一个钢镚儿(A lucky coin)
အပိုင္း၂၁
အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ လမ္းေပၚမွာ ဘာဆ္ိုဘာမွ ရိွမေနပဲ ၊ ပံုမွန္အခ်ိန္ထက္ ပိုၿပီး ေျခာက္ကပ္ေနသည္။ေန့လည္က ဒီေနရာနားမွာ လူေသသြားတာေၾကာင့္ ၊ ေစာေစာက ခ်ူးယိအိမ္ျပန္သည့္အခ်ိန္ကတည္းကပင္ လမ္းေပၚမွာ လူသိပ္မရိွေတာ့ေပ။
ခ်ူးယိကေတာ့ မေၾကာက္ေပ။လူမရွ္ိသည့္ အခ်ိန္၌ သူ ဒီေနရာမွာ ရပ္ေနသည္က ၊ အနည္းဆံုးေတာ့ လူေတြက သူရူးေနသလားဟု ေတြးၾကမွာ မဟုတ္ေတာ့ေပ။
သို႔ေသာ္လည္း ညမွာတိုက္ခတ္လာသည့္ ေလက ေျခေထာက္ကိုေတာ့ ေအးသြားေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ေျခေထာက္က အခုထိ ပူစပ္စပ္ ျဖစ္ေနဆဲပင္။
ႀကိဳသိထားပါက အိမ္မွာကတည္းက သြားတိုက္ေဆးသံုးၿပီး အရင္လိမ္းထားလိုက္မွာပင္။
ခ်ူးယိ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။
သူအေတာ္ၾကာသည္အထ္ိ ရပ္ေနမိၿပီး နည္းနည္း ေညာင္းလာသလ္ို ခံစားလာရသည္။နာရီကို ၾကည့္လိုက္ရာ ရပ္ေနတာ နာရီ၀က္ေလာက္ပင္ ရွ္ိေနၿပီျဖစ္သည္။
သူ ဘယ္ဘက္ဆီ ေျခလွမ္းအနည္းငယ္ေလာက္ ခုန္ေျပးလိုက္ၿပီး ၊ ညာဘက္ဆီ ျပန္ေျပးလာခဲ့လိုက္သည္။ဒီလိုမ်ိဳး ဘယ္ဘက္ဆီေျပးလိုက္ ညာဘက္ဆီ ျပန္ေျပးလာလိုက္ လုပ္ေနရသည္က ၊ နည္းနည္း ခံစားရ သက္သာလာသလို ထင္မိသည္။
ယမ့္ဟန္အိမ္က တစ္ခ်ိန္လံုး မီးမလင္းလာပဲ ေမွာင္မည္းေနသည္။လႈပ္ရွားမႈ နည္းနည္းေလးမွ မရွ္ိေပ။ၾကည့္ရတာ ယမ့္ဟန္ တကယ္အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ ထင္သည္။ၿပီးေတာ့ အေစာႀကီးကတည္းက အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ယမ့္ဟန္က တစ္ညလံုး သူ႔က္ို မဆက္သြယ္လာခဲ့ေပ။
တကယ္လို႔ ပံုမွန္အခ်ိန္သာ ဆိုရင္ ၊ သူ ခဏေလာက္ ရပ္ၿပီး ျပန္သြားမွာပင္။
ဒါေပမယ့္ ဒီေန့က သာမန္ေန့ေတြနဲ႔ မတူေပ။
ယမ့္ဟန္ရဲ့ အေျခအေနက အရမ္းထူးဆန္းေနသည္။ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုတာကို မသိေပမယ့္လည္း အရမ္းအေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥျဖစ္မွာေတာ့ ေသခ်ာေလသည္။သူ ဒီေနရာမွာပဲ ရပ္ေနမိၿပီး ဘယ္ေမးခြန္းကိုမွ အေျဖမရွာႏိုင္ျဖစ္ေနသည္။အိမ္ျပန္ၿပီး ေနရတာထက္ ပိုၿပီး စိတ္ေအးရသည္။
![အေႂကြေစ့ေလးတစ္ေစ့ [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/313353574-64-k77759.jpg)