一个钢镚儿(A lucky coin)
အပိုင္း၆၈
အေမက အေဖနဲ႔ ကြာရွင္းခ်င္သည္ဟု ရုတ္တရက္ ေျပာလာရာ ၊ မိမိမွာ အရမ္းကို အံ့ၾသသြားမိလိမ့္သည္ဟု ခ်ူးယိ ထင္လိုက္မိသည္။သို႔ေသာ္လည္း သူ အရမ္း မအံ့ၾသမိသည္ကိုပင္ အံ့ၾသေနမိျခင္းျဖစ္သည္။
သူ၏ မွတ္ဥာဏ္ထဲတြင္ အေဖႏွင့္အေမ စကားေျပာတာ အလြန္နည္းလွသည္။အေမ ေဒါသထြက္ေနသည့္ အခ်ိန္ဆိုလ်ွင္ အေဖက တိတ္တိတ္ေလး ေနလ်ွင္ေန ၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ပုန္းေရွာင္ေနတတ္သည္။အေမ ေဒါသမထြက္သည့္ အခ်ိန္ဆိုလ်ွင္လည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စကားေျပာေနၾကတာမ်ိဳး မရိျွပန္ေပ။
သူတို႔ႏွစ္ၪီးမွာ ခ်ူးယိအား "မိဘ"ဆိုသည့္ ခံစားခ်က္မ်ိဳး လံုး၀ မေပးခဲ့ၾကဖူးေပ။ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုလ်ွင္ ေက်ာင္းစာအုပ္ေတြထဲပါသည့္ အေဖအေမဆိုသည္မွာ အတုအေယာင္ေတြဟုပင္ ခ်ူးယိ ေတြးမိခဲ့ဖူးသည္။သူ၏ အေဖအေမႏွင့္ မတူညီတာေၾကာင့္ပင္။နည္းနည္း အရြယ္ေရာက္လာကာမွ ၊ အမွန္မွာေတာ့ သူ၏ အေဖအေမမွာ တစ္ျခားအေဖအေမေတြႏွင့္ မတူညီတာကို သိလာခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ သူတို႔ႏွစ္ၪီးမွာ "ဇနီးေမာင္ႏွံ" ဆိုသည့္ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ခ်ူးယိအား ပိုလို႔ပင္ မေပးခဲ့ၾကဖူးေပ။
ခ်ူးယိအတြက္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ၪီးမွာ အဖိုးႏွင့္အဖြားလိုမ်ိဳးပင္။အမည္ခံသက္သက္သာ။
အခု အေမက ကြာရွင္းခ်င္သည္ဟု ရုတ္တရက္ ေျပာလာခ်္ိန္တြင္ ၊ သူႏွင့္ ဘာမွ မပတ္သက္သည့္ ဇနီးေမာင္ႏွံက ကြာရွင္းေတာ့မည္ဟု ေျပာတာကို ၾကားလိုက္ရသကဲ့သို႔ ခ်ူးယိမွာ တည္ၿငိမ္ေနမိသည္။
ဘာလို႔လဲ ဆိုသည့္ ေမးခြန္းတစ္ခုကိုပင္ သူ မေမးမိေပ။
ထို႔အျပင္ အေမကလည္း ရွင္းျပမွာ မဟုတ္ေပ။ထိုဖုန္းတစ္ခါေခၚၿပီးေနာက္တြင္ ၊ သူမက အရင္ကအတိုင္းပင္။သတင္းလည္း မၾကားရ ၊ ဖုန္းလည္းမေခၚ ၊ စာတိုလည္း မပို႔ေတာ့ေပ။
ခ်ူးယိ၏ ဘ၀မွာလည္း အေမ၏ ထိုဖုန္းေခၚဆိုမႈေၾကာင့္ ဘာေျပာင္းလဲမႈမွ ရိွမလာေပ။ေန့တိုင္း အတန္းတက္ ၊ အတန္းဆင္း ၊ အလုပ္လုပ္ ၊ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ စေနတနဂၤေနြဆို ယမ့္ဟန္ကို သြားရွာျဖင့္ လည္ပတ္ေနသည္။