Asrın Hatası (Askıda)

36. Bölüm

OTUZ ALTINCI BÖLÜM

"Ne yapıyorsun oğlum?" Sessiz sinema oynuyorduk ve abim haklı olarak Samet'in yaptığı hareketi algılayamıyordu. Dilini dışarı çıkarmış, yumruk yaptığı eliyle ağzına doğru git gel yaptığı için yanlış anlaşılmaya oldukça müsait olsa da anlatmaya çalıştığı film 'Türk İşi Dondurma' olduğu için ona da hak veriyordum.

"Samo birinci kelimeden başla Allah aşkına!" Samet en kolayından başlamayı seçip dondurmayı anlatmaya çalışsa da başarısız olunca hüsranla bana döndü. Umurumda olmadığını belli etmek için omuz silktim, Altay uzanıp omzuma bir öpücük bıraktı.

Üçer kişilik üç takıma ayrılmıştık. Samet iki dakikalık süresinin yarısına yakın bir kısmını Beste ve abime dondurma kelimesini anlatmak için harcamıştı. En basitinde bile başarısız olunca diğer iki kelimeyi anlatamayacağını fark edip kendini koltuğa attı.

"Abi dondurma yani, nasıl bilemezsiniz?" Abimle Beste aynı anda birbirlerine dönüp 'haa' diye bir nida çıkarınca kendimi tutamayıp gülmeye başladım.

"Hadi sıra bende!" Sedef hevesle ayağa kalkıp bana yöneldi. Telefondaki bir uygulama üzerinden oynuyorduk. Butona bastığımda Sedef'in anlatması gereken film ekranda belirdi. "Bu ne böyle ya?" Üç seferdir Sedef'lerin takımına on saniyede falan anlatılabilecek filmler çıktığı için Cem haklı olarak sitem etti. Sedef sırıtarak Matrix'i anlatmak üzere ortaya ilerledi ve filmdeki meşhur kurşunlardan sıyrılma sahnesini taklit ederek gerçekten de on saniyede anlatıp yerine geçti.

Sıra bize geldiğinde Altay anlatmak üzere elimdeki telefonu alıp abimlerin yanına ilerledi. Son turdaydık ve eğer bilirsek biz kazanıyorduk. Cem biraz daha yanıma yaklaşıp kolunu omzuma attı. Altay filme bakıp sırıtarak ortaya geçti. Süre başladığında üç parmağını havaya kaldırdı. "Üç kelime." Onaylayıp bu sefer sadece işaret parmağını kaldırdı. "Birincisi." Kafasını sallayıp önce beni, sonra kendisini işaret edip sorar gibi bana baktı.

"Aşk?" Cem benden önce davranıp cevap verdi. Abim homurdanırken Altay kafasını sağa sola sallayıp tekrar aynı hareketi tekrarladı. "Sevgili?" Bu sefer ben cevap verdiğimde çapkınca göz kırpıp üçüncü kelimeyi anlatacağını göstermek için parmaklarını kaldırdı. Eliyle bir şeye yazar gibi yaptığında birkaç denemenin ardından kelimenin 'mektup' olduğunu bulmuştuk ve ikinci kelimeyi arıyorduk.

"Son 5 saniye!" Abim süreyi hatırlatmak için uyarınca Altay heyecanla abime dönüp işaret etti. "Sevgilimden Son Mektup!" Cem'in heyecanla ayağa fırlayıp muhtemelen doğru bir cevap vermesiyle bizim dışımızdaki herkes abime hüsran dolu bakışlar attı. Yakınındaki Buğra Abi bakışla yetinmeyip abimin ensesine doğru bir tokat yapıştırdı.

"Senin beynini sikeyim, Cio." Abimin jeton yavaş yavaş düşerken ağzında bir şeyler geveleyip bizimkilerin gazabından kurtulmak için mutfağa doğru kaçtı. Gidişinin üzerinden çok geçmeden mutfaktan gürültülü bir kırılma sesi yükseldi. Abimin sakarlığına alışkın olduğumuz için neredeyse hiçbirimiz umursamamıştık. "Cihan?" Neredeyse hiçbirimiz...

"İyiyim, bir şey yok!" Sedef her an kalkacakmış gibi oturarak mutfağa doğru bakıyordu. "Siktir ya!" Abimin muhtemelen bir yerlerini kestiğinin habercisi olan küfürünü işittiğimizde ise Sedef bunu bekliyormuş gibi yerinden fırlayıp mutfağa koşturdu. Cem'le birbirimize 'kardeşi olarak merak edip gitmemiz gerekiyor mu acaba' bakışı attıktan sonra aynı anda omuz silkerek vazgeçtik. Ölseydi haberimiz olurdu sonuçta.

“Abi sen işleri tamamen buraya mı taşıyorsun şimdi?” Cem’in sorusuyla herkesin odağı mutfaktaki çifte kumrulardan Buğra Abi’ye doğru kaydı. “Hemen olacak iş değil tabii ki ama öyle amaçlıyorum.” Bu konunun gündemde oluşunu daha önce Beste’den duyduğum için konuşulanlarla pek ilgilenmeden yanımda oturan Altay’a doğru yanaştım. “Valla bunca yıl gelmemiş olman hata abi kusura bakma da…” Ozan da ilgilenmiyormuş gibi gözükse de alttan alttan laf sokmayı da ihmal etmemişti.