bu kitabı çok ihmal ettim ama oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeseniz? 🥺💔
"Hyunjin," dedim yatakta yuvarlanırken. "Çok sıkılıyorum ben sensiz. Ne zaman geleceksiniz?"
Sevgilimin kıkırdayışını duyuldu telefondan. "Bebeğim daha bir hafta oldu. Maalesef önümüzde üç hafta daha var."
Kaşlarımı çattım. "Yalan söyleme, nasıl eğlendiğini gördüm Instagram'da. Hiç özlüyormuş gibi görünmüyorsun." Dudaklarımı büzüp yatakta biraz daha yuvarlanırken sesli bir nefes verdiğini duydum.
"Bebeğim sen birazcık, çok azıcık evde fazla kalmış olabilir misin? Neden dışarı çıkıp biraz keyifli vakit geçirmiyorsun kendinle?"
"İstemiyorum." Mırıldandım.
"Ama böyle yaparak beni de üzüyorsun."
"Biliyorum ama cidden çok sıkılıyorum sensiz. Geçen ay biz gezdiğimiz için doğru düzgün görüşemedik bu ay da siz yoksunuz. Felixler Seungmin hocayla Avusturalya'ya gitti ve burada öyle takılabileceğim başka arkadaşım da yok. Ayrıca ders çalışmaktan da çok sıkıldım!" Sona doğru sesim yükselmişti, ofladım.
"Ders çalışmaktan sıkıldıysan durum vahim... Bir haftada o noktaya geldin demek." Ciddi bir ses tonuyla konuştu.
"Evet! O kadar sıkıldım ki fizik kitaplarımın yüzüne bakmıyorum ve okuduğum kitap da yarım kaldı." Açık kitaplarla dolu masama ve komodinimde duran okuma kitabına baktım.
"Sana verdiğim kitap mı?"
Onaylar bir mırıltı çıkardım. Gerçekten evde çok sıkılıyordum.
"Şu an aklıma bir çözüm gelmiyor ve sen mutsuz olunca ben de üzülüyorum. Ne yapmamı istersin bebeğim?"
Yastığa gömülürken konuştum. "Buraya gel." Sesim boğuk çıkmıştı ama anlamıştı ne dediğimi.
"Maalesef bunu yapamam şu an bebeğim benim." Sesi çok üzgün çıkınca ofladım ve onu üzdüğüm için kendime kızdım.
"Tamam, sorun yok. Sadece üç hafta sonra görüşeceğiz. Üç hafta nedir ki, gelir geçer. Değil mi?" Gülümsemeye ve sesimi iyi çıkarmaya çalıştım. Tatilini ona zehir etmek istemezdim.
"Beni üzmemek için böyle konuştuğunu biliyorum ama söylediklerinin gerçek düşüncelerin olmasını çok istiyorum. Biraz daha dayan, yanına geleceğim ve sana yapışıp kalacağım. Cidden, her şeyi beraber yapacağız, tamam mı?"
"Beni neden bu kadar iyi tanıyorsun ki?" Dudaklarımı daha çok büzdüm.
"O dudaklarını büzme yerim seni. Ayrıca sevgilimi tanımayacağım da kimi tanıyacağım, hm?"
Kıkırdayınca tekrar konuştu. "Ha şöyle, benim sevgilime en en en çok gülmek yakışıyor. Lütfen daha fazla sıkma canını."
"Tamam," dedim daha çok gülümserken. "Kafamı dağıtacak şeyler bulmaya çalışacağım."
"Aferin benim bebeğime." Keşke bunu söylerken yanımda olsaydı, dedim içimden.
"Görüşürüz sonra o zaman." dediğimde yerimden kalkmış ve masama ilerlemiştim.
"Görüşürüz aşkım. Öpüyorum seni, canın sıkıldıkça yaz bana tamam mı?"
"Tamam, seni seviyorum." Başımı salladım o görmese de.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
305 | hyunin
Roman pour Adolescentsit's 3.05 i'm on a rollercoaster ride hoping you don't change your mind i don't wanna let go never been so sure in my life