ផ្ចាញ់ស្នេហ៍ទេវបុត្រកំណាច

ភាគទី9:ប្រីអ្នកណាប៉ះបានក៏ប៉ះទៅតែបើប៉ះប្តីយើងវាត្រូវតែស្លាប់

ភាគទី9:ប្រីអ្នកណាប៉ះបានក៏ប៉ះទៅតែបើប៉ះប្តីយើងវាត្រូវតែស្លាប់

«យើងមិនស្គាល់នោះទេថាអ្វីជាក្តីស្រលាញ់យើងស្គាល់តែភាពសម្បាយមួយឆាវៗប៉ុណ្ណោះយល់ដែលទេ?»អុីបូក្រោកឡើងស៊ូកដៃចូលហោប៉ៅខោរួចក៏និយាយឡើងដោយចោលកែវភ្នែកសម្លឹងទៅមើលសាវចាន់
«.......»សាវចាន់មិនមាត់តែក៏ដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកបាត់
«ក្តីស្រលាញ់របស់ឯងវាគួរឲ្យខ្លាចពេកហើយសាវចាន់យើងមិនចង់បានវាពីឯងនោះទេ»អុីបូដកដង្ហើមធំចោលបន្តិចរួចនិយាយឡើងមកមុននិងគេបោះជំហ៊ានដើរចេញពីបន្ទប់ទៅចាំសាវចាន់នៅខាងក្រោម
   ប្រហែល30នាទីក្រោយសាវចាន់ក៏បានរៀបចំខ្លួនរួចរាល់ហើយក៏ចុះមកខាងក្រោមដែលមានលោកម្ចាស់ជូវអុីបូនិងកូនចៅជំនិតរបស់គេកំពុងរងចាំគេ....
«អ្នកទាំងអស់គ្នាកំពុងរងចាំខ្ញុំមែនទេ?»សាវចាន់ព្យាយាមដើរដំណើរធម្មតាៗដើរសម្តៅមករកគេគ្រប់គ្នា
«ត្រូវហើយមោះឆាប់អង្គុយចុះមក»លោកម្ចាស់ជូវញញឹមតបទៅសាវចាន់វិញនិងទាញដៃគេឲ្យទៅអង្គុយជិតអុីបូ
«ហ្ហឹម~មកជុំគ្នាអស់ហើយមែនទេ?បើមកជុំហើយចាប់ផ្តើមទៅ»លោកម្ចាស់ជូវសួរទៅគ្រប់គ្នានៅទីនេះពួកគេក៏ងក់ក្បាលបញ្ជាក់ថាគ្រប់ទើបប្រញាប់ឲ្យមេធាវីចាប់ផ្តើមការចុះអីតាសុីវិលអុីបូជាមួយនិងសាវចាន់
«បាទលោកសូមអញ្ជើញជួយសុីញេ៉នៅត្រង់នេះបន្តិចមក»លោកមេធាវីហុចឯកសាអីតាសុីវិលនិងប៊ិកមួយដើមទៅឲ្យអុីបូសុីញេ៉មុន
«.......»គេមិនមាត់តែក៏ទាញប៊ិកពីដៃមេធាវីយកមកសុីញេ៉
«រួចហើយនៅមានអីទៀតទេ?»
«បាទគឺនៅតែផ្តិតមេដៃប៉ុណ្ណោះតែរងចាំលោកខាងនេះសុីញេ៉រួចសិន»
«អ៎..បើចឹងឯងក៏ឆាប់សុីញេ៉ទៅឲ្យឆាប់បានហើយព្រោះយើងមានការរវល់»អុីបូក៏រុញក្រដាសនោះនិងប៊ិកទៅឲ្យសាវចាន់សុីញេ៉ម្តង
«ហ្ហឹម~»សាវចាន់ក្រហ្ហឹមបន្តិចរួចក៏សុីញេ៉លើក្រដាសនោះដោយគ្មានការទាក់ទើក្នុងចិត្តបន្តិចឡើយ
«បាទរួចរាល់អស់ហើយចាប់ពីពេលនេះទៅពួកលោកទាំងពីរគឺជាប្តីប្រពន្ធស្របច្បាប់ហើយ»លោកមេធាវី
«អស់កិច្ចការហើយមែនទេ?បើអស់ហើយខ្ញុំទៅហើយព្រោះមានណាត់»អុីបូក្រោកឡើងហើយក៏សួរទៅមេធាវី
«បាទគឺអស់ហើយគ្មានអ្វីទៀតទេលោក»មេធាវីក៏តបទៅអុីបូវិញចំណែកសាវចាន់បានត្រឹមអង្គុយស្ងៀមស្ងាត់គេមិនមាត់មិននិយាយអ្វីទាំងអស់ព្រោះតែអស់កម្លាំងហើយនៅមានឈឺចុករោយពេញខ្លួនទៀតទើបមិនចង់និយាយអី
«លោកអ៊ុំខ្ញុំលាសិនហើយផាកាឯងទៅក្រុមហ៊ុនជំនួសយើងមើលការងារឲ្យល្អលូជីងឯងទៅជាមួយ»ផ្តែផ្តាំហើយអុីបូក៏ដើរទៅចាំនៅក្នុងឡានមុនបាត់
«ឈូវិននាំយើងទៅបន្ទប់»ក្រោយពីអុីបូចេញទៅផុតសាវចាន់ក៏មានអារម្មណ៍ថាមិនស្រួលក្នុងខ្លួនទើបប្រញាប់ឲ្យកូនចៅនាំទៅបន្ទប់
«បាទចៅហ្វាយ»ឈូវិនក៏ប្រញាប់ស្ទុះទៅគ្រាសាវចាន់ដែលប្រឹងក្រោកដើរទាំងពិបាកនោះឡើងទៅបន្ទប់
«មួយៗចៅហ្វាយប្រយ័ត្នដួល»
«ហ្ហឹម~យើងដឹងហើយ»សាវចាន់ក្រហ្ហឹមបន្តិចរួចក៏ដើរទៅបន្ទប់ដោយមានឈូវិនចាំគ្រានិងទប់តិចៗ
«លោកម្ចាស់គិតយ៉ាងមិចបន្តទៀតពេលនេះពួកគេក៏ក្លាយជាប្តីប្រពន្ធនិងគ្នាហើយ?»អេយូដាសម្លឹងមើលទៅរាងតូចរួចងាកមកសួរទៅលោកម្ចាស់ជូវ
«បណ្តោយសិនទៅរកចាំឱកាសល្អមកដល់ចាំគិតទៀតពេលនេះពួកគេទាំងនៅមិនទាន់ចុះសម្រុងនិងគ្នាឡើយ»លោកម្ចាស់ជូវពោលឡើងដោយស្នាមញញឹម
«ចា៎!!»នាងងក់ក្បាលយល់ស្របពីអ្វីដែលលោកម្ចាស់និយាយ
«នាំយើងទៅបន្ទប់យើងចង់សម្រាកហើយនាងមានអីទៅធ្វើក៏ទៅធ្វើទៅ»
«ចាស៎!!»នាងក៏បាននាំលោកម្ចាស់ទៅបន្ទប់រួចក៏ឆ្លៀតទៅធ្វើការងារផ្ទាល់ខ្លួនរបស់នាងដូចគ្នា
+បន្ទប់សាវចាន់
  សភាពនៅក្នុងបន្ទប់គឺវារាងរញេរញៃបន្តិចហើយព្រោះតែចាន់គេនៅមិនទាន់បានរៀបចំនៅឡើយសូម្បីតែកម្រាលពូកក៏នៅមិនប្តូរចេញសម្លៀកបំពាក់ធ្លាក់រប៉ាត់របាយទាំងនោះក៏នៅមិនទាន់បានប្រមូលយកទៅបោកទៀត...
«ចៅហ្វាយយប់មិញមានរឿងអីមែនទេហេតុអីក៏បន្ទប់ទៅជារញេរញៃបែបនេះ?»ឈូវិនដាក់សាវចាន់ឲ្យអង្គុយលើពូក
ថ្នមៗហើយគេបានសម្លឹងមើលបន្ទប់នោះរួចក៏សួរទៅសាវចាន់
«មិនមែនជារឿងដែលឯងគួដឹងលឺទេចេញទៅវិញទៅអស់កិច្ចការរបស់ឯងហើយ»សាវចាន់កំហកឲ្យជំនិតខ្លួនបន្តិចមុននឹងប្រាប់គេឲ្យចេញទៅវិញ
«បាទចៅហ្វាយមែនហើយបើចៅហ្វាយត្រូវការអីខលប្រាប់ខ្ញុំខ្ញុំគឺនៅខាងក្រោមនេះទេ»ឈូវិនមុននិងចេញទៅក៏មិនភ្លេចផ្តែផ្តាំទៅចៅហ្វាយខ្លួនដែលព្រោះខ្លាចពេលគេរកមិនឃើញច្បាស់ជាត្រូវមាត់របស់សាវចាន់ទៀតមិនខាន
«ហ្ហឹម~អេឈប់សិនឯងទៅតាមដានអុីបូទៅស៊ើបមើលទៅថាគេណាត់ជាមួយអ្នកណា!!»សាវចាន់ថ្វីត្បិតតែមិនមាត់តែគេក៏មិនបណ្តោយឲ្យអុីបូធ្វើអីតាមតែចិត្តនិងរំលងក្បាលរបស់គេឡើយ
«បាទចៅហ្វាយ»ឈូវិនក្បាលគោរពសាវចាន់បន្តិចរួចក៏ប្រញាប់ចេញទៅធ្វើតាមបញ្ជារបស់ចៅហ្វាយខ្លួនយ៉ាងលឿន
«កុំស្មានថាខ្ញុំមិនណាវ៉ាងអុីបូថាលោកទៅជួបជាមួយអ្នកណា!!លោកប្រហែលជាស្គាល់ខ្ញុំស្តើងពេកហើយ»ចាន់ដឹងគ្រប់យ៉ាងព្រោះគេបានដាក់GPSតាមខ្លួនរបស់អុីបូកាលពីយប់មិញនេះឡានរបស់អុីបូគឺមានGPSដែលសាវចាន់បានភ្ជាប់ហើយដែលគេបញ្ជាឲ្យឈូវិនតាមដាននេះព្រោះស្រួលក្នុងការសម្លេសស្រីរបស់អុីបូចោលប៉ុណ្ណោះ។
+ហាងអាហារ
«អូនចាំបងយូហើយមែនទេ..សឺតៗ»
«គឺយូហើយនេះអូនអង្គុយចាំបងរាប់ម៉ោងហើយដឹងទេ?»
«សឺត..កុំខឹងអីចាំយើងនាំនាងទៅលេងនៅឋានសួគ៌ជាមួយយើងទុកជាការលួងចិត្តល្អទេ»អុីបូតាមពិតគេគឺមកស្រីក្រៅដើម្បីរំងាប់អារម្មណ៍តានតឹងប៉ុណ្ណោះ។
ដូចដែលដឹងស្រាប់ហើយថាអុីបូជាមនុស្សដែលលេងស្រីសាហាវប៉ុណ្ណានោះយ៉ាងហោចណាស់មួយថ្ងៃក៏គេបណ្តើរបានបីនាក់ដែលហើយពេលដែលគេសុីហើយគេតែងតែជះលុយទៅពួកនាងៗអស់នោះនិយាយទៅគេយកពួកនាងគ្រាន់តែកំដរចំណង់តណ្ហារបស់ខ្លួនមួយពេលៗប៉ុណ្ណោះសុីហើយក៏ទាន់ក្បាលចោលនេះគឺជាជំនាញរបស់គេហើយ....។
«បើចឹងទៅលេងពេលនេះតើល្អដែលទេ?»ស្រីស្រស់បង្ហាញទឹកមុខសិចសុីទាញសក់ដែលបាំងដើមទ្រូងធំៗនោះចេញទៅក្រោយធ្វើឲ្យអុីបូឃើញហើយចង់តែចាប់វាមកច្របាច់លេងទេ
«ល្អណាស់..តែមិនញុំាអីសិនទេឬ?»អុីបូក៏សួរទៅនាង
«អត់ទេអូនទុកពោះញុំាទឹកដោះគោរបស់បងវិញវាឆ្ញាញ់ជាងអាហារទាំងនេះឆ្ងាយណាស់»
«ហ្ហឹស~បើចឹងក៏ឆាប់ទៅ»អុីបូក៏បាននាំស្រីនោះទៅផ្ទះសំណាក់មួយកន្លែងហើយពួកគេទាំងក៏បាននាំគ្នាលេងល្បែងក្តៅគគុកជិះសេះប្រលែងដៃនាំគ្នាទៅលេងឋានសួគ៍។រូបភាពនិងវីឌីអូដែលអុីបូមានអីៗជាមួយស្រីនោះត្រូវបានឈូវិនលួចថតនិងផ្ញើវាទៅឲ្យសាវចាន់ទាំងអស់គ្មានសល់។
«លោកម្ចាស់សុំទោសផងខ្ញុំគឺធ្វើតាមបញ្ជាចៅហ្វាយទេ!!»ក្រោយពីផ្ញើររូបថតវីឌីអូទៅឲ្យសាវចាន់អស់ហើយឈូវិនក៏ប្រញាប់ត្រឡប់មកក្នុងឡានវិញរងចាំបញ្ជាពីសាវចាន់ថាឲ្យគេធ្វើអ្វីបន្តទៀត
«....តឺង...»សម្លេងសាបានលោតឡើង។ឈូវិនក៏ប្រញាប់បើកមើលយ៉ាងលឿន
(ចាប់ស្រីម្នាក់នោះយកមកភូមិគ្រឹះយើងមានការដូរជូននាង)សាដែលសាវចាន់ផ្ញើរមកឲ្យឈូវិត
«ការដូរមែនទេ?តែខ្ញុំគិតថាវាជាទណ្ឌកម្មច្រើនជាង»ក្រោយពីអានសារសាវចាន់ចប់ភ្លាមរោមដៃរបស់ឈូវិនបាស់ឡើងច្រាងព្រោះភាព្រឺសប្បុររបស់គេ
«នាងអឺយនាងទាក់ទងប្តីគេគឺសុខតែបើទាក់ទងប៉ះប្តីចៅហ្វាយខ្ញុំហើយនាងស្លាប់ទៅសូម្បីតែសាកសមក៏មិនស្អាតដែរ»ឈូវិនអង្គុយគិតដល់រូបមួយនិងវាក៏គួឲ្យខ្លាចបាត់ទៅហើយ។
   10នាទក្រោយស្រីម្នាក់នោះក៏បានចេញមកជាមួយនិងអុីបូតែនាងមិនបានឡើងឡានត្រឡប់ទៅវិញជាមួយនិងអុីបូទេនេះក៏ជាឱកាសល្អដែលឈូវិនយកពេលនោះទៅចាប់នាងមក។
+តាមផ្លូវ
«អ្នកនាងនេះទៅណាដែលបាទទាំងកណ្តាលយប់បែបនេះ?»ឈូវិនចុះពីលើឡានស្ទាក់ផ្លូវរបស់នាងហើយចូលទៅសួរនាំធ្វើដូចធម្មតា
«គឺទៅផ្ទះលោកមានការអីជាមួយខ្ញុំមែនទេ?»ស្រីម្នាក់ដែលទើបតែបំបែកផ្លូវជាមួយអុីបូនោះក៏ឆ្លើយទៅឈូវិនវិញ
«ខ្ញុំគ្មានទេក៏ប៉ុន្តែចៅហ្វាយរបស់ខ្ញុំមាន....ដឹប»ឈូវិននិយាយរួចក៏វាយកញ្ចឹងករបស់នាងឲ្យសន្លប់រួចក៏អូសចូលក្នុងឡាននាំនាងយកទៅឲ្យសាវចាន់នៅឯភូមិគ្រឹះ។
«ចៅហ្វាយមនុស្សដែលចៅហ្វាយឲ្យនាំមកគឺនៅខាងក្រោមទាន»គ្រាន់តែមកដល់ភូមិគ្រឹះភ្លាមឈូវិតប្រញាប់រត់ឡើងមកខាងដើម្បីប្រាប់ដំណឹងទៅសាវចាន់
«ហ្ហឹម~ឆាប់ទៅយើងចង់ឃើញនាងថាស្អាតប៉ុណ្ណាទៅបានជាអុីបូទុកយើងចោលទៅរកនាងបែបនេះ!!»សម្តីស្រាលៗតែបង្កប់អត្ថន័យដៃតូចស្រឡូនលូកទាញកាំភ្លើងនិងកូនកាំបិតប្រាំដើមចេញមកជាមួយមុននិងបោះជំហ៊ានចេញទៅ
«ក្អឹក~រស់ឬក៏ស្លាប់ទៅនេះ?»ឈូវិនលេបទឹកមាត់ក្អឹកៗនៅពេលឃើញពីភាពកំណាចរបស់ចៅហ្វាយខ្លួនផុសឡើងម្តងទៀត
+បន្ទប់ដាក់អីវ៉ាន់
   ក្នុងបន្ទប់មានមនុស្សស្រីម្នាក់ដែលត្រូវគេចាប់ចងព្យួរដូចជាអ្នកទោសដែលរងចាំអ្នកមកយកទោសពីនាង...
«ជះទឹកដាក់នាងទៅ...»សាវចាន់បញ្ជាទៅឈូវិនឲ្យយកទឹកជះដាស់នាងឲ្យភ្ញាក់ឡើងមក។តែទឹកនោះវាមិនមែនជាទឹកត្រជាក់ធម្មតានោះទេតែវជាទឹកត្តៅដែលលើកចុះពីចង្រ្កានថ្មីតែម្តង
...ឈូ....
   ទឹកក្នុងឆ្នាំងបានជះទៅលើរាងកាយតូចស្រឡូនស្អាតនោះធ្វើឲ្យនាងភ្ញាក់ដឹងខ្លួនឡើងមកដោយភាពក្តៅក្រហល់ក្រហាយ
«អាយ..ក្តៅណាស់..ហុឺៗក្តៅណាស់ជួយផង..អូយ»សម្រែកនៃភាពឈឺចាប់ក៏បន្លឺឡើងមកនាងទាំងឈឺទាំងក្តៅក្រហាយពេញខ្លួននេះទឹកក្តៅមិនមែនទឹកត្រជាក់នោះទេបើសិនជាអ្នកផ្សេងគេក៏ឈឺចាប់បែបនេះដែរ
«ក្តៅមែនទេ?ត្រូវការទឹកត្រជាក់ៗដើម្បីបំបាត់ទេ?»សាវចាន់សួរទៅនាងដោយសម្លេងកំណាចប្រៀបដូចជាយមរាជទាមទាជីវិតរបស់នាងយ៉ាងចឹង
«ហ្ហឹកៗ...ក្តៅណាស់លោកជួយខ្ញុំផងទៅ..ហុឺៗ...ជួយផង..អូយក្តៅណាស់»
«ឈូវិនយកទឹកអាសុីតមោ»ទឹកអាសុីតមែនទេ?នេះសាវចាន់គេមានគំនិតចង់សម្លាប់ស្រីម្នាក់នេះមែនទេ?
«បាទចៅហ្វាយ!ពួកឯងហុចទឹកអាសុីតមកឲ្យយើង»
ឈូវិនក៏ងាកទៅបញ្ជាកូនចៅដែលនៅខាងក្រោយនោះ
«នេះលោកឈូវិន....»គេបានហុចទឹកអាសុីតមួយដបធំល្មមទៅឲ្យឈូវិនហើយឈូវិនក៏ហុចវាទៅឲ្យសវចាន់បន្ត
«ចៅហ្វាយបាទនេះរបស់ដែលចៅហ្វាយត្រូវការ»
«ហ្ហឹម~»គេយកទឹកអាសុីតពីដៃឈូវិនរួចក៏ដើរសន្សឹមៗសម្តៅទៅរកនាងដោយក្រសែភ្នែកបិសាច
«ហីយ៉ា~ជុជុ...មុខមាត់ស្អាតបាតបែបនិងតើបានជាប្តីរបស់យើងងប់ងល់និងនាងដល់ថ្នាក់នេះ!!»សវចាន់យកកាំបិតទៅដាក់ក្រោមចង្ការបស់នាងនិងបង្ហើមឡើងតិចៗព្រមទាំងជញ្ជក់មាត់សរសើពីសម្រស់របស់នាងទៀត
«ហ្ហឹកៗ..លោកសុំមេត្តាកុំធ្វើបាបខ្ញុំអីណា..ហុឺៗខ្ញុំខ្លាច»នាងយំអង្វរសាវចាន់
«ខ្លាចមែនទេ?ចុះពេលដែលឡើងគ្រែជាមួយប្តីរបស់យើងមិចក៏នាងមិនគិតថាខ្លាចផងទៅ~ជ្រុច~»សាវចាន់និយាយចប់ក៏យកកាំបិតនោះចាក់ចូលទៅក្នុងសាច់មុខរលោងរបស់នាងនិងឆូតវាចុះក្រោមសន្សឹមៗដូចជាគេកំពុងជារសាច់ជាបន្ទះស្តើងចឹង
«អាយ..ឈឺ..ហ្ហឹក..ឈឺណាស់...អូយ..លោកខ្ញុំឈឺណាស់ហ្ហាយ...»ឈាមក្រហមឆ្អៅហូរចេញមកស្រោចពេញខ្លួនរបស់នាងដៃរបស់សាវចាន់ក៏មិនឈប់នៅតែបន្តវះវាសន្សឹមៗដោយភាពព្រៃផ្សៃបំផុត

«ហ្ហាសៗ...ហ្ហាសៗ..មើលចុះឈាមរបស់នាងវាពិតជាស្រស់ស្អាតខ្លាំងណាស់...ស្បែកមុខរបស់នាងក៏វាពិតជាក្រាសខ្លាំងណាស់ដឹងទេនេះថ្នាក់កាំបិតរបស់យើងស្រួចមុតដល់ថ្នាក់នេះហើយនៅតែវះស្បែកមុខនាងមិនបានទៀត~ជុចៗ~»សាវចាន់សើចលឺបង្ហាញពីភាពជាសាតាននៅចំពោះមុខកូនចៅនិងស្រីម្នាក់ដែលយំអង្វរគេ។ដៃទាំងម្ខាងទៀតរបស់គេបានយកកាំបិតទៅចាក់លើបាតដៃខាងឆ្វេងរបស់នាងរុញសង្កត់ចាក់ទម្លុះឆ្អឹងដៃឲ្យជាប់នៅជញ្ជាំង
«អាយ...ព្រះអឺយ...ឈឺណាស់..ហ្ហឹកៗ..ជួយផង..ជួយខ្ញុំផងទៅឈឺណាស់..ហុឺៗ»
«~ជ្រុច~..អាយ...ទោះនាងស្រែកបែកក្រឡើតទៀតក៏គ្មានអ្នកណាមកជួយនាងដែលយើងប្រាប់នាងចុះនាងប៉ះប្តីអ្នកក៏បានតែប់នាងប៉ះប្តីរបស់យើងហើយកុំថាសាកសព្វរបស់សូម្បីតែគ្រងឆ្អឹងខ្មោចរបស់នាងក៏យើងមិនបន្សល់ទុកដែរ..ជ្រុចៗ»......

The Continue ✨ vote pg na