නිල් පාටින් හැඩ මේ අහස
ආදරේ දුක වින්දාද??
මා ගාවින් උන් ඒ හීන
පාවෙලා යනවා දුර ඈත
නැවත හමුනොවන සංසාර ගීයෙ
හිතක තනි මකනවා....
අපගේ ප්රේමයට පසු වදන ලිව්වේ...........
කවුදෝ අපි සොයනවා......තාලෙට කියන පද පේළියක් උනත් ලොකු තේරුමක් තීන වචන ටිකක්...... එක අතකට දියමන්ති මාලෙ ගුලි කරන් මන් අපෙ ගෙදර එළියෙ තිබ්බ සිමෙන්ති බංකුවෙන් වාඩිගත්තෙ උදේ ඉදන්ම එහෙට මෙහෙට ඇවිදින මගේ දෙපා වලට නිවාඩුවක් දෙන්න හිතාගෙන.....
මධු මල ලෙස මෘදු මගේ ප්රියාදර මිහිරාවිය වෙතටයි.......... මිල්ටන් මල්ලවආරච්චි .....එදා ඒ ප්රේමවන්තයට එහෙම නොකියා ඉන්න තිබුනා හැම ආදරේකම හිමි වීමක් තිබුනානම්...... හැම ආදරේකටම පන්ති භේදයක් නොතිබුණා නම් .......
" මොනාද මයෙ පුතේ මේ කල්පනා කරන්නේ....?"
දෑස් පියාගෙන කල්පනාවෙ ගිලිලා උන්නු මන් ගැස්සුනෙ අප්පච්චීගෙ කටහඩට......
අත් දෙකත් පිටිපස්සට ගැටගහන් රතු පාට සරමකට නිල් පාට ඉරි ඉරි ශර්ට් එකක් ඇදන් උන්නු අප්පච්චී ඇවිත් මන් ළගින්ම වාඩිගත්තෙ මන් ඔහේ බලන් ඉද්දි.....
" මයෙ පුතා මාත් එක්ක තරහින්ද ??"
මන් ළගින්ම වාඩිගෙන මගේ හිස පිරිමදිමින් අප්පච්චී ඇහුවෙ මන් ගැස්සිලා අප්පච්චී දිහා බලද්දි.....
" එහෙම නෑ අප්පච්චී ....."
මන් කියද්දි අප්පච්චී මාව පපුවට තුරුල් කරගත්තේ මගේ පපුවේ මොකද්දෝ අමුතු හැගීමක් හිර වෙද්දි..... මෙහෙම කරන අප්පච්චීලව දාලා යන්න මන් හීනෙකින් වත් හිතන්නෙ කොහොමද .....??
" මගෙ පුතා දන්නවද ?? චූටි පුතා අම්මගෙ බඩට ඇවිත් කියල අම්මා දැනගත්ත දවසෙ මන් ඉදියෙ කොළඹ ගිහින්..... අම්මලගෙ තනියට ආත්තම්මලව මෙහෙ නතර කරල මන් කොළඹ ගියේ මගේ විදුහල්පති විභාගෙ වැඩ වගේකට..... ඒ කාලෙ දැන් තරම් යාන වාහන පහසුකම් තිබ්බෙ නෑ දරුවො..... උදේ ගිහින් මන් නෑදෑ නැන්දා කෙනෙක්ගෙ ගෙදර නතර වෙලා මන් ආවෙ දවස් කීපයකට පස්සෙ..... අම්ම ඉස්සරහ නොකිව්වට මගෙ හිතේ ලොකු ආසාවක් තිබ්බා ඒ කාලේ හුරතල් කොලු පැංචෙක්ට.... අයියව අමතක කළා නෙමෙයි....ඒත් මන් හුගාක් ආස උනා..... නන් ආපහු ගෙදර එද්දි අක්කයි අයියයි බෝලයක් උඩ දදාම මන් ළගට දුවන් ආවෙ අලුත් බබෙක් ගැන මොනාදෝ කිය කිය..... ඒ දෙන්නත් ඒ කාලෙ හරි පොඩී.... ඉතිං ඕව ගණන් ගන්න පුලුවන් කමක් යැ..... මන් දෙන්නව අත් දෙකට වඩාගෙන දෙන්නගෙම අතට දුන්නෙ ගෙනාපු කඩචෝරු .... මන් ගෙට යද්දි මූණ පුරා හිනාවක් ඇදන් පුතාගෙ අම්නා ඉස්තෝප්පුවට ආවෙ දවස් ගානක් පුරාවටම තිබ්බ මහන්සිය නිවිලා යද්දි......"