Red Widow

Bölüm 43: Scream

Lena neler olduğunu idrak edemiyordu. Kurşun sesleir duymuştu. Babası, Yelena'ya sarılmıştı. Herkes korkuyla saniyler içinde yere yığılan babasının yanına gitmişti. Ne oluyordu? Kızıl kadın donmuştu. Aklından geçen onlarca şeyden sonra hala bir tepki veremiyordu.

Önüne atlayan Peter bile gözlerini yerdeki bedenden alamsına engel olamadı. Beden havaya kalkmıştı. Hızlıca jetlerden birisine götürülüyordu. Lena ise yerdeki kan birikintisine baktı. O babasının kanı mıydı? Ne oluyordu şu anda?

Peter ve Viktor'un sesleri kulaklarında çınlamaya başlarken Lena onaları umursamadı. Az önce babasını bedeninin olduğu yere adımladı. Gözünü kandan ayırmıyordu. Sakinca dımlarını odaya yaklaştırdı. Dizlerinin üstüne oturduğunda karın soğukluğunu hissetmişti. Elini yavaşça kanla kaplanmış kara değdirdi. Elini kendisine çevirdiğinde parmakla kanla kaplanmıştı. Babasının kanı parmaklarının ucundaydı...

Çığlık attı Lena. Herkesin duyabileceği bir çığlıktı. İçindeki acıyı dışa vuruyordu. Nefesi bitene kadar çığlık attı Lena. Gözlerinden akan birkaç damla yaş Alexie'nin yerdeki kanına karışmıştı. Lena ise çığlığına devam etti. Bir tek acı hissediyordu Lena. Vücudunu kaplayan nefes almasını engelleyen bir acıydı bu.

Lena'nın çığlığı ile Natasha irkilmişti. Gözlerini kızının üstünde tutmuştu sürekli. Alexie'yi taşıyan jetin gitmesinden sonra tüm duyuları kızının üstündeydi. Lena'nın çığlığı ile koşar adımlarla onun yanına gitti. Kızını kucaklamak istediğinde ise Lena'nın titrediğini fark etti. Çığlıkları bitmişti ama çenesini kitlemişti. Kokuyla bakışlarını kızının gözleirne çevirdi. Lena şu anda kriz geçiriyordu. Buna acilen müdehala etmesi gerektiğini biliyordu.

Natasha'nın kulaklıktan söylediklerinden sonra Steve jetten sakinleştiricilerden birkaç şırınga almaya gitmişti. Bucky ise koşar adımla Lena ve Natasha'nın yanına gitmişti.
Bucky: Yapabilecek misin?
Natasha'dan bir baş onayı aldıktan sonra Lena'yı kollaarı arasına aldı Bucky. Genç kadının sol omzunu açmaya çalışıyorlardı. Sakinleştiricinin kol kaslarından yapılmsı gerkiyordu. Lena'nin tüm bedenini kitlemesi ise onlar için zorluk oluşturuyordu. Natasha en sonuda sakinleştirici iğneyi saplamıştı. Bu doz Lena'nın sakinleşmesini ve uykulu gibi davranmasını sağlayacaktı. Ne yazık ki hemen etki etmiyordu. Etki edene kadar Bucky, Lena'yı kendi kolları arasında tutmuştu. Lena'nın sakinleşmesini beklerken karşısındaki kadın bakıyordu. Natasha göz yaşları içindeydi.

Lena'nın titremesi geçtiğinde herkes derin bir nefse almıştı. Ama tek kalanlar onlardı. Çabucak jete binip oradan gitmeleri gerekiyordu. Lena henüz yürüyebilecek halde değildi. Bucky onu kucağına aldı ve koşar adım jete doğru gittiler. Hala açık hedef halindeydiler. Başka bir zarar görülmeden ordan gitmeleri gerekiyordu.

Jete girdiklerinde Bucky, Lena'yı Natasha ve kendisinin ortasındaki yere otutturdu. Natasha kızının kemerlerini bağlarken Clint kalkış için her şeyi hazırlamıştı. Ordan gitmeleri gerekiyordu. Hızlı bir kalkıştan sonra hızlı ve sarsıntılı bir uçuş yapmaya başladılar. En çabuk şekilde Avengers merkezine varmak istiyordu herkes.

Merkeze varmadan önce Lena'nın damarlarındaki sakinleştiricinin etkisi hafiflemeye başlamıştı. Yeni bir kriz geçirecek kadar azalmamıştı ama olanları idrak edebiliyordu.
Lena: Babam nerde?
Sesi yumuşak çıkıyordu. İçindeki kopan fırtınalar damarlarındaki ilaçlar sayesinde engelleniyordu.
Steve: Ameliyata alınmış şimdi.
Lena başını sallamıştı. Sonrasında kafasını sol yanındaki annesinin omzuna yerleştirdi. Uykusu vardı. Başı ağrıyordu. Nefes alamıyordu. Kalbi ağrıyordu.

Natasha elini kızının saçlarında gezdirdi. Aklının bir yarısı Alexie'deydi bir yarısı ise kızındaydı. Lena hiç iyi görünmüyordu. Gözleri ağlamktan kızarmıştı. Yüzünde kuruyan göz yaşlarının izleri vardı. Natasha'nın zihninde hala Alexie'nin yere düşmeden önceki bakışları vardı. Kulaklarında ise kıznın ve Yelena'nın çığlıkları yankılanıyordu.

Yelena, Alexie ile birlikte binmişti jete. Bruce, Helen Cho ve diğer kişler ona müdehale etmeye başladığında gözlerinden yaşlar akıyordu hala. Aleixe'nin yarasında baskı yaptığı kumaş parçası hala elindeydi. Neyse ki pilot yumuşak bir uçuş yapıyordu. Aleixe'nin sarsılmaması önemliydi.

Avengers merkesine vardıklarında Alexie'yi anında medikaldeki ameliyat alanına almışlardı. Bu adamın buraya ikinci girişiydi. Yelena diğer jettekilere haber vermişti. Sonrasında beklemeye başladı. Üstündeki kanı bile temizlememişti. Beyaz tulumunda olan en büyük kan izleri Alexie'nin kanıydı artık. Sarışın kadın bunu sevmedi. Aşık oludğu adamı, her daim yanında olan adamı böyle görmeyi sevmedi. Alexie onu her daim bir kardeşi olarak görmüştü. Viktor'un doğumuna bile girmişti Alexie. Şimdi gitmemelidi. Lena'yı, Yelena'yı, Natasha'yı, Viktor'u yanlız bırakamazdı.

Lena koşar adımlarla medikalin önüne gelmişti. Metal kapıyı açmaya çalışıyordu. Kapı açılmadığında ise yumruklamaya başladı. Gözlerinden yaşlar akıyordu.
Lena: ПАПА! (BABA!)
Genç kadının bağırışları merkezde yankılanıyordu. Lena içeri girmek istiyordu.
Lena: BABAMI GÖRMEK İSTİYORUM SADECE!
Dizleri üstüne çökmüştü. Göz yaşları artık akmıyordu. O kadar uzun süredir ağlamıştı ki artık göz yaşları bitmişti.

Natasha kızının yanına gidip dizlerinin üstüne çöktü. Lena'yı kendisine çekerek kızına sarıldı. Ona destek olmak istiyordu. Onun yanında olmak için her şeyi yapardı.
Natasha: İyi olacak bitanem. İyi olacak.
Buna hem kızını hem de kendisini inandırmak istedi. Bunların gerçek olmamsını diledi Natasha. Uyandığında kızı mutlu, Alexie sağlıklı olacaktı. Bu bir kabustu değil mi?
Lena: Anne, babam...
Cümlesini tamamlayamadı Lena. Ne diyeceğini bile bilmiyordu. Babasını istiyordu Lena. Ona ihtiyacı vardı. Onun iyi olduğunu görmeliydi.

Hem babası vurulmamıştı, değil mi? Alexie iyiydi. Bu rutin prosedür olmalıydı? Babası iyiydi. Ona bir şey olmazdı. Süperaskerdi, en iyi Red Guardian'dı. Babası her daim iyileşmişti. Şimdi de iyileşecekti. Naıl iyileşmesin ki? Teknoloji, doktorlar, süperasker serumu... iyi olacaktı Alexie. Lena bunu zihninden kendisine tekrarladı. Babası iyi olacaktı...

Bölüm biraz kısa oldu Lena'nın psikolojisine odaklandım biraz. Az da Yelena gördük. Alexie bebeğim... Bölümü yazarken ağlıyordum, saygılar.