Deniz'e Bir Haller Oluyor

22. bölüm

Yürümediğimi fark eden Mete abim benim koluma girip Toprak abimlerin yanına yaklaştırmaya devam etti.

Bizim yaklaştığımızı gören Toprak abim bizden önce davranıp yanımıza doğru gelip Mete abimden beni ayırıp kendi yanına doğru çekti. Beni bırakmamak için son anda kolumu tutmaya çalışan Mete abimin havada kalan elini görünce gülmeye başladım. O da beni tutmak için geç kaldığını fark edince beklemek yerine peşimizden gelmeye başladı.

Güzel gözlü çocuğun ve Toprak abimle yaşıt gibi duran adamın yanına geldik. Ayıp olmasın diye konuşmak yerine kafamı selam verir şeklinde salladım. Onlar da kafalarıyla selam verdiklerinde aramızda sessizlik oldu.

Bu sessizlikte beni kendi kendimle çelişki içerisine sokmuştu.

Çelişkilerimi söylüyorum ;

Fırsat bu fırsat diyip yanımdaki çocuğa bakmak.

Yada daha daha fazla yanımdaki çocuğa bakmak.

Seçeneklerden yanımdaki çocuğa bakmayı seçtiğimde , kafamı düşünmek için indirdiğim yerden kaldırdım.

Ama noldu tahmin edin ?

Evet , yanlışlıkla yanlış kişiye baktım.

Toprak abimle yaşıt gibi duran kişiyle göz göze geldiğimizde tek kaşımı kaldırarak bakmaya başladım.

Evet kaşımı kaldırabiliyorum ama göz kırpmak biraz sıkıntı.

Toprak abim bizim bakışmamızı fark etmeden konuya dahil olunca gözlerimi onun üstünden çektim.

"Deniz'im bak bu yanımdaki Eymen. Spor salonumun öbür ortağı o. Boks eğitimi veriyor. Öbür arkadaşımız da Asaf kendisi son sınıf işletme öğrencisi. Babasıyla babam arkadaş o şekilde bizde arkadaş olduk."

Bu sefer beni onlara anlatmaya başladı.

" Evet, bu da canım biricik kardeşim Deniz."

Eymen de Asaf da konuşma girişiminde bulunmayınca ben konuştum.

"Memnun oldum."

Eymen sadece kafasını salladı.

Paşamın havasından da geçilmiyor.

Büyük ihtimalle yanımda olduğu için duyduğum Asa'ın sesiyle ona doğru baktım.

"Ben de memnun oldum."

Sesini duyunca ilk gördüğüm an gibi kalbim hızını değiştirince strese girip utanmıştım. Konu kapansın istediğim için Mete abime döndüm.

"Abi telefonum sende ise versen ya Can'ı arayım. Kardeşin belalara bulaştı karakolluk oldu diyeyim az korksun benden."

Telefonumu bizi sorguya aldıklarında bizden almışlardı. Mete abimde olduğunu düşündüğüm telefonumu Barlas verdiğinde beklemediğim için sessizce teşekkür edip telefonu aldım.

İşimiz burada kalmadığından Can'ı arayıp önden önden yürümeye başladım. Ben konuşarak çıkışa doğru giderken arkamdan geldiklerini gördüğüm için beklemeden yoluma devam ettim.

.........

Asaf ve Eymen akşam yemeğine bize katılmayı kibar bir dille reddetmişlerdi. Bizde şimdi amcamla birlikte yemek yiyorduk. Ali abinin nöbeti olduğu için gelememişti.

Boğaz temizleme sesi duyunca yemeği bırakıp amcama bakmaya başladım.

"Deniz senin bugün yakalattığın adam uzun süredir elimizden kaçan ve bir sürü sabıka kaydı bulunan biriydi."