Nieuw begin

H20: The Ages

Hoofdstuk 20: The Ages

P.o.v Kelly

Ik lig op een koude ijzeren tafel. Het is donker, de nacht zelf is nog vreedzamer dan deze kamer. Een piepend, schurend geluid vult mijn oren. De voetstappen die erop volgen zijn onnatuurlijk in deze omgeving. Een fel licht gaat aan en branden bijna mijn ogen uit. Met half dichtgeknepen ogen zie ik iemand over me heen buigen. Ik probeer mijn handen op te heffen maar kettingen houden me tegen. Hetzelfde met mijn voeten worden ze op hun plaats gehouden door koude ringen die branden tegen mijn blote huid. Ik merk dat mijn lichaam schud en wanneer er koud ijzer in mijn onderarmen wordt gestoken verlies ik de controle.

Klaarwakker merk ik dat ik nog in de hoek zit, de lege fles koude thee dat ik gisteren van Misa gekregen heb ligt nog naast me. Met een gemaakt glimlach stap ik frisgewassen mijn kamer uit. Op weg naar mijn training. Wanneer ik aankom is Gianni nergens te bespeuren dus ga ik in het midden van de ruimte zitten en probeer te mediteren. Ik adem in door mijn neus en adem uit door mijn mond, ik concentreer me op de lucht rondom me. Een vlaagje wind komt me tegemoet en vliegensvlug draai ik me recht, op mijn hoede voor wat er deze windvlaag veroorzaakt heeft. Alles lijkt op het eerste zicht verlaten maar er hangt een eigenaardige geur in de zaal. In vechtpositie sluip ik traag de geur achterna die bij elke stap sterker word. Aan een dikke paal blijf ik staan, adem diep in en draai eromheen. Een vlaag wind passeert me weer, achter de paal is het leeg. De persoon speelt een spelletje met mij realiseer ik me, maar wat hij kan, kan ik ook. Ik concentreer me op mijn geur en stuur het de andere kant van de paal op. Ik wacht geduldig aan de andere kant. Een schaduw komt mijn kant op en bij exact het juist moment steek ik mijn hand gevormd in een vuist naar voren en raak keihard de neus van de onbekende persoon. Een kreet van pijn vult mijn oren en ik spring op de persoon en hou de armen boven het hoofd. "Gevonden!" Fluister ik zacht met mijn overwinning stem er hoorbaar bij. "Goed, je bent beter dan ik dacht." Vertelt een mannenstem. Ik herkende deze vreemde niet, hij had een gebruinde huid en groene ogen. Deze keer let ik beter op zijn geur, dat me vertelt dat hij een wolf is. "Ik ben geweldig, wie ben je?" Een jongenslach verlaat zijn mond. "Ik ben Theon leuk je te ontmoeten," een Nederlands accent is hoorbaar in zijn stem. "Ben jij van Nederland?" het is uit mijn mond voor ik het weet. Weer die jongenslach: "Is het accent zo hoorbaar?" Zijn gezicht is zeer fijn, en ook heeft hij licht blonde haren en donkere groene ogen. "Waarom ben jij hier?" , "Hé, ik ben geen indringer. Ik ben van the Ages, normaal wisten jullie dat we vandaag kwamen." Hij spreekt de waarheid. Ik laat hem behoedzaam los ga staan, hij volgt mijn bewegingen.

De echo van een eenzaam geklap vult de kamer. Gianni's gestalte maakt zich los uit de schaduwen en nu pas valt zijn geur me op. "Niet slecht gedaan moet ik zeggen", "Hoe komt dat ik je niet eerder opgemerkt heb?" vraag ik hem uit niet-begrijpend. "Iedereen zijn geheimen kleintje." antwoord hij mysterieus. "Waarom zijn The Ages hier?" vraag ik nieuwsgierig en Theon subtiel negerend. "Ze komen de vampiers hier onderzoeken, en jij hebt om één of andere reden hun interesse gewekt." zegt hij duidelijk. ik draai mijn hoofd naar Theon die geen aanstalten maakt om de situatie uit te leggen. Ik besloot dat ik mijn training als gehad had en vertrok naar buiten met een aantal protesterende reacties van Gianni uitlokte. Met een brede grijns op mijn gezicht kom ik het trainingshuis uit de warme zon in.

'Zouden ze weten over mijn relatie met Jace? Zou Nathan het verteld hebben, dat zou hij toch nooit doen? of wel?' allerlei gedachten spoken door mijn hoofd wanneer ik het roedelhuis binnenstap. De woonkamer binnen zie ik 2 vreemde figuren in de zetel zitten die ongegeneerd naar me staren. Ja kan hun ogen letterlijk van boven naar beneden zien gaan en het irriteert me ontzettend. "Kan je het zien." zeg ik op sarcastische toon. Ze kiezen voor zieke negeering de blonde doet zijn mond open: "Ik ben Karl, aangenaam kennis te maken." ik bekijk hem even sinister maar besluit het te laten varen: "aangenaam ik ben Kelly," ik steek mijn hand uit en hij schud hem. "Dat wisten we al, jij bent interessant." het laatste zegt hij op een mysterieuze toon. "Mag weten wat me zo interessant maakt?" ik haatte het dat zij iets wisten wat ik niet wist, of nou ja wat ik me niet herinnerde. De jongen met het bruine haar nam het woord: "Je verleden is wat onze aandacht trekt. Want we hebben wat onderzoeken gedaan en zijn wat over je te weten gekomen." mijn nieuwsgierigheid nam alleen maar toe. Ik haat het als ik iets niet weet, ik voel me dan zwakker. Niet dat ik van plan ben dat te laten merken: "Wat is er dan zo interessant aan mijn verleden?" vraag ik met mijn ogen tot spleetjes getrokken. Karl blijft neutraal kijken maar ik zie de jongen met het bruine haar alles afwegen. Uiteindelijk zegt hij toch niets, ik wil nog een vraag stellen maar Kait komt de woonkamer binnengestormd. "Kom even mee naat de trainingszaal,"was het enige wat ze zegt voor de zich terug omdraait en naar de trainingszaal rent. Ik kijk nog even achterom naar de 2 gasten en ren dan door de deur achter haar aan. "He Kait wacht eens even!" ze stopt bij de deur en ik kom voor haar staan. "Wat heeft er zo'n haast?" vraag ik. "Oooh gewoon, je bent beter niet alleen met die gasten, ze hersenspoelen je!" vertelt ze misschien iets te dramatisch. "hahaha, ja tuurlijk. Ik verzeker je dat ik niet gehersenspoeld word." giechel ik. Kait geeft mij haar pokerface waarna ik snel de deur opdoen en naar binnenstap. In de hoop dat Gianni al weggegaan is. Want ik zou graag mijn sprongen oefenen om eerlijk te zijn.

"Hallo? Is hier iemand." galmt mijn stem door de zaal. Het was stil, te stil ik voelde dat er van achter mij adem kwam en ik draaide me snel om. "Theon, ha. ha. grappig hoor." klinkt het sarcastisch uit mijn mond. "Ook fijn jou weer te zien, kon je niet van me weg blijven?" probeert hij charmant te doen, wat niet lukte. Ik negeer hem en richt mijn aandacht naar Kait die naar ons toestap: "He kait wil jij mij vandaag trainen, het ziet ernaar uit dat Gianni weg is." Zeg ik met een grote lach op mijn gezicht. "Haha, tuurlijk. Ik kan toch beter le...." de rest van haar zin ging verloren toen Theon zich omdraaide en recht in haar ogen keek.

————————————————-

Zo dat was het weer, benieuwd wat er nog gaat gebeuren? hihihi ik vindt dit echt geweldig om te doen tbh.

maar ik moet eerlijk zijn, als ik het zou lezen zou ik bijna dood gaan van de spanning.

maar ahja, ik weet ook niet of ik snel trg ga updaten >.>

please vote, share en comment. Ook privé berichten zijn altijd welkom want antwoorden zal ik zeker ^-^