305 | hyunin

° 𐐪𐑂 ♡ 𐐪𐑂 𝟓 𐐪𐑂 ♡ 𐐪𐑂 °

"Bunlar gerçekten çok güzeller Hyunjin. Çok yeteneklisin, bir kez daha emin oldum." Sayfaları yavaş yavaş çeviren Jeongin hayranlığının ses tonunu etkilemesine izin vermişti. Detaylarına kadar her çizimi inceliyor ve Hyunjin'in ne kadar yetenekli bir sanatçı olduğuna dair övgülerde bulunuyordu.

Çiçek resimlerini tek tek geçerken bir anda çıkan resimle kaşları çatıldı. Hyunjin'in bir anda sayfaya çevirmeye çalışması ise yüzü iyice ciddileşti. "Neden çeviriyorsun? Bakıyordum."

"Onu geçelim." Gergince gülümsedi sarışın olan.

"Hayır, bakmak istiyorum. Merak ettim."

"Yok yok, bakmayalım." Kafasını iki yana sallayıp reddetti. 

"Bakalım bakalım." Defteri çekip Hyunjin'in elinden çektiğinde kötü kötü bakışlar atmayı da ihmal etmemişti. Sonunda sayfayı geri çevirirken ne olduğunu anladığı çizimle kaşları havalandı bu sefer. "Bu..."

İki erkeğin dans ederken birbirine karıştığı soyut bir resimdi bu. Üst bedenleri ayrıyken alt bedenleri birleştirilmişti ve gerçekten de çok sanatsaldı.

"Ben alabilir miyim onu?" Elini uzatıp çekingen bir şekilde Jeongin'e baktı Hyunjin.

"Bu çok güzel." Tuttuğu nefesini verip konuştu uzun bir aradan sonra siyah saçlı olan. "Gerçekten... Çok güzel." 

"Sen..."

"Hyunjin hangi devirdeyiz? Tabii ki homofobik değilim. Boşu boşuna saklamaya çalıştın." Gözlerini devirip tekrar resme döndü. Bu sırada sarışının uzanan kolu da düşmüştü. Jeongin resimden yana Hyunjin hakkındaki eşcinsel mi değil mi sorularında da yavaş yavaş çözüme ulaşıyordu. 

"Çok güzel gerçekten. Vücutlarının bir olması ve dansları... Detaylar çok hoş."

Defteri kapatıp uzatırken kafasını eğen çocuğa baktı. "Eşcinsel olmak utanılacak bir şey değil."  Gözleri buluşurken rahatlatıcı bir gülümseme verdi. 

"Yani... Ondan değil-"

"Ben de eşcinselim. Benim yanımdayken rahat olabilirsin, yargılamam seni." Bir anda itiraf ettiğinde Hyunjin daha da şaşkın bakıyordu artık. "Biraz ani oldu sanırım ama öyle yani. Kötü hissetme kendini." Bir anda ayağa kalkıp kenardaki değnekleri aldı ve Hyunjin'e uzattı. "Hadi, aşağı inelim."

Sarışın olan ufak çaplı şokundan sıyrılırken değnekleri alıp ayağa kalktı. Beraber odadan çıkarken yavaş davranıyorlardı ve Jeongin de bir şey olma ihtimaline karşı tetikteydi. Merdivenlere geldiklerinde bir değneği aldı ve kolundan tuttu hafifçe.

"Dikkatli ol, acelemiz yok." 

Tek tek inerlerken çok zorlanmasa da Hyunjin biraz korkuyordu. Değneklere alışık değildi ve güvensiz hissediyordu istemsiz. Yine de başarıyla inmeyi bitirdiklerinde verdiği değneği tekrar aldı ve koltuklara doğru ilerledi. "Teşekkürler."

"Ne demek. İstediğin bir şey var mı?"

"Hayır."

"Ben hazırlık yapmıştım. İlk olarak matematikten başlıyoruz ki odağımız yerindeyken iyice anlayabilelim."

"Mantıklı." Hyunjin kitaba bakıp mırıldandı.

"Bugünkü konuda ben de zorlandığım için daha çok beraber öğreneceğiz."

"Daha iyi."

Beraber konuya giriş yaparlarken dış dünyaya kapatmışlardı yine kendilerini. Birkaç saatlik çalışma da böylece başlamış oldu.