කොච්චරක්ද කියන්න මම වත් නොදන්න තරම් වෙලාවක් මන් එයාගෙ දෑස් එක්ක පටලැවිලා ඉදියෙ හැමදාමත් එයාගෙ කොළ පාට ඇස් මට වශියක් වෙද්දි... සෑහෙන වෙලාවකට ඒ දෑස් වල ගිලුන මගෙ දෑස් වලට කදුළු පිරෙද්දි මන් එයාගෙ ගැහෙන පපුවට මුහුණ ගහගත්තෙ මට හැඩෙන්න ගත්ත නිසා.... මට ලැජ්ජයි....මන් ගැනම.....එයාගෙ දෑස් වල ඒ හැගීම දැක්ක මට මන් ගැනම ඇති උනේ පිළිකුළක්....
මට මහ හඩින් හැඩෙද්දි එයා මුකුත් නොකියා මගෙ පිට දිගෙ පිරිමැද්දෙ ශර්ට් එකෙන් නිරාවරණය උන එයාගෙ පපුව මගෙ කදුළු වලට හේදිලා යද්දි...එයා මුකුත්ම කිව්වෙ නැ...අඩුම ඇයි අඩන්නෙ කියල වත් මගෙන් ඇහුවෙ නෑ....
හරියට එයා බලන් ඉදියෙ ඇති තරමක් දුක තුනී වෙනකන් අඩන්න කියන්න වගේ.....
මට තෙරෙන්නෑ මන් මොනා කරන්නද කියල ...මෙ සම්බන්ධෙ ගෙදරින් දැනගත්තොත් හිතයි මම මුල අමතක කාලකණ්ණි දරුවෙක් කියල .... ඉද්දගොඩල කියන්නෙ කවුද කියල හොදටම දැන දැනත් මෙහෙම සම්බන්ධයක් පවත්වන්න තරම් මන් මෙච්චරටම මෝඩයෙක් උනෙ කොහොමද කියල එයාලා හිතයි....දෙයියනේ මන් කොහොමද එයාට ආදරේ කරන්නෙ....ඇයි එයා ඉද්දගොඩගෙම දරුවෙක් උනේ....
" ශෙනූ බබා....."
සැහෙන වෙලාවකට පස්සෙ එයා මට කතා කළෙ මගෙ හැඩිල්ල නැවතිලා තියෙද්දි.... එයා මගෙ මූන දෝතට අරන් දෑස් වල කදුළු පිහදැම්මෙ මන් එයාගෙ කොළ පාට දෑස් දිහාම බලන් ඉද්දි....
" උදේ පාන්දර අඩල මූණ කැත කරගත්තා නේද?"
දෑස් පියන් වල කදුළු පිසිමින් එයා කියද්දි මන් හිස පොඩ්ඩක් හෙලෙව්වෙ එයා ලස්සනට හිනාවෙද්දි....අද දවසට එයාගෙ හිනාව දැක්කමයි....
" හතයි කාලයි වෙලාව.... අපි යමු....."
තව ටික වෙලාවක් මන් දිහා බලන් ඉදලඑයා කිව්වෙ මගෙ අවුල් උන හිසකෙස් පිළිවලට හදන ගමන්....
" අඩන්නෙපා.... ඔයාට මාව ඕනෙ තරමට මටත් ඔයාව ඕනෙ ශෙනූ බබා .... මන් ඉන්නකන් ඔයාට කිසි කෙනෙක්ට බයෙ ජිවත් වෙන්න ඕන්නෑ....අඩුම මගෙ පපාට වත්...."
මගෙ කොපුල් පිරිමදිමින් එයා කිව්වෙ මන් වේදනාහරිත දෑස් වලින් එයාගෙ උවන දිහාම බලන් ඉද්දි....
