🏆 Wattpad Romence TR'de "Yetişkinliğe Adım Atanlar" Listesinde 🏆
"Ölüler Mezarlığı'nda ruhlar bile ölüdür, yaşayan hiçbir ruh buraya uğramaz."
Ölüler Mezarlığı çokça anı, çokça ölüm demekti...
Geçmişte yaşanan kötü anlar insanın zihninde yer ede...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sessizliğe alışkın birisiydim, büyüdükçe sessizleştim, sessizleştikçe içime zihnimden geçen tüm cümlelerimi bağırarak kustum. Belki de odamda günlerce kalıp içimdeki çığlıkları bilgisayarımda kendi kendime kalarak o beyaz ekrana saatlerce yazarak attım.
Meyhaneye geleli yaklaşık 1 saat olacaktı neredeyse, buraya geldiğimizden beri ikimizden de çıt çıkmıyordu. Onur'un keskin ve öfkeli dalgın bakışları bir yere odaklanmış öylece nefeslerini burnundan sesli sesli vererek bakıyordu, bu sırada yaklaşık bir saattir onu izlememe rağmen tek bir hareketi dahi bozulmamıştı, geldiğimizden beri elinden sigarasını ve önündeki masada duran ilk defa bugün içtiğini gördüğüm içki şişesini bırakmıyordu.
Bu sessizlik ilk defa hoşuma gitmiyordu. Onunla ne konuşacağımı dahi bilemez duruma geldiğimi hissettim. O adamla kavga edip üstüne annesinin öldüğünü duymuştu, bu onun için çok acı bir durum olmalıydı. Düşüncesi bile berbat ötesi! Ona şimdi ne söyleyip de keyfini yerine getirebilirdim, bilmiyordum.
Bu sessizliğin içimde herhangi bir çığlığı yoktu henüz ama karşımdaki öfke dolu bakışlarıyla boş mekanın içine bakan adamın içinde vardı. O belki de şu an içindeki çığlıkları dinleyip onlarla savaş veriyordu.
Dirseklerimi masaya koyup sağ elimi bira şişesine koyarken o da elini birden elimin üstüne koyup şişeyi masanın üstünden biraz kaldırdı. Gözlerimi ellerimizin üstüne çevirdiğimde, "İçme," dedim dudaklarımı kıpırdatırken.
"Ilgın karışma!" Elimi eliyle tuttu, şişenin üstünden ayırdı. Elimi masanın üstüne koyup gözlerimi yüzüne çevirdiğimde içki şişesini aldığı gibi içmeye başladı, gırtlağından üst üste geçen içki yudumlarını duydukça nefesimi burnumdan verdim.
"Annenin gidişinden sonra gerçekten böyle mi davranacaksın?"
Şişeyi dudaklarından yavaşça ayırıp masanın üstüne yavaşça bırakırken içkiden parlayan pembeleşen dudaklarını araladı, bu sırada öfkeden parlayarak bakan gözleri hala daha şişenin üstünde dolaşıyordu. "Annemi o öldürdü. Onu kendi elleriyle ölüme mahkum edeceğim."
