Nieuw begin

H 26: Zorgeloze dingen

Hoofdstuk 26: Zorgeloze dingen

p.o.v Jace

Kelly zit op mijn schoot met haar benen rond me heen. Ik hou mijn handen onder aan haar heupen. Haar hoofd komt dichter naar het mijne, ik wacht op mijn kus ... die niet komt. In plaats daarvan hoor ik haar giechelen: "Nu staan we even." "Hoe bedoel je? Ik heb dat nooit bij jou gedaan hoor!" lieg ik. ze schud haar hoofd met een zorgeloze glimlach op haar gezicht. Elke keer als ik haar zie wordt ze nog mooier, ik hoop dat die zorgeloosheid blijft. Ik wil hier in deze grot wel voor eeuwig blijven met haar, weg van al de regels en de problemen. Ik hoor voetstappen ietsje verderop en ik zie Kelly met haar neus in de lucht. "Wie komt er?" vraag ik teleurgesteld dat die zorgeloosheid niet langer duurde. "Het is mijn roedel!" zegt ze gelukkig voordat ze zich van me losmaakt en de grot uit rent. Ik sta iets trager op en volg haar geur tot ik voor een hele roedel weerwolven sta en me bedreigt voel. Kelly omhelst een meisje met blond haar en daarna alle jongens op 5 na. ze omhelst als laatste Nathan, ik voel iets in mij aanspannen en niet alleen mijn spieren, woede borrelt op en ik moet me inhouden om Kelly niet van hem weg te trekken om vervolgens op hem in te beuken, wat tevens een zeer slecht idee zou zijn. Kelly merkt het en draait haar hoofd om naar me te kijken en een geruststellende glimlach te laten zien. "Dat is Jace, mijn mate." zegt ze opgetogen alsof ze het echt leuk vindt dat juist ik haar mate ben, en nu weet ik dat dat ook zo is. Ik word uit mijn dagdroom gehaald door een gast met bruin haar hij is ongeveer even groot, hij kijkt me emotieloos aan, hier komt het dan de ruzie om Kelly. "Ik ben de alpha, en laat het niet toe dat een vampier Kelly wat aandoet-," Kelly rent naar ons toe om tussen mij en hem te gaan staan ze kijkt de alpha aan met waarschijnlijk een blik dat iemand kan vermoorden. Ik knuffel Kelly van achteren en fluister in haar oor: "Het is goed, laat ons dit maar uitvechten, ik laat je echt niet meer gaan." ze lijkt minder gespannen te worden door mijn aanraking en draait haar hoofd horizontaal zodat ze me zijdelings kan aankijken. "Ik wil niet dat jullie vechten om mij." zegt ze stand vast, ze kijkt haar alpha terug aan: "Jace is mijn mate, of je het nu leuk vindt of niet. Als je hem iets wil aandoen moet je eerst door mij. Trouwens, we zouden beter een plan bedenken want het gaat niet zo lang duren voor de elfen merken dat hij weg is en dan gaat het niet lang duren voor ze ten aanval trekken." verandert ze het onderwerp, het is interessant om te zien hoe ze durft op te staan tegen haar alpha, ik dacht dat elke weerwolf bang is voor hun alpha. De alpha knikt kort en draait zich om. "Ik besluit dat we terug naar de roedel gaan en daar een plan uitstippelen, ik zal de dunedians vragen of ze met ons mee vechten en dan praten we morgen verder." iedereen knikt kort en iets later veranderen ze in hun wolven en vertrekken ze. Ik sta er maar wat ongemakkelijk bij, tot het ander meisje hierheen komt in mensenvorm: "Ik denk dat jij ook beter meekomt, die verwondingen gaan niet zo snel genezen en ik ken iemand die je heel graag zou verzorgen." glimlacht ze vriendelijk naar mij, Kelly begint te blozen. Ik zweer dat niets schattiger is dan haar met blos op haar wangen! Het meisje verandert en rent weg achter de anderen, "Kom, ik kan wel in mensenvorm met je mee lopen als je dat wilt." ik schud mijn hoofd: "Ik kan je zonder problemen bijhouden." zeg ik zelfverzekerd. Ze lacht hard en veegt een traan uit haar ogen: "Je weet toch dat weerwolven sneller zijn dan vampiers hé." zegt ze nog steeds lachend. "Dat zullen we wel zien Little angel." grijns ik naar haar. Ze zucht diep om mijn nieuwe bijnaam, deze was toch beter? Ik vindt het eigenlijk best wel passen. Ze verandert in haar sneeuwwitte wolf en rent het bos in naar haar territorium.

p.o.v Kelly

"Gewonnen! Ik ben eerst." spring ik enthousiast in het rond. Jace lacht ook al is hij een beetje teleurgesteld dat hij verloren is. Ik stap naar hem toe en sla mijn armen om hem heen: "Mag ik nu mijn prijs?" vraag ik hem met puppy oogjes. "Maar natuurlijk." zegt hij sluw, dit bevalt me niet echt dus laat ik hem los en ren achteruit weg zodat ik hem met argusogen kan aankijken. Hij rent snel naar me toe en heft me op als een patatten zak. Hij houdt me met 1 arm vast terwijl zijn hand op mijn kont ligt. "Hé, dit noem ik geen prijs." roep ik boos naar hem. "Natuurlijk niet, dit is het vervoer er naartoe, gek." lacht hij me uit. Hij stapt naar binnen en gaat de trap op, ondertussen krijg ik een klein ideetje en vervolgens sla ik op zijn kont en lach me bijna dood. "Ik zou maar oppassen want dat kan ik ook." waarschuwt hij me waardoor ik direct stop met lachen: "Dat durf je niet." daag ik hem een beetje uit. "Je weet echt wel, dat ik dat durf." grijnst hij, ook al kan ik het niet zien ik weet het wel. Hij doet een deur open en we staan in mijn kamer, ik val in mijn bed en ik zie hem rondkijken. "Hoe wist je dat dit mijn kamer was?" vraag ik nieuwsgierig. "Jouw geur natuurlijk, gek." grijnst hij. Ik sla me mentaal voor mijn hoofd, natuurlijk dat ik daar niet aan gedacht had. Ik sta in het bed uiteinde en toren nu boven hem uit, hij komt voor me staan en blaast een kus op mijn buik. Het kietelt en ik begin te lachen: "gaat niemand van jouw territorium je missen?" vraag ik nieuwsgierig. hij schud zijn hoofd terwijl ik in kleermakerszit ga zitten, nu torent hij boven mij uit. "Ik ben niet echt geliefd bij mijn ras, alleen Michaël misschien maar ik ben mijn gsm kwijt dus kan ik niet sturen." zegt hij zijn gedachten luidop. "Kan je niet naar hem toe gaan morgen ofzo?" vraag ik nadenkend, ik zou zelf ook mee willen om een vriend van hem te ontmoeten, "Ik moet trouwens je verwondingen nog eens nakijken!" zeg ik streng met gefronst gezicht. "Oeh, Als je zo blijft kijken krijg je rimpels little one." zegt hij grijnzend terwijl hij mijn neus kust. Ik kijk hem aan met mijn 'moordende' pokerface : "Ha. Ha. Ha, hij bent wel grappig hé?" zeg ik sarcastisch, "Doe je shirt uit en ga op het bed zitten!" commandeer ik hem dan verder. Hij grijnst en ik weet gewoon al wat hij wil gaan zeggen dus snoer ik hem de mond door terug op het bed te gaan staan en mijn hand op zijn mond te houden. "sshhtt, zwijg maar gewoon en doe wat ik zeg," fluister ik in zijn oor op een vreselijk dode stem, ik merk dat hij het niet leuk vindt maar gaat al gouw in het midden aan de zijkant van het bed zitten met zijn voeten op de grond en doet zijn T-shirt uit. Ik ga naar mijn kast waar ik een klein EHBO doosje uithaal dan ga ik terug naar hem. De meeste verwondingen zijn al geheeld nadat de kettingen van hem af werden gehaald, maar waarschijnlijk hebben ze hem een drug gegeven dat het toch vertraagd want de verse sneeën dat ik hem had gegeven zien nog rood maar bloeden gelukkig niet meer. "Het is niet jouw schuld." zegt hij bezorgd, ik knik, ik weet het wel maar kan het gevoel toch niet goed van me af zetten dat ik mijn mate verschillende opzettelijke verwondingen heb gegeven. Eerst maak ik met een vochtig doekje (zonder zeep op) de verwondingen schoon zodat er geen opgedroogd bloed meer rond zit. Met een pincet met een watje aan gedoopt in ontsmettende alcohol ontsmet ik de verwondingen. Jace laat geen kik horen maar ik voel zijn spieren wel aanspannen wat me een grijns geeft: "Oké, je voorkant is klaar nu je rug." commandeer ik terwijl hij zich al omdraait en met zijn rug naar me toe zit. Ik doe hetzelfde: "Welke plakker wil je op elke snee? Degenen met dino' s of die met draken?" vraag ik hem grinnikend. "Ik heb liever die met de prinsessen dat laat mijn gevoelige kant beter zien." zegt hij sarcastisch, spijtig voor mij heb ik zo geen plakkers. Hij draait zich weer om en legt zijn handen op mijn kont om me tegen hem aan te duwen, ik buig over hem heen en geef hem een kus op zijn voorhoofd: "Je kan je wassen als je wil, ik kan bij één van de jongens zeep, shampoo en kleren gaan halen want wat je nu aanhebt is een beetje kapot en vies." laat ik hem weten met een vies gezicht alsof ik rotte eieren ruik. Hij blaast een kus op mijn buik: "Oké." fluistert hij tegen mijn buik, het kietelt dus lach ik een beetje. Ik haal zijn handen weg en stap mijn kamer uit, Nathan zijn kamer -die recht tegenover de mijne is- in zonder te kloppen. "Hé Nate, kan ik wat zeep, shampoo en kleren lenen?" vraag ik nonchalant. Hij staat in zijn boxer tegen de deuropening te leunen dat naar zijn badkamer leid. Mijn ogen verwijden en ik voel bloed naar mijn wangen stromen maar ik blijf staan, want ik heb die spullen nodig en zo raar is het toch niet? Toch? "Tuurlijk, probeer je in een jongen te veranderen zodat die vampier je niet ziet zitten en jij van hem verlost bent?" vraagt hij doodnormaal al weet ik dat hij boos is dat hij hier is en om nog preciezer te zijn, in mijn kamer. Ik zucht: "Hij is echt aardig als je hem leert kennen", zeg ik voor de zoveelste keer, "hij gaat me echt niets aandoen." beloof ik hem ook al voor de zoveelste keer. Hij wuift me enkel af met een 'jaja' voor hij de badkamer ingaat en terug komt met mijn stapeltje spullen. "De kleren hoef ik niet terug verbrand ze maar als je wil, ik ga over mijn nek bij de geur van vampier." laat Nathan me weten, ik besluit er niet op in te gaan want ik heb echt geen zin in nog een ruzie al moet ik de neiging weerstaan hem te slaan. Al vanaf ik Jace terug zag begin ik meer bezitterig te worden, ook als iemand slecht over hem praat begin ik boos te worden wie het ook is. Het is waarschijnlijk een mate ding besluit ik wanneer ik mijn badkamer inloop en water hoor vallen. "Ik heb axe spullen gekregen ik hoop dat je dat niet erg vindt ofzo, en de kleren leg ik op de stoel oké?" vraag ik terwijl ik naar het plafond kijk zodat ik niet op een gluurder lijk, ook al is hij mijn mate het blijft een beetje ongemakkelijk! "Oh dat is goed hoor, kom maar brengen." zegt hij van geen kwaad bewust. "Uh, kom jij maar halen ik wil niet nat worden hoor." reageer ik voor ik realiseer wat ik net zeg. Ik hou mijn ogen dicht terwijl ik naar de 'ingang' van de inloop douche stap, er is dus geen deur. Een hand streelt mijn wang en lippen strelen mijn lippen, ik kan niet weerstaan en wordt opgezogen in zijn tedere zoen. Hij neemt me op met mijn benen en ik haak mijn voeten in elkaar zodat ik aan hem blijf hangen zonder mijn lippen los te laten. Ik leg mijn handen rond zijn nek en voel zijn natte haar. 'Wacht wat natte haar?' maar voor ik het wist was het al te laat. Hij stapte naar de regendouche toe en al snel kwamen de warme waterstralen neer op mijn hoofd. "meihh, dit zet ik je nog betaalt." zeg ik geïrriteerd terwijl ik me los wurm en de douche verlaat. Met een handdoek om me heen ga ik op de stoel bij de deur zitten waarvan ik de kleren al op de tablet heb gelegd. Wanneer ik niet meer drup verlaat ik de badkamer omdat ik het nogal ongemakkelijk vindt, ik ben op die dingen nogal verlegen.