အတိတ်ရဲ့အဆက်

Ep 40

Unicode

"သားလေးတို့နိုးလာပြီလား မနက်စာလေးစားကျရအောင်။
"ဟုတ် မေမေ"

ဂျီမင်းနဲ့ဂျောင်ကု မနက်စာစားနေကျ၏။

"မေမေ အစ်ကိုကြီးရော ရုံးသွားပြီလား အစ်ကိုဆော့ဂျင်ရော။
"အေး သွားပြီ သားဆော့ဂျင်ကတော့ဆေးရုံသွားတယ်။ သားတို့အေးဆေးစားကြအုံး မေမေကျန်တာလေးလုပ်လိုက်အုံးမယ်။
"ဟုတ် မေမေ" ကောင်လေးနှစ်ယောက်အတူဖြေလေ၏။
ဂျီမင်းတို့နှစ်ယောက်မနက်စာစားပြီးတော့ ပန်းခြံထဲမှာနှစ်ယောက်အတူလမ်းရှောက်ရင်းစကားပြောနေကျလေရဲ့။

"ဂျွန် ဒီမှာလေ ဂျွန်အစ်ကိုယ့်အတွက် ဂျွန် ၀ယ်ပေးထားတဲ့ပန်းလေးတွေ ခုဆိုအတော်တောင်ကြီးလာပြီ။
"ဟုတ်တယ်နော် အစ်ကို ပန်းပွင့်လေးတွေလဲအများကြီးပွင့်နေတယ်။ဂျွန်ကလေ အစ်ကိုက နှင်းဆီအဖြူရောင်လေးတွေကြိုက်တယ်ဆိုလို့ ဂျွန်က၀ယ်ပေးထားတာ။

"အစ်ကိုကြိုက်တယ်မလား ဂျွန် ၀ယ်ထားတဲ့ပန်း‌ပင်လေးတွေ။
"အင်း ကြိုက်တယ် အရမ်းကြိုက်တယ်"
"ဘယ်သူ့ကိုလဲ အစ်ကို"
"ဒီပန်းတွေကိုလေ"
"ဂျွန့် ကိုကျတော့ရော"

"ဂျွန့်ကို မကြိုက်ဘူး ဒါပေမယ့် ဂျွန်ဂျောင်ကုဆိုတဲ့ကောင်‌လေးကိုတော့အရမ်းချစ်တယ်။
"အစ်ကိုက အဲ့လိုလား ဂျွန်ကတော့ အစ်ကိုဆိုတဲ့လူသားလေးရယ် ဂျီမင်းဆိုတဲ့ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့သူလေးရယ်နှစ်ယောက်စလုံးကို သိမ့်ချစ်ပြီး သိမ့်ကြိုက်တာ သိလား။

ဂျောင်ကုလေး ပြောပြီးသူ့အစ်ကိုခါးသေးသေးလေးကို ကျစ်နေအောင်နောက်ကနေတိုင်းဖက်ထားလိုက်ပြီး။ ကောင်လေးရဲ့မေးစေ့လေးက ဂျီမင်းရဲ့ပုခုံး‌ပေါ်လေးတင်ထားလိုက်သည်။ဂျီမင်းလဲသူ့ခါးပေါ်မှာကျရောက်လာတဲ့လက်တံရှည်သွယ်သွယ်လေးကိုသူ့လက်သေးသေးလေးနဲ့ပြန်လည်ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။

ကောင်လေးတို့ကိုယ်နှစ်ခုပူးကပ်ပြီးထိုပန်းခြံထဲမှာလေပြေအေးအေးလေးနဲ့အတူတူစကားပြောနေကျလေရဲ့။
ထိုပန်းခြံထဲကပန်းလေးတွေဟာလဲ ထိုကောင်လေးနှစ်ယောက်ကိုကြည်ဆည်နေသလို။ခုဆိုဂျောင်ကုလေး၀ယ်ပေးထားတဲ့နှင်းဆီဖြူပန်းတွေကလဲအဖူးအပွင့်များစွာနဲ့အရမ်းကိုလှပလိုနေ၏။