သူကဒဏ်ရာတွေကိုဖွင့်ချပြခဲ့ရုံပါ
ကိုယ့်ကိုကိုယ်မသိလိုက်ခင်မှာပဲ
ရင်နှင့်အမျှ သူ့ဒဏ်ရာတွေကို
မျှဝေခံစားပေးနေမိတယ်
ဒါကိုပင်
ကိုယ်ဟာ သူစိမ်းလို့သတ်မှတ်နေမိတုန်း.....🍁🍁🍁🍁🍁
"မမ..."
ငြိမ်းကိုမြင်သည်နှင့် လှဲအိပ်နေရာမှထထိုင်လိုက်သောဖူးဖူးလေးကြောင့် ပြုံးလိုက်မိသည်။
ကုတင်ဘေးရှိ လူနာစောင့်ထိုင်သည့်သစ်သားခုံရှည်လေးမှာ ငြိမ်းဝင်ထိုင်လိုက်သည်။မနေ့ကနှင့်ယှဥ်လျင် မျက်နှာလေးပို၍လန်းလာသောဖူးဖူးကြောင့် စိတ်ချသွားမိ၏။"နေရတာသက်သာရဲ့လားဖူးဖူး "
"ဟုတ်ကဲ့ ။မနေ့ကထက်စာရင် အများကြီးအဆင်ပြေပါတယ် ။မမကဒီနေ့ဆေးမကုရဘူးလားဟင် "
"အင်း....မမကဒီနေ့နားရက်လေ"
ပြောနေရင်းမှပင် ကလေးဘေးနားလေး လူနာစောင့်တစ်ယောက်မှရှိမနေတာကို ငြိမ်းသတိထားမိသွားရ၏။
"ဖေဖေကရောဖူးဖူး "
"ဖေဖေကအလုပ်သွားတယ် ။မေမေက ဆရာဝန်ကြီးဆီခဏသွားတယ် "
"သြော်....မေမေလာစောင့်ပေးတာလား "
"ဟုတ်ကဲ့ "
အရေးပေါ်လူနာဆောင်ရှေ့ရောက်ပြီး မုန်းမြတ်မာန်၏ညီမလေးကို သတိရသွားသောကြောင့် အဆင်ပြေသလားလာကြည့်မိသည်။ယခုတော့ ဘာဆက်ပြောရမလဲမသိတော့။နေရာမှာပင်ထိုင်၍ အဆောင်ထဲရှိလူနာများကို အကဲခတ်နေမိ၏။
"မမကအသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲဟင်။ဖူးမှာလည်း မမတစ်ယောက်၊ညီမလေးတစ်ယောက်ရှိတယ် "
"ဟုတ်လား ။မမအသက်က ၂၄ နှစ်ပြည့်ပြီးပါပြီရှင်။မမမှာတော့ ဖူးဖူးလိုမျိုးညီအစ်မတွေမရှိဘူး "
ငြိမ်းစကားကို ကလေးလေးက ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့်နားထောင်နေသည်မှာ လူကြီးလေးတစ်ယောက်အလားပင်။
"ရှိလည်းအတူတူမနေရပါဘူးမမရယ်။မမမုန်းက ဖူးကိုသိပ်မုန်းတာ "
ကြည်လင်နေသောမျက်ဝန်းလေးများက အနည်းငယ်အရောင်လဲ့လာပြီး ငြိမ်းကိုကြည့်လာသည်။
YOU ARE READING
မုန်းရိပ်ကင်းပါစေ ငြိမ်းရေ
Romanceငြိမ်းရဲ့ဖိနပ်ပါးပါးလေးအောက် ခစားနေကျတမာကြွေတွေအစား ကျွန်မနှလုံးသားကိုလမ်းခင်းပေးလိုတာ..... #Oo