" Good mornning ......"
මන් දන්නෑ එයා මෙතනට ආවෙ කොහොමද කියල නම්......
පහුවෙනිදා උදේ මම , නවිදු , පසන් වගේම උදිත් අයියත් පයින් මංගච්චලා ගොරකදූව හංදියට ආවේ උදෙන්ම යන බදුල්ලෙ බස් එක අල්ලගන්න.....ඒක නැති උනොත් ඊළගට එනව කොළඹ එකක්.... ඔය දෙකෙන් එකක නැග්ගෙ නැතොත් ස්කොලෙ යන්න වෙන්නෙ හතහමාර පහු වෙලා....
ගොරකදූව හංදියෙන් මතුගම ස්කොලවල් වලට යන කිහිපදෙනෙක්ම බස් එනකන් බලන් ඉද්දි එතන මන් අදුරන එයාලගේ ස්කෝලේ අපේ වයසෙ කොල්ලෙක් ඉදිය නිසා මන් ඌ එක්ක කතාවට වැටුනා....ඒත් මාව ගැස්සුනේ උදේ පාන්දර මේ සීතලේ කනට පිම්ඹ උණුසුම් හුළං පොදක් එක්ක....
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
" ශාන්......!!"
මන් පුදුමෙන් එයා දිහා බලද්දි එයා අර කොළ පාට ඇස් පුංචි කරලා මාත් එක්ක හිනා උනා....
" මොකද රවන්නේ.....??"
" මන් ගැස්සුනා....."
මන් ලැජ්ජාවෙන් කියද්දි එයා මගේ හුළගට යන කොණ්ඩෙ අතින් හැදුවා...
" ඔයා කොහොමද ආවෙ.....??"
" ඩ්‍රයිවර්ට කියල හංදියට දාගත්තා...."
අප්පා.....එයාට ඩ්‍රයිවර්ලත් ඉන්නවද??
" ඉතිං ඇයි ඔයාට ඩ්‍රයිවර්ට කියලම මතුගමට යන්න බැරි .....??"
" තෙල් නෑනේ ශෙනූ බබා....පපා කියල තීන්නේ සමාජෙට හුරු වෙන්නත් එක්ක බස් එකේ යන්න කියල ..... "
" පුෆ්ෆ්....."
මට බකස් ගාලා හිනායද්දි එයා මන් දිහා ප්‍රශ්නාර්ත බැල්මකින් බලන් ඉදියා...
" ඇයි ඔයා කලින් ඉදියෙ සමාජෙ නෙමෙයිද?? රික්තකයක් ඇතුළෙද...??"
" මන් ලංකාවට ආවෙ මීට අවුරුදු දෙකකට විතර කලින් ශෙනූ බබා....මන් වැඩි කාලයක්ම ඉදියේ japan වල.. ඒකයි පපා එහෙම කියන්නැත්තෙ..."
