"Savcı ve Profesör cinayetten beş ay önce okulda herkesin gözleri önünde tartışıyor." dedi Chan öğrendiği şeylerle. Tüm ekip arkadaşları onu dinlerken devam etti. "Tartışma nedenleri ise artık okulda olmayan, bu yaz tatilinde mezun olan öğrenci Yang Hyerin."
Beş ay önceki kamera görüntülerini büyük ekrana yansıttı, herkes oraya dönerken kamera giriş kattaki büyük heykelin oraya bakıyordu. Profesör elinde kahve ile ilerlerken saniyeler sonra Savcı ve arkasındaki kız öğrenci görüş açısına girdi.
Chan kaydı durdurdu. "Yang Hyerin, okulda burslu okuyan ve genellikle kendisine uymayan davaları fazlasıyla sorgulayıp Hakim veya Yargıçların verdiği karara itiraz eden bir öğrenci. Profesörün dersinde bir rüşvet davası hakkında konuşurlarken yargıtayın serbest bıraktığı şüphelinin aslında tutuklanmasını gerektiğini maddeler ile itiraz ediyor."
Buraya kadar her şey normaldi, herkes merakla olayın devamını beklerken Chan kaydı açtı. Sesler olmasa bile ilk önce profesör ile sakin konuşan Minho'nun bir zaman sonra sinirlendiği ve karşılıklı olarak seslerin yükseldiği, profesör Hyerin'e yönelince de Minho'nun Hyerin'i hızlı bir hareketle arkasına aldığı gözüküyordu.
Kayıt tekrar durdu ve Chan elindeki kağıdı masaya bıraktı. "Hyerin'in karşı çıktığı dava dört sene önce profesörün avukatlığını yaptığı dava. Sınıfta ikisi hareretli bir şekilde tartışmışlar öğrencilerin dediğine göre ve Profesör en son üstü kapalı Hyerin'i bursu ile tehdit etmiş. Ders bitince de Hyerin bunun bir tehdit olup olmadığını sormak üzere Savcı Lee'ye gidiyor ve tartışma burada başlıyor."
Boğazını temizledi. "İzlediğiniz görüntülerde Savcı, Profesörün öğrenciden özür dilemesi gerektiğini ve yaptığının Hukuk'a göre bir tehdit olduğunu eğer özür dilemezse bizzat mahkemeye kadar gideceğini söylüyor. Suçlu psikoloji ile de profesör bağırmaya başlayınca tartışma hararetleniyor." Ekledi. "Fakat en sonunda özür dileyen profesör oluyor, savcı kendisi ile bir sorunları olmadığını söyledi. Öğrenciler ve hocalar de bunu onayladı."
Changbin kaşlarını çattı. "Profesörün aslında denildiği kadar masum olmadığı yavaş yavaş açığa çıkıyor."
"Her cinayet adım adım çözülür."
"Kim ailesinden bir şey çıktı mı?" sorusu ile Hyunjin kafa salladı. "Yangın gaz kaçağı ile çıkmış, o gece kurtulan iki kişi var onlar da ailenin iki erkek çocuğu. Kim Jae Yeon ve Kim Jae Wook fakat ikisi de kayıp. İşimize yarayacak bir şey daha buldum. Profesörün babası Lee Dangho ve yangında ölen Kim Seojun geçmişte ortaklar."
"Git git bitmiyor," dedi Jihyo hafif bir gerginlikle. "Yakında benim ailemden çıkacağız sanırım değinmediğimiz kimse kalmadı."
Omuzlarında olan saçlarını tokası ile toplamaya başlamış, birkaç kişi ona gülmüştü. Hyunjin ağzını açmış dalga geçecekti ki titreyen telefonunu cebinden çıkardı ve Jeongin'den gelen arama ile odadan çıktı.
"Jeongin? Bir şey mi oldu?"
Jeongin dudaklarını birbirine bastırdı, konuşmaya nasıl başlayacağını bilmiyordu. Ağzından çıkan ilk kelime "Selam," olurken dudaklarını dişledi. "Bir şey olmadı, açıkçası bir şey sormak için aradım."
"Dinliyorum."
"Dışarı çıkacağım da yemek yemek için, çıksam bir şey olur mu ya da arkadaşlarımı alıp çıksam? Yurda bir şeyler sipariş edemiyoruz bu saatte ne yazık ki."
"Bu saatte mi?" dedi Hyunjin şaşkınca, saat gece yarısını geçiyordu. Jeongin iç çekti. "Ders çalışırken yemek saatini kaçırmışım, zaten saat geç olduğu için sorma ihtiyacı hissettim. Katil hala yok ve her an sanki odama girebilirmiş veya yanıma gelebilirmiş gibi hissediyorum."
