Only One Night ~Min Yoongi ~

37

Merhaba

Sanırım sayenizde çok geçmeden bölüm atıyorum. Bu iş sınırla değil güzel yorumlarla oluyormuş. Öyle ki geçen bölümlerin birinde koyduğum 40 oy sınır bundan önceki bölümde iki güne 40 oy aldı.

Hepinize teşekkür ederim. Böyle devam edebilmek için yorum yapmaya devam.

Keyifli okumalar.

_____________

Iseul

Gözlerimi yavaşça açmaya çalışarak etrafa bakmaya çalıştım ama sanki kendiliğinden tekrar kapanıyordu.

"Uyandı."

Hina'nın sesini duymamla bakışlarımı yukarıya çıkarttığımda Lavin karşımda oturarak başımı okşadı.

"Canım, iyi misin?"

Gözlerimi kapatıp başımı yavaşça salladığımda Hina da çoktan Lavin'in yanında durarak elimi tutmuştu.

"Kızım? O nerede?"

"Senin uyanmanı bekliyordular, ben haber vereyim getirsinler."

Hina hevesle söyleyip dışarı çıktığında varla yok arası tebessüm etmiştim.

"Ağrın var mı?"

"Hayır, sadece çok yorgun hissediyorum."

"Doğum yaptın Iseul, kolay bir şey değil bu. Dünyaya bir can getirdin."

Diyerek gülümseyince bende hafifçe gülümsemeye çalıştım.

"Dün gece yanınızda olmadığımız için Hina da ben de çok özür dileriz. Sen uyuyacağım diyince ikimizde telefonu çıkartıp içeri koymuştuk. Sonra o kadar gürültünün arasında duyamadık."

"Sorun değil Lavin, geçti artık. Önemli olan sağlıkla dünyaya gelmesi."

"Öyle elbette ama kendimizi gerçekten çok suçlu hissediyoruz."

"Suçlu hissedeceğiniz bir şey yok. Bunca zaman elinizden geleni yaptınız. Küçük hanım siz olmayan günü seçti, ne yapalım?"

Gülümseyerek söylediğimde üzgün ve mahcup bakışlarının altında gülümsedi.

"Nasıl haberiniz oldu peki?"

"Eve döneceğimiz zaman telefonuma baktığımda senden mesaj vardı. 'Arkadaşınız doğum yapıyor, kendisi şu an hastanede' mesajını görünce kendimizi Hina'yla buraya attık hemen."

Bu Hajun olmalıydı. Beni bıraktıktan sonra telefonum evde olduğu için dönüp telefonu almış olmalıydı. Onu ne kadar sevmesem de, nefret bile etsem belki de kızıma sağ salim kavuşmam onun sayesindeydi. Ona bir teşekkür borçlu hissederken, hatta ikimizinde canını kurtardığı için minettardım.

"Kimdi onu yazan?"

Lavin duraksayıp, çekinerek sorduğunda aklından geçeni tahmin edebiliyordum. Babasının bebeğinden haberi olmadığını bilse de yazanın bir an için Yoongi olduğunu düşünmüş olmalıydı.

"Geliyor musunuz diye dışarı baktım ağrım azaldığında ama aniden ağrı girince kımıldayamadım. O sırada bir beyefendi yaklaştı, iyi misin diye sordu. Doğumum başladığını söyleyince de sağolsun beni hastaneye getirdi."

Anladığını belirterek başını salladığında çantasından telefonumu çıkartarak bana uzattı.

"Telefonunu da hastaneye vermiş. Keşke kendisine bir teşekkür etme fırsatımız olsaydı. O olmasa nasıl olurdu düşünmek bile istemiyorum."