရ ၊ ရူးသြားၿပီလား ၊ ယမ့္ဟန္ကို နမ္းလိုက္တယ္ ၊ သြားၿပီ ၊ ေသေအာင္ အရိုက္ခံရေတာ့မယ္ ဆိုသည့္ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မႈမ်ားၾကားမွ အသိျပန္မ၀င္လာေသးပဲ ၊ ဒီလိုမ်ိဳး ယမ့္ဟန္၏ အသက္ရႉမႈမ်ားျဖင့္ လံုး၀ ဖံုးလႊမ္းခံလိုက္ရသည့္ အေျခအေနထဲ ရုတ္တရက္ ထပ္ၿပီးက်ေရာက္သြားခဲ့ရသည္။

ၪီးေနွာက္ပင္မကပဲ ခႏၶာကိုယ္ကပါ ၊ ရပ္နားသည့္ ခလုတ္ အႏိွပ္ခံလိုက္ရသလိုမ်ိဳးပင္။လူတစ္ကိုယ္လံုး ေတာင့္တင္းသြားခဲ့သည္။

အနည္းငယ္ က်န္ရိွေနေသးသည့္ အသိစိတ္မွာလည္း အံ့ၾသစိတ္ေၾကာင့္ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။

ယမ့္္ဟန္၏ ႏႈတ္ခမ္းက အရမ္းကို ႏူးညံ့ေနကာ ၊ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚ က်ေရာက္လာသည့္ ခပ္ျမန္ျမန္ ၀င္ေလထြက္ေလထဲတြင္ ေနြးေထြးမႈမ်ား ေရာပါေနၿပီး ၊ သူ႔အက်ႌကို အေပၚဘက္ဆီ တြန္းတင္လိုက္သည့္ အခ်ိန္၌ လက္ဖဝါးက ပူတက္ေနကာ ၊ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ဖ်ားမ်ားက နည္းနည္းေလး ေအးေနသည္။

ၿပီးေတာ့ လ်ွာထိပ္ဖ်ား။

သူ႔ႏႈတ္ခမ္းၾကားထဲကေန ထိုးျဖတ္သြားသည့္ ယမ့္္ဟန္၏ လ်ွာထိပ္ဖ်ားက ၊ စိုစြတ္ၿပီး ႏူးညံ့ေနသည္။

သူ႔ထံတြင္ က်န္ရိွေနေသးသည့္ အသိစိတ္နည္းနည္းေလးမွာ အခုျဖစ္ေနသည့္ကိစၥက္ို လံုး၀ မေျဖရွင္းႏိုင္ေပ။အသက္ရႉေနမႈသည္ပင္ အသိစိတ္၏ အနက္ရိႈင္းဆံုးေနရာ၌ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္။

ယမ့္ဟန္၏ လ်ွာထိပ္ဖ်ားက သူ႔သြားမ်ားၾကားထဲတြင္ စူးစမ္းေနသည့္ အခ်ိန္က်မွသာ ၊ ရႈပ္ေထြးေနမႈမ်ားၾကားထဲမွ သူ ခ်က္ခ်င္း အသိျပန္၀င္လာခဲ့သည္။