Only One Night ~Min Yoongi ~

47

Iseul

Odaya vuran hafif ışıkla gözlerimi araladığımda karşımdaki manzara hayallerimden farksızdı. Gecenin karanlığında Yoon Seul'un sesiyle birkaç kez uyandığımda bu güzel görüntüyü görmüştüm ama karanlıkta bu kadar net değildi.

Yoon Seul, babasının göğüsüne adeta sığınmış bir şekilde uyurken, Yoongi de kolunu kızımızın etrafına onu incitmeyecek bir şekilde sarmış, yüzünü Yoon Seul'un havada kalmış saçlarına dayamıştı.

İtiraf etmeliyim, bu görüntü hayalimdekilerden bile daha güzel.

Aklıma gelenle yanağımdan süzülen yaşı silerek telefonumu komidinin üzerinden alıp bu anı ölümsüzleşdirmek için telefonu sessize alarak fotoğraflarını çektim. Aylarca hayalini kurduğum bu anın bir kaç dakikada olsa tadını çıkarmak için telefonu yavaşça yerine koydum.

Saat daha erkendi, Yoon Seul bu saatte uyanmazdı, ama uyanınca da yemek isteyeceğini bildiğim için süt yapması adına bir şeyler içmem lazımdı.

Ne kadar çekinsemde aşağı inip su bile olsa içmeliydim. Ek gıdası vardı ama sabah uyandığında süt dışında bir şey yemezdi. Genellikle günün ikinci öğününde ek gıdasını verirdim.

Bu yüzden yavaşça yataktan kalkıp banyoya geçerek üzerimi değişip, elimi üzümü yıkayarak sessiz olmaya özen gösterip dışarı çıktım. Saat daha erkendi o yüzden kimse uyanmaz diye düşünüyordum am şu an mutfaktan gelen sesler bunun tam tersini söylüyordu.

Eğer üyelerden biriyse o mutfağa asla geçemezdim. Bu yüzden parmak uçlarımda kapıya yaklaşıp çok az eğilerek varla yok arası mutfağa baktım. Hayel olduğunu görünce başka biri var mı diye mutfağa göz gezdirdim.

Başka kimse olmadığını görünce tam olarak rahatlamasam da en azından şimdi gidip su içebilirdim.

Yavaşça içeri doğru adımladığımda Hayel elindekileri masaya koyarken beni farketmesiyle genişçe gülümsedi.

"Günaydın."

"Günaydın."

Naif sesiyle mutlu bir şekilde söyleyince hafifçe tebessüm edip cevap vermiştim.

"Erken daha biraz daha uyusaydın?"

"Her sabah bu saatlerde kalkıyorum. Yoon Seul uyanıncaya kadar bir şeyler içiyorum."

"Süt yapması için?"

Sorar gibi yüz ifadesiyle konuştuğunda başımı olumlu anlamda yavaşça sallamıştım.

"Bende geçen gün bir şey yapmak için inmediğinde Yoon Seul'un anne sütü içtiğini tahmin etmiştim. Bu yüzden sütlü çay yanına da kurabiye koydum."

Gerçekten bu saatte kalkıp bizim için kurabiye mi yapmıştı? Şaşkınca ona baktığımı farkettiğinde gülerek doldurduğu bardakları masaya bırakıp devam etmişti.

"Kurabiyeyi şimdi yaptım evet, hadi gel de sıcak sıcak yiyelim."

"Keşke zahmet etmeseydin, ben su içsem de yeterdi."

"İlk kez sabah kurabiye yapmıyorum. Sabah tatlı yapmaya yıllardır alışkınım. Oğlum sabah kalktığında yemeği çox sever. Sende şimdi biraz atıştır, sonra hep birlikte kahvaltı yaparız."

Sandalyeyi çekip oturduğumda söylediği şeye karşı tebessüm etmiştim. Bir oğlu olduğunu ilk başlardan beri biliyordum. Namjoonla birbirine aşık olmuş, çoğu hayran da onların ilişkisini desteklemişti. 

Kötü yorumlar elbette alıyorlardı ama Yoongi bana zamanında ne Hayel'in ne de Namjoon'un bunu asla önemsemediğini söylemişti. Hayel'in bu konuda böyle düşünmesi beni mutlu etmişti. Keşke ben de onun gibi olabilseydim.