Only One Night ~Min Yoongi ~

34

Merhaba

Bugün Jin'in yeni çıkan şarkısı The astronaut için bol bol stream kasın lütfen. Askere gitmeden önce ona bir moral, hemde hakkettiği değeri verelim.

İkinci olarak oylamalar hâlâ devam ediyor. BTS kazanması için lütfen oylarınızı kullanın ki beyler hakkettiği ödülleri kazansın.

Onun dışında satır arası yorum ve vote +40, yorum +100. Geçen bölüm koymamıştım. Zaten o bölümü de sınır dolmadan atmıştım. Şimdi sınırı attırdım.

Keyifli okumalar.

_________________

"Iseul lütfen daha fazla itip ağırlık yapma, bebeğe bir şey olacak."

Dediği an tüm haraketlerimi durdurarak geri çekildim. Elimi karnımın üzerine koyarken korkum daha da artmıştı. Nereden biliyordu hamile olduğumu? Bir şey yapmazdı bebeğime değil mi?

Kapıyı itip yüzüme bakarken küçük ve yavaş adımlarla geriye gitmeye başladım.

"Iseul, anlıyorum korkuyorsun şu an ama korkma. Yemin ederim sadece konuşmak için geldim."

"Git buradan Hajun. Uzak dur benden, lütfen uzak dur."

"Yemin ederim tek amacım konuşmak. Bir kere konuşalım sonra beni görmeyeceksin zaten."

"Benim seninle konuşacak bir şeyim yok. Ne olur uzak dur benden."

Kendimi durduramadan gözümden yaşlar akınca, sesim istemsizce kısık çıkmıştı.

"Yemin ederim amacım seni rahatsız etmek falan değil. Benim sana söylemem gereken şeyler var. En azından yarım saat... lütfen?"

Yalvarır gibi bakan bakışları ve onu bir daha görmeyecek olmanın verdiği sözle hiç istemesem de başımı yavaşça sallayarak onayladım. Görüşmezsem kesinlikle vazgeçmeyecekti ve o zaman kızlar onu görürse her şeyi yalnış anlayabilirdiler.

"Ama burada olmaz. Burası benim evin değil."

"Biliyorum Iseul, her şeyden haberim var. Ben seni sitenin parkında bekleyeceğim."

Her şey derken neyi kast ediyordu? Neler biliyordu yaşadıklarımla ilgili?

Onu onaylayınca yönünü değiştirerek uzaklaşınca kapıyı hızla kapattım. Umarım kabul ederek yalnış bir karar vermiyorumdur.

...

Bankda oturan Hajun'un gergin haline bakınca geri gitmek için arkamı döndüm. Ama onun bir daha beni rahatsız etmemesi için bu görüşmeyi yapmak zorundaydım. Kızların onu görmesini göze alamazdım.

Titreyen elelrimi sıkıp, derin bir kaç nefes alıp yanına gitmek için küçük adımlarla ilerledim. Ayaklarım resmen gitmek istemiyordu. Bebeğim için korkuyordum.

Bir kaç adım daha attığımda beni farkederek ayağa kalmış hızla yanıma geldiğinde adımlarımın birisini istemsizce geriye attım.

"Kırmayıp geldiğin için teşekkür ederim."

"Seni kırmamak için değil bir daha karşıma çıkma diye geldim Hajun."

Heyacanımı yutmaya çalışıp düz bir ses tonuyla konuştuğumda duraksayıp başını yavaşça sallamıştı.

"Oturalım mı?"

Az önce oturduğu bankı göstererek sorduğunda cevap vermeden ilerledim.

"Ne söyleyeceksen söyle Hajun, sonra lütfen bir daha karşıma çıkma."