一个钢镚儿(A lucky coin)
အပိုင္း၉၈
မင္းမွာ ေခြးရိွတယ္။
အငွားကား စီး၍ ခ်ူးယိတို႔ ေမာ္ေတာ္ကား ျပဳျပင္ေရး အလုပ္ရံုဆီ လာေနသည့္ အခ်ိန္၌ ၊ ယမ့္ဟန္ေခါင္းထဲတြင္ ထိုစကားကိုသာ တစ္ခ်ိန္လံုး ၾကားေယာင္ေနမိသည္။
ဟုတ္တာပဲ။ေခြးရိွတယ္။
အလုပ္ထြက္သည္ဆိုသည့္ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးအား ၊ အရင္တုန္းကဆိုလ်ွင္ သူ လံုး၀ကို ဂရုစိုက္ေနမွာ မဟုတ္ေပ။အကုန္လံုးက အဆင္ေျပရာ အလုပ္ ၀င္လုပ္၍ မုန္႔ဖိုးနည္းနည္းေလာက္ ရွာျခင္းျဖစ္သည္။အလုပ္ ရိွလ်ွင္ ရိွတယ္ဟု မွတ္ယူၿပီး ၊ မရိွေတာ့လ်ွင္ မရိွေတာ့ဘူးဟု မွတ္ယူလိုက္ရံုပင္။
သို႔ေသာ္လည္း အခု ဒီအလုပ္ကိုေတာ့ သူ ႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ လုပ္ခဲ့သည္။အေရ႔ွခမ္းမ၏ စားပြဲထိုးအျဖစ္မွ ယာယီအလုပ္သမား ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာကာ ၊ ထပ္ၿပီး အဓိက စားဖိုလ္မွဴး၏ လက္ေထာက္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကိဳးစားထားၿပီး ၊ စိတ္စြမ္းအင္မ်ားလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး သံုးထားခဲ့သည္။အလုပ္ထြက္ေတာ့မည္ဟု တကယ္ႀကီး ထုတ္ေျပာလိုက္ရျခင္းမွာ ၊ သူ၏ စိတ္အေျခအေနကို မွီခို၍ ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
အရ္ိုးထဲ စြဲထင္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္တတ္သည့္ အက်င့္မ်ိဳးပင္။
ေဟာ္တယ္မွ ထြက္လာသည့္ အခ်ိန္တြင္ ၊ လူတစ္ကိုယ္လံုး ေပါ့ပါးသြားသလို သူ ခံစားလိုက္ရသည္။သို႔ေသာ္လည္း အရင္ကလိုမ်ိဳး ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဂရုမစိုက္ဘူးဆိုသည့္ ပံုစံမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ေပ။
အခုလက္ရိွ သူက ၊ အရင္ကလိုမ်ိဳး အေဖႏွင့္အတူ ေနရာအႏွံ႔ေလ်ွာက္သြားေနၿပီး ဘာကိုမွ ဂရုစိုက္စရာ မလိုသည့္ သူမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ေပ။
ဖုန္းထဲကေန အားအင္အျပည့္ျဖစ္ေနသည့္ "မင္းမွာ ေခြးရိွတယ္"ဟူေသာ ခ်ူးယိ၏ ထိုစကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္ အခ်ိန္က်မွသာ ၊ သူ ရုတ္တရက္ စိတ္တည္ၿငိမ္သြားခဲ့သည္။
ခ်ူးယိ၏ ထိုလစာေလးက ၊ သူ၏ အားအင္ မဟုတ္ေပ။ခ်ူးယိ၏ ထိုသေဘာထားကသာ သူ၏ အားအင္ပင္။