Only One Night ~Min Yoongi ~

23

Elimden geldiğince hızlı bölüm atmaya çalışıyorum. Lütfen sizde hiç değilse bir iki tane yorum yapın.

Keyifli okumalar.

___________

I-Seo.

"Açmıyor. Delireceğim, iki gün oldu ulaşamıyorum kıza."

Elimde telefonla koca salonu turlarken derin bir nefes vererek boynumu ovdum.

"Neredesin Iseul?"

"I-Seo? İyi misin?"

İçeri girip beni telaşlı gören Carl, yanıma gelerek elini yanağıma koyarken sordu. Normalde bu harekete karşı heyecandan elim ayağım dolaşırdı ancak şu an o kadar tedirgindim ki bunu bile yaşayamıyordum.

"Neyin var?"

"Iseul iki gündür telefonlarıma cevap vermiyor. Biz her gün defalarca konuşurduk, hiç böyle yapmazdı."

"Sakin ol, eminim iyidir."

Başparmağıyla yanağımı okşarken hafifçe tebessüm etti. Ama o da bu işin normal olmadığının farkındaydı.

"İçim hiç rahat değil. Bu kadar uzun süre açmaması, hatta aramaması normal değil... Kesin bir şey oldu."

Başımı iki yana sallayarak söylediğimde aniden gözlerimin dolmasına engel olamadım.

"Korkuyorum Carl."

Ellerini sırtıma koyarak beni yavaşça kendisine çektiğinde başımı göğüsüne yaslayıp gözlerimi kapattım. Iseul'a bir şey olma düşüncesi bile beni ağlatmaya yetmişti.

"İçin rahat edecekse eve gidip bir bakalım mı?"

Hâlâ ona sarılıyorken başımı usulca sallayıp ardından geri çekilip yüzüne baktım.

"Lütfen."

Akan yaşlarımın arasından sessizce söylediğimde ellerimi sırtına yerleştirip az önceki şekilde tekrar sarıldım.

"Ne zaman gideriz?"

"Ne zaman istersen?"

Bir kaç saniye sonra ayrılıp tekrar yüzüne bakarak sordum.

"Şimdi gidebilir miyiz?"

Eliyle yaşlarımı silerek sıcak gülümsemesiyle gözlerini kapatarak onayladı.

"Teşekkür ederim."

"Her zaman yanındayım güzelim."

Eli hâlâ yanağımdayken yaklaşıp dudaklarını alnıma bastırdığında gözlerimi kapattım.

...

Arabayı binanın önüne park ettiğinde inerek hızlıca binaya doğru adımladım. Binadan içeri girip asansörün düğmesine bastığımda Carl yanıma gelmişti bile.

Asansör 17-ci katta durduğunda içinden çıkarak bir kaç adımla evin önüne gelerek zile bastım.

"Iseul? Ben geldim."

Saniyeler geçmesine rağmen hiç bir ses olmayınca tekrar zile bastım.

"Iseul? Ben Seo canım,...seni görmeye gel-..."

Hâlâ ses gelmeyince kapıyı tıklayarak seslenmiştim ama vurduğum anda kapının yavaşça aralanmasıyla susmuştum. İçime bir korku kaplarken Carl bileğimden tutarak önüme geçerek beni arkasına aldı.

Kapıyı yavaşça açıp içeri girdiğimizde gördüklerimle gözlerim büyürken kaşlarımı çattım. Bu eve ne olmuştu böyle?

"Ise-..."