မနက္ေစာေစာ ေဈးထဲသြားကာ အိပ္ယာထဲလဲေနသည့္အေမ့အတြက္ အားရွိေစမယ့္ အသားငါးေလးေတြဝယ္ေနခဲ့သည္။ အေမ့အတြင္တင္မဟုတ္ပဲ ေမာင္ေလးအတြက္ေရာပါသည္။
အနီေရာင္ဆြဲျခင္းကေလးဆြဲလို႔ အနီေဖ်ာ့ေဖ်ာ့သာရွိေသာ ပိုက္ဆံအိတ္ေလးကိုခ်ိဳင္းၾကားထဲညွပ္ကာ ရက္ကြက္ေဈးကေလးထဲ ေတာင္ေလွ်ာက္လိုက္ေျမာက္ေလွ်ာက္လိုက္ႏွင့္။
"ဘာဝယ္စရာက်န္ေနေသးပါလိမ့္။ တစ္မ်ိဳးေတာ့လိုေနေသးတာ အဟုတ္ပဲ ဘာပါလိမ့္ စဥ္းစားစမ္း စဥ္းစားစမ္း"
နားထင္ေလးကိုလက္ညွိုးနဲ႕ ေထာက္ကာ သူ႕ကိုယ္သူအမိန့္ျပန္ေပးေနျပန္သည္။
အသားငါးေတာ့သုံးေလးရက္စာဝယ္ထားတက္ၿပီး အသီးအ႐ြက္ကိုေတာ့ တစ္ေန႕စာတစ္ေန႕ပဲဝယ္ျဖစ္သည္။
ေနမေကာင္းေသာအေမအတြက္ လတ္လတ္ဆက္ဆက္သာေကြၽးခ်င္ေသာေၾကာင့္ပင္။
အေမက ေသြးလည္းတက္တက္တာေၾကာင့္ေသြးေဆာင့္တက္ေစမယ့္အစားအစာလည္းမျဖစ္ရ အဟာရလည္းရွိမယ့္အရာေတြကိုသာ ေ႐ြးဝယ္ရသည္။
တစ္ခါတေလဆိုအေမ့အတြက္ခ်က္ေပးတဲ့အစားအစာေတြကို ေမာင္ေလးက မစားခ်င္။
အရသာမရွိဟုဆိုေသး၏။
"မမကလည္းဗ်ာ လူမမာစာက လူမကိုပဲေကြၽးၿပီးလူေကာင္းကလူေကာင္းနဲ႕တူေအာင္ေကြၽးေလဗ်ာ။
ကြၽန္ေတာ္က ဟင္းေကာင္းေကာင္း အသားငါးကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ဘဲဥပဲျဖစ္ေနပါေစ အရသာရွိရွိေလးစားခ်င္တာဗ်။ ခုေတာ့ ဆားမပါဘာမပါခ်ည္းစားေနရတယ္ အဲ့တာနဲ႕ပဲ အားပ်က္ၿပီး စာမက်က္နိုင္လို႔ စာေမးပြဲက်မွ ကြၽန္ေတာ့္ကိုအျပစ္မတင္နဲ႕"
ေမာင္ေလးက သူမအနားကပ္ကာ အေမမၾကားေအာင္ ထိုသို႔ တီးတိုးေျပာေလ့ရွိသည္။
ဟုတ္ေတာ့လည္းဟုတ္သည္။
ပန္းေသြးက အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႕မို႔ ဟင္းအမယ္အမ်ားႀကီးမခ်က္နိုင္တာနဲ႕ ဒီရက္ပိုင္း အေမ့အတြက္ခ်က္ေပးရင္းနဲ႕ သူတို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္အတြက္ပါေရာခ်က္ျဖစ္ခဲ့သည္။
"ေအးပါေမာင္ေလးရယ္ မမကအခ်ိန္မရလို႔ပါ။ ဒီတစ္ခါ ပိတ္ရက္က်ရင္ မမေမာင္ေလးအတြက္ အရသာရွိရွိခ်က္ေပးပါ့မယ္။ဟုတ္ၿပီလား။ အခုေတာ့သည္းခံေနာ္"
ေမာင္ေလးက ေခ်းမ်ားတာေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ အဟာရကိုေတာင့္တလို႔ေကာင္းတဲ့အ႐ြယ္အစားအေသာက္ အမ်ားႀကီးစားနိုင္တဲ့ အ႐ြယ္မို႔ ဟင္းေကာင္းသည္ျဖစ္ေစမေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ဟင္းခတ္ပစၥည္းအစုံအလင္နဲ႕ စားခ်င္ရွာမည္ဆိုတာကို သူမလည္းနားလည္နိုင္ပါသည္။
YOU ARE READING
ပန်းနီနီ, မော်ဖူးစေ
Romance"အမကအနီရောင်တွေနဲ့ သိပ်လိုက်တာပဲ" "အမကအနီေရာင္ေတြနဲ႕ သိပ္လိုက္တာပဲ"
