¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
" ශෙනූ සේරම රෙඩි නෙ....සුදු අයියා එනවලු....."
" හරි එන්න කියන්න......"
නවිදුට එහෙම කියල මන් ගිහින් දොර වැහුවෙ ඉටිපන්දමයි ගිනි පෙට්ටියයි අතට අරගෙන.... අද විෂේශ දවසක්....
අද එයාගෙ බර්ත්ඩේයි එක.... පහුගිය මාසෙකට ආසන්න කාලයක් පුරාවට අවස්ථාවක් ලැබුනත් මන් එයාට කතා කළේ නැත්තෙ හිතේ තිබ්බ දුකට ...මට එයාට දැනෙන්න අරින්න ඕනෙ උනා....එයා නවිදු , උදිත් අයියා මාර්ගෙන් මට කෝල් ගන්න ගොඩාක් උත්සහ කළේ...... ඒ හැමදේම මන් මගෑරියේ හදවත රිදුම් දෙද්දි.... කොහොම උනත් එයාගෙන් ඈත් වෙනවා කියල කටින් කිව්වට ඒක එහෙම නම් උන්නෑ..... ඇස් වලින් නොදැක්කට කටහඩ නෑහුවට මන් ඉදියෙ එයාගෙ ලෝකෙ....එයාට අයිති වෙලා.... මට එයාගෙන් තොර ලෝකයක් තිබ්බෙ නෑ...... මොන වැරැද්ද කළත් මට බැන්නත් සැර කරත් එයා මගේ පණ....මන් දන්නෙ එච්චරයි .....
අද එයාගෙ බර්ත්ඩේ එක නිසා මම නවිදුයි උදිත් අයියයි පසන්වයි එකතු කරන් නවිදුලගෙ ගෙදර පොඩි පාටියක් ප්ලෑන් කළේ එයාව සප්‍රායිස් කරන්න ..... මන් දන්නව එයා පහු ගියේ ටිකේ ඉදියෙ ගොඩාක් වේදනාවෙන්..... සමහර විට එයා පාඩමක් ඉගෙන ගන්නත් ඇති .... කොහොම උනත් එයාට මන් මගේ උසාවියෙ සමාව දීලා ඉවරයි.... එයා එදා කරපු දෙයින් මන් ගොඩක් කඩන් වැටුනා උනත් මට ටික කාලයක් ගියාම හිත හදාගන්න බැරි උන් නැ....කතා කරන්න අවස්ථාක් නැති උනා මිසක්.....
එළියෙන් ස්කූටරයක් නවත්තන සද්දයක් ඇහෙද්දි පසන් දොර ළගින් හිටගෙන ස්ප්‍රේ එක අතට ගත්තෙ මන් ඉටිපන්දම පත්තු කරද්දි....එයාලගෙ ගෙවල් වල ප්ලෑන් වෙනව තරම් ලොකූ පාටියක් නොවුනත් හිත සතුටු වෙන්න පුලුවන් තරමෙ පුංචි පාටියක්.... උදිත් අයියා කිව්ව විදියට එයාගෙ බර්ත්ඩේ එක ගිය පාරවගේ මේ පාරත් එයාලගෙ හොටෙල් එකේ ලොකුවට තියෙනවලු...ඒත් එයාගෙ නම් කිසි කැමැත්තක් නැහැ කියල තමයි උදිත් අයියා කිව්වෙ...එයා ඉන්නෙ අවුලෙන් කියල .... එයා දුකෙන් ඉන්නව මට බලන්න බෑ !
