🏆 Wattpad Romence TR'de "Yetişkinliğe Adım Atanlar" Listesinde 🏆
"Ölüler Mezarlığı'nda ruhlar bile ölüdür, yaşayan hiçbir ruh buraya uğramaz."
Ölüler Mezarlığı çokça anı, çokça ölüm demekti...
Geçmişte yaşanan kötü anlar insanın zihninde yer ede...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Evren gözünü aç!"
Kumsal yanımdan, "Evren..." dedi şok olmuş bir sesle.
Ben de gözlerimi kırpmadan, "Onur," dedim kısık bir sesle.
İkimiz de aynı hızla içeriye girdiğimizde ben ellerimi Onur'un kollarına koydum. "Onur bana bak..." Gözlerinin içine bakmaya çalıştım. Çantamdan hızlıca bir ıslak mendil çıkarıp Onur'un ellerine sürdüm. "Tamam, bak şimdi ikinizin de üstünden parmak izlerini, kan lekelerini silebildiğim kadar sileceğim."
Kahverengi gözleri Evren'in üstünde hızlı bir şekilde dolaşıyordu bu beni daha da korkutuyordu.
Kumsal'da yere eğilip ellerini Evren'in yüzüne yerleştirdi. "Evren, Evren kendine gel!" Başını Onur'a kaldırıp, "Niye yaptın Onur? Onun hiçbir suçu yoktu!" dedi sesini yükselterek.
"Ben yapmadım, Ege yaptı!" dedi Onur bir anlık öfkeyle sesini kontrol edemeden. "Ege'yle kavga ederken araya Evren girdi, o da bıçağı ona soktu aniden."
Gözlerimi kırpmadan, "Ne?" dedim. Kan lekesi olan ıslak mendili çantama attım. Daha sonra tekrar çantamdan bir ıslak mendil çıkarıp Onur'un Evren'in üstünde dokunduğu yerlere sürdüm, kan izlerini silmeye başladım.
Kumsal birden ayaklanıp, "Ege artık çok olmaya başladı!" dedi.
Birden durup başımı Kumsal'a çevirdim. "Kumsal şu an sırası değil, zaten ortam gergin. Sen Tunç'la birlikte Evren'i hastaneye götür. Ben evden Ege'yi çıkarmanın bir yolunu bulurum. Sonra Onur'la ilgilenirim. Tamam mı? Ama lütfen, bizi de haberdar edin."
Kumsal gözlerimi kırpmadan bana bakıp, "Evren'i yaralayan adamı serbest mi bırakacaksın öyle?" diye sordu.
Islak mendili çantama atıp fermuarını çekerek kapattım. "Öyle yapmak zorundayım. Hadi, Kumsal bir an önce yukarı çıkalım, Tunç'u da evden çıkaralım."
Birden dışarıdan Tunç'la Ege'yi gördüğümde başımı onlara çevirdim. İkisi de solgun yüzlerle şok bakışlarıyla asansörün içine bakıyordu. Kumsal asansörün içinden dışarıya çıkıp elleriyle Ege'nin omuzlarından geriye doğru itti. "Eğer ki Evren'e bir şey olsun-" derken aralarına Tunç girdi.
