H10: Verwarring

263 10 15
                                    

Hoofstuk 10:Verwarring

De wind raast door mijn zilverwitte haren. Ik ben nu sneller dan eerst, de bomen razen 2x zo snel aan me voorbij. Het meer komt dichterbij en wanneer ik de bescherming van het bos uitren, valt de regen uit de lucht. Het maakt mijn haar kletsnat. Maar het irriteert me niet, in tegenstelling het voelt geweldig. Het spoelt alle verwarring weg. Je kan even doen alsof er niets veranderd is al helpt het zilverwitte haar dat klam aan mijn hoofd geplakt zit niet echt. Met mijn armen wijd gespreid omarm ik de regen op mijn huid. De kou voel ik niet meer alleen nog de warmte die van diep in mij lijkt te komen. Ik glimlach naar de hemel die zijn zachte troostende tranen huilt. Mijn oren vangen een zacht geluid op dat van mijn linkerkant komt. Wanneer ik naar een geur zoek kan ik alleen de heerlijke regengeur ruiken. Op mijn hoede beweeg ik me langzaam naar de plek vanwaar het geluid kwam. Maar bedenk me want de grens is erg dichtbij en ik wil een gevecht met een vampier vermijden. Al heb ik een vaag vermoeden wie de persoon was, want ik kan nu de vage geur van munt en vanille ruiken. Ik draai me om en loop in de richting waar ik mijn motor heb achtergelaten. Hiervoor heb ik al mijn wilskracht voor nodig: om van hem vandaan te lopen. 'Loop ik eigenlijk wel in de juiste richting.' Denk ik bij mezelf. Het was al pikdonker toen ik mijn motor (eindelijk) vond. Vanaf hier ken ik de weg terug naar het pack-huis. Wanneer ik op de motor wilde stappen hoorde ik achter me het ritselen van bladeren. Ik hou me stil en draai me behoedzaam om. Dit was ons gebied! "Kom godverdomme tevoorschijn! En als je koppig bent, laat ik je niet de tijd om weg te rennen!" Dreig ik met een halve grijns op mijn gezicht. Ik zou al mijn frustraties eruit kunnen slaan op die gast/gastin. De regen komt nog met pakken uit de lucht. Een windvlaag brengt de geur van vanille, de dood en ...... munt met zich mee. Op dat moment kwam hij tevoorschijn, zijn zwarte haar die rood eindigde was ook nat van de regen en verbergt zijn rode ogen waar ik eerder deze dag in verzonk. "Leuk je weer te zien." zegt hij leunend tegen een boom. 'Wat staat hij daar goed, met zijn zwarte broek, zwart lederen jack en rood T-shirt die nauw rond zijn sixpack (dat kan je gewoon zien) gespant zit. Ooow niet alweer. Waarom kan deze dude me zo van mijn stuk brengen? Ik heb nog niet eens met hem gepraat.... nouja niet zonder dreigementen.... van mij.' Dacht ik. "Dat is niet eensgelijks bloedzuiger." "Waarom al die haat?" vraagt hij in verwarring. "MEEN JE DIE? Dat DURF JE ZELFS NOG TE VRAGEN!" Roep uit met een stem gevult met woede. "Woowoo, no need to be mad." verdedigt hij zichzelf met zijn handen voor zich uitgestoken. He is really getting on my nerves!!! "JE WILDE MIJN KLEINE BROERTJE ALS AVONDETEN GEBRUIKEN!" "Hij leeft toch nog..." Dat hij zelfs maar het lef heeft om dat te zeggen. Ik doe mijn helm op en sla mijn been over de motor, me klaarmakend om weg te rijden, al draaide de moter nog niet. In een flits stond Hij recht voor me, zonder enige angst dat ik hem zou overrijden. Snel draai ik de sleutels om en laat de motor duidelijk horen. Nog veroert hij niks, hij staat daar gewoon als een stambeeld dat schreeuwde om mijn aandacht. Uiteindelijk zuchtte ik en sckakelde de motor uit. Mijn helm liet ik aan mijn stuur hangen maar ik bleef zitten met mijn handen gekruisd voor me. "Laten we opnieuw beginnen. Hey ik ben Jace." Grijnst hij erg ongepast! "Yeah... hallo... nou doei." "Nu moet jij je naam zeggen." Fluistert hij wanneer hij ietsje naar me toebuigt. "Kelly." Zeg ik kortaf. "Nu komen me ergens! Zég mag ik je wat vragen stellen?" Vraagt hij iets te opgewonden. "Als ik ja zeg, ga je dan weg?" "Natuurlijk, maar wel alleen als je antwoord. Oké dus; als je een wolf word, scheuren je kleren dan soms niet af?" Vraagt hij neutraal en een beetje nieuwschierig. "Oh, we zitten hier met een pervert. En nee." "Hoe komt dat? Je veranderd toch van vorm." "Het is niet van vorm veranderen, het is van gedaante veranderen." Zeg ik op een "duuh" toontje, nu voelde ik me echt slim ookal had Gianni met dit maar eergister vertelt. "Dat begrijp ik niet hellemaal, leg uit." "Het zit zo; Nu ben ik een mens, dus moet mijn wolf ergens anders zijn. Er is zeg maar een soort driedimensinale plek waar mijn wolf is. En als Ik dan van gedaante verander komt mijn wolf, en zit mijn lichaam met mijn bezitingen die ik dan bij me heb in die plek, snap je?" Ik weet niet eens waarom ik het probeer uit te leggen, op een angstanjagende manier voel ik me op mijn gemak bij hem. "Ooh, interesant. Wat voor weerwolfras ben je eigenlijk?" blijft hij doorvragen. "Wat voor ras? uuhm, Blackwood?" Zeg ik met onzekerheid in mijn stem. "Natuurlijk ben je dat niet, Jij bent een prachtig witte wolf geen bruine." zegt hij nu op een 'duh' toon. "Die keer was de eerste keer dat ik veranderde, ik weet nog maar een kleine maand dat ik een weerwolf ben." "Dat verklaart alles, -Hij dacht na- Mooie wolf heb je." "Ja dat heb je al gezegd, als je het niet erg vindt wil ik nu weg." "Dat vindt ik wel erg, en jij ook toch?" vraagt hij me met zijn vragende en prachtige ogen. Ik kijk driegend uit mijn ogen "Ga opzij!" Hij staat met zijn benen over het wiel en ik kan dus niet weg. "Ik ben toch je mate? en voor zover ik weet, is een mate een wolfs wederhelft, ze kunnen met andere woorden niet zonder elkaar." zegt hij betweterig. "En voor zover ik weet is dat anders voor een vampier." zeg ik terwijl ik mijn helm pak. 'Ik blijf hier echt niet langer dan nodig.' denk ik maar mijn hart zegt wat anders. Na een innerlijke strijd zegt mijn verstand dat mijn hart zijn kop moet houden (wat best ironisch is). "Het was me een genoegen, natuurlijk zien we elkaar nog." met zijn zelfingenomen lachje verdwijnt hij uit mijn gezichtsveld. Ik schud mijn hoofd tot orde want de ruzie tussen mijn verstand en hart was weer begonnen.

Na 5 minuutjes gereden te hebben kom ik aan bij het pack-huis en parkeer mijn motor naast de auto van Nathan. Kletsnat kom ik het huis binnen en wordt meteen gestopt door Kait haar stem die "stop daar en ga niet verder." Roept. Als een dief in de nacht die net betrapt was sta ik daar. Kaitlyn komt de woonkamer uit en staat voor me met een handdoek. "Ga snel een douche nemen en kom dan terug voor wat eten. Wij hebben al gegeten sorry." Laat Kait me weten en met de handdoek rond mijn druipende haar ga ik snel naar boven en laat de warme stralen water over me heen lopen. Niet alleen water, maar ook tranen lopen opnieuw over mijn wangen. Al de emoties van deze dag komen op me af en ik voel me zo alleen. Natuurlijk ga ik niemand iets vertellen. Dit is niet hun probleem, dit kan ik best wel alleen oplossen. Ik moet hen niet opzadelen met mijn problemen, ze hebben zelf al genoeg problemen. Wanneer ik voor de spiegel sta met mijn kleren aan, wrijf ik nog even in mijn ogen en haal diep adem. Ik zet men beste glimlach op en wandel rustig naar de keuken. Nog voor ik de keuken in kom ruik ik de heerlijke geur van pizza!! Nu met al mijn zorgen achter me ren ik de keuken in de geur van pizza volgend. Binnen de seconde sta ik te kijken naar een heerlijke pizza. "Eet maar op." Lacht Kait, meer bevestiging heb ik niet nodig en begin gulzig te eten. Het duurde maar een 10minuten om de pizza op te eten en nu zit ik met rechtover me Kait. "Uh, mag ik je wat vragen?" Kait knikt instemmend en nipt even van haar thee. "Dussss, waarom hebben jullie een hekel aan vampiers? Ik geloof niet in die 'natuurlijke vijanden' shit." Probeerde ik zo nonchalant mogelijk te vragen. Maar ze bekeek me met wat beter en het duurde een eeuwigheid voor de antwoordde. "Vampiers, hebben mijn familie buiten Gianni vermoord. Onze ouders en ons klein zusje ze was amper 1jaar." Ik kan zien dat ze haar best deed niet een traantje te laten en haar stem toonvast te houden. Ik sprong van mijn stoel en ging naar haar toe, om haar in mijn armen vast te houden. Niet praten of troosten maar gewoon vasthouden, alles bij elkaar houden zodat ze straks weer verder zou kunnen. Kait herpakt zichzelf en laat me los om me een glimlach te geven wat zegt 'dank je'.

p.o.v Jace

Op topsnelheid sprint ik naar mijn huis. Ik weet zelf niet wat ik probeer te doen. Vampiers en weerwolven gaan niet samen dat is gewoon zo. Eenmaal aangekomen bij mijn huis, ga ik op mijn bed liggen en zet alles even op een rijtje. Ze is zóóó mooi, ik was zo woedend op degene die me van mijn maaltijd had gescheiden. Ik vermoord iedereen die dat doet maar haar..... één blik van haar en ...en. Ik weet niet eens wat ze met me doet, als ze bij me is voel ik me zo licht. Alsof al mijn woede wordt vervangen door ...door ....... Liefde. Al aan haar denken laat me glimlachen. Dus hier lach ik dan op mijn bed te glimlachen naar een plafond. Ik schud mijn hoofd door elkaar, deze meid is niet goed voor me. Ze laat me mijn focus verliezen, en dan eindig ik zoals de rest. Maar ik kan haar nog gewoon opzoeken toch, ik kan en me blijven concentreren en haar zien. Ik MOET haar zien, nu klink ik net als een verliefde hond. Ik lach mezelf uit, want ik heb het altijd gehad over die verliefde honden die dingen doen voor hun 'mate' omdat ze haar zo graag zagen. Ik vond dat zo onrealistisch, vaak dacht ik dat die vrouwen hen hypnotiseerden en dat ze het daarom deden. Maar wat ik nu voel voor iemand die me praktisch haat is ook onrealistisch. Niemand mag dit weten, ik moet een manier zien te vinden om haar terug te zien. Morgen was het vrijdag, dus een Game in het Wyldwoud. Dan zal ik haar zien, als ze meedoet. Het is mijn beste gok, maar naar wat ik zag van haar ben ik bijna zeker dat ze mee gaat doen met deze Game. Met de gedachte dat ik haar morgen terug kan zien ga ik slapen, goed uitrusten voor de strijd morgen.

-------------------------------------------------------------

Zo dit was het dan, Hope you liked it. Sorry dat het 2weken geduurd heeft, maar nu zijn mijn examens dus gedaan en heb ik 3weken niks te doen xD dus plenty of time. Voor iedereen die ook klaar is met exames, ik duim voor goeie munten. en voor degenen die niet klaar zijn Nog veel succes :33. Wat vinden jullie van Jace ooh en als ik dacht al aan een chipnaam like Jally (uitgesproken Jelly)

vote? :)

stem? :o

en byee ^-^

Nieuw beginWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu