on bir

242 41 3
                                    


Yoksun yine.

Bu kez göremedim gidişini. Önüne çıkıp vazgeçiremedim, Sibel. 

Durduramamıştık. Engel olamamıştık. Sonrasında bulamamıştık da. Polis artık seni aramaktan bıkmış, öyle söylediler. On dokuzun bitip de yirmine girdin diye de artık zorlamamışlar kendilerini, durmadan çekip giden seni bulmak için. 

Yılların ne önemi var?

Nerede kimlerlesin hazan çiçeğim? Ne hâldesin? Belirsizlik, bilinmezlik ve acizlik çıldırtıyor beni. Başına gelebilecek her iğreti ihtimal, kalbimin sıkışmasına sebep oluyor.

Babaannen merak içinde. Kardeşlerin için ayakta duruyor. Seni aramaya devam ediyor. Bir gün geri geleceksin diye ümid ediyor.

Ben korkuyorum. Gelsen de nasıl bir geliş olacak bu, bilmiyorum. İçimde bir huzursuzluk var.

Ben ölüyorum.

 Mayıs 1992


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ZehirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin