Only One Night ~Min Yoongi ~

40

Merhaba

Yeni ve heyecanlı bir bölümle karşınızdayım. (3662 kelime).

Lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayın.

Keyifli okumalar.

___________________

Hayel

Konserle ilgili programı gözden geçirirken salonda düşünceli ve üzgün bir şekilde oturan ikiliye bakıp derin bir nefes aldım.

İki gündür böylelerdi. Kızlar ilişkilerini bitirdikten sonra ne yemek yiyor, ne de konuşuyordular.

Bıraksam odalarından çıkmazdılar ama ısrarım üzerine her biri kanepenin bir köşesinde oturmuş, karşılarına koydukları telefonlarından belki kızlar arar ve ya mesaj yazar umuduyla gözlerini ayırmıyordular.

Onlar çok aradı, başta kızlar açmasa da dünden beri kızlar engellediği için ikisi de telefonlarına ulaşamıyorlar.

Onların bu hali beni ne kadar çok üzse de kızlara hakk veriyordum. Aylardır onlara artık açıklamalarının daha doğru olacağını söylemiştim ama yapamamıştılar.

Gerçi Taehyung geçen akşam konserde sonra konuşacaktı, çok da kararlıydı ama maalesef kız arkadaşı önce öğrenmişti.

Belki yerler umuduyla her zaman yapmamı istedikleri yemekleri yapmıştım. Ayağa kalkarak yemeğe bakıp hazır olduğunu anladığımda ocağı kapatarak yanlarına ilerledim.

"Taehyung, Jungkook en sevdiğiniz yemeği yaptım. Burada yemek ister misiniz?"

İkisi de konuşmadan başını iki yana sallayarak cevap verdiklerinde sıkıntıyla nefes almıştım.

"Güzelim?"

Mutfağa geri dönerken Namjoon'un sesini duymamla arkamı döndüğümde yanıma gelerek elini belime koyup alnımı öptü.

"Ne oldu güzelim? Neden üzgünsün?"

Koltukta oturanlara bakıp kaşlarımla onları işaret ettiğimde Namjoon başını çevirip bakarak tekrar bana dönmüştü.

"Anladım. Bu onların hatası, bunun bir gün ortaya çıkacağını biliyorlardı."

Mutfağa doğru ilerlediğimde ben yerime geçip otururken Namjoon biraz evvel yaptığım kahveleri iki tane kupaya doldurarak sandalyeyi yanıma çekerek oturdu.

"Onlara kaç kez söyledim kızlara söyleyin diye."

"Biliyorum güzelim, ilişkileri ilerleyince biz de söyledik ama yapamadılar demek ki."

Başımı sallayıp kahvemden bir yudum aldığımda Namjoon'un beni dikkatlice izlediğinin farkındaydım ama ona bakmamaya çalıştım.

"Buna canın sıkkın anlıyorum ama bir şey daha var sanki?"

Kupayı dudaklarımdan çekip yutkunduğumda anlamaması için hafif şaşırmış gibi yaparak ona baktım.

"Hayır canım, başka bir şey yok."

Gözlerini hafifçe kısarak tekrar bana baktığında gözlerimi gözlerinden kaçırdım.

"Öyle bakma Namjoon, sadece konseri düşünüyorum. Bu şekilde nasıl çıkacaklar, Army, bir şey olduğunu anlayacak diye düşünceliyim."

"Hiç yalan söyleyemiyorsun. Bu huyunu çok seviyorum."

Dediğinde ona bakarak kaşlarımı çattım. Ondan gerçekten hiç bir zaman bir şey saklayamıyordum. Anında anlıyordu.