South Boys #4: Troublemaker

Chapter 7

SUNDAY. I sighed looking at the wall clock in my room. It was already 2:10 in the afternoon.

Kanina pa akong 1:00 PM nakabihis. Simple lang ang ayos ko. Naka-clean high bun ang buhok, walang kahit anong cosmetics sa mukha, walang accessories, at ang suot ko ay simpleng faded skinny jeans, white baby tee at sa paahan ay pares ng lowcut white Converse.

Pupunta ako ngayon sa Buenavista. Again, I was going to that place. But this time, kina Dessy na talaga ang bahay na pupuntahan ko. Hindi na ako ma-de-detour.

I did not bother to ask permission from my parents that I was going out today because I knew for a fact that they would not allow me. I was not sure if they just didn't trust me enough or if they were just really overprotective of me.

Kung sakaling papayagan man nila ako, malamang na ihahatid pa ako ni daddy sa pupunthan ko o pasasamahin nila sa akin si Kuya Jordan. And I didn't want any of that to happen. 

Tiningnan ko ang huling chat ni Hugo 10 minutes ago.

Hugo Emmanuel: OTW

'Sabi ni Dessy dapat 2:00pm ay nandoon na kaya iyon ang sinabi kong oras kay Hugo. Ang akala ko ay automatic nang maiisip ng lalaking iyon na maglaan ng allowance sa oras, kaya lang nasa talampakan yata talaga ang utak niya. Saktong 2:00 PM siya umalis sa bahay nila.

Sumilip ako sa labas ng pinto ng aking kuwarto. Tahimik at madilim ang buong sala. Sina Mommy at Daddy ay nasa kuwarto. Si Kuya Jordan naman ay nasa kuwarto rin nito.

Marahan akong lumabas ng kuwarto at tinungo ang pinto. Kumakabog ang dibdib ko dahil ito ang unang beses na tatakas ako. I meant, pangalawang beses na pala dahil kahapon lang ay galing ako sa Buenavista habang walang kaalam-alam ang mga tao rito.

Naka-receive pa ako ng text message. Sa notification ko na lang nabasa ang laman.

Harry:

Hi! I'm sorry hindi na ako nakapagpaalam kagabi. Tulog ka na yata nang umalis kami.

Kumiling ang ulo ko pagkabasa ng text. Gusto kong mag-type ng reply pero inisip ko na wag na. Saka sa klase ng text ni Harry ay parang hindi naman nito kinakailangan ng reply.

Bago umalis ay lumapit muna ako sa pinto ng kuwarto ni Kuya Jordan. Idinikit ko ang aking tainga roon upang pakinggan kung gising ba siya. Tahimik. When I turned the doorknob, I frowned because it wasn't locked.

"Kuya?" I peeked inside his room. It was dark inside as the window curtain was closed. Nakatalukbong siya sa kama kaya siguro nga ay tulog siya.

Lumabas ako ng bahay na walang nakakaalam. When I arrived at the gate of the subdivision, Hugo was already there. Nakasakay siya sa motor niya, nakatukod ang magkabilang paa sa lupa, habang ang kamay ay nasa hawakan ng motor. He was wearing a plain white shirt, grey shorts, and black Adidas slides on his feet.

May suot siyang kulay itim na helmet na bukas ang shield. Nakatingin siya sa akin at hinihintay na makalapit ako. When I was in front of him, he took off his helmet and handed it to me. "Angkas na."