Unicod
"စောနကမိန်းကလေးကိုပြောတာလား နမ်ဂျွန်း"
"သူ ( မ ) ရဲ့အစ်ကိုကပြီးကဲ့တဲ့နှစ်ပတ်လောက်ကမှ ဆေးရုံကဆင်းတာလေ။ကိုယ့်ပဲကူပေးခဲ့တာ အဲ့တာကြောင့် ကိုယ့်ကိုကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောနေတာပါ။
"သူ (မ ) ကခင်ဖို့တော့ကောင်းတယ် သူတို့ကမောင်နှစ်မနှစ်ယောက်ထဲပဲရှိတာ သနားပါတယ်နော်။
" အဲ့လောက်တောင်သနားရင်လဲ သူ့တို့နဲ့သွားနေပါလား"
"နမ်ဂျွန်းတစ်ယောက်ခနဲ့တစ်လိုပြောလိုက်ခြင်း။နမ်ဂျွန်းကဆော့ဂျင်ကိုသူစောင့်နေတာကြမပြောပဲ သူ( မ ) အကြောင်းပြောနေတာကြောင့်စိတ်ဆိုးနေခြင်းပင်။
"နမ်ဂျွန်း ကိုယ့်ကိုစိတ်ဆိုးနေတာတော့မဟုတ်ပါဘူးနော် ဘာဖြစ်နေတာလဲမျက်နှာကြီးက။
"နမ်ဂျွန်းကမျက်နှာကိုဟိုဘက်လှည့်ထားသည်။
"ဒီဘက်လှည့်ပါအုံး မျက်နှာလေးကိုကြည့်ရအောင်။
" ဆော့ဂျင်က နမ်ဂျွန်းရဲ့မျက်နှာလေးကို သူ့ဘက်ဆွဲလှည့်လိုက်တော့ နှစ်ယောက်သားမထင်မှတ်ပဲနှုတ်ခမ်းချင်းထိမိသွားပြီးခနကြာတော့နှစ်ယောက်လုံးသတိပြန်၀င်လာတောမှကိုယ်နှစ်ကိုယ်ခွာလိုက်သည်။
"သွား သွားရအောင်လေ နမ် နမ်ဂျွန်း"
"စကားတွေပါ ထစ်လာတဲ့ ဆော့ဂျင်"
"အင်း သွားမယ်"
"နှစ်ယောက်လုံးက ရှက်နေတဲ့အမူရာလေးနဲ့ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်လိုက်သေးသည်။
"နှစ်ယောက်လုံးအိမ်ရောက်တဲ့အထိ ဘာစကားမှမပြောပဲ အိမ်ပဲမောင်းလာခဲ့လိုက်၏။
"နမ်ဂျွန်းနဲ့ ဆော့ဂျင် အိမ်ရောက်တဲ့ထိကိုစကားမပြောဖြစ်ကြဘူး။
"အန်တီ ဒါဂျီလေးရဲ့ ဓာတ်မှန်ပါ အဖြေအားလုံးကောင်းတယ် စိုးရိမ်စရာမလို့တော့ပါဘူး အန်တီ။
"တော်ပါသေးရဲ့ သားငယ်လေးလက်အရိုးတွေဘာတွေမထိလို့"
"ကျေးဇူးပါ သားဆော့ဂျင် သားဆေးရုံကဘာစားခဲ့သေးလဲ အိမ်မှာအန်တီတော့ ဟင်တွေပိုချက်ထားတယ်။သားဆော့ဂျင် အချိန်မရွေးလာစားနော်။
"ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ ကျေးဇူးပါ အဲ့ဆိုကျွန်တော်သွားလိုက်ပါအုံးမယ်။
"အေး အေး သား"
"ကိုယ်အိမ်ကိုပဲသွားလိုက်တော့မယ် နမ်ဂျွန်း"
YOU ARE READING
အတိတ်ရဲ့အဆက်
RomanceUnicode နိဒါန်း ဒီနေ့ဟာ သာယာလှပတဲ့နေ့တစ်နေ့လေးမှာ ပျော်ရွှင်အေးချမ်းတဲ့ မိသားစုလေးရှိတယ် ထိုမိသားစုနဲ့ အတူ တစ်ဖက်မှာလဲအပူမီးတွေနဲ့မိသားစုတစ်စုရှိတယ် ဒီမိသားစုလေးပျော်ရွှင်အေးချမ်းသလောက် ကျန်တဲ့မိသားစုကတော့အမြဲပူလောင်မှု စိတ်ညစ်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နက်နေ...
