25. Bölüm

262 17 0
                                    

-İtadori Yuuji-

Hastaneden çıktıktan sonra benim işim çıkması üzerine iş yerine gelmiştik. Evet dördümüz de. Megumi yi katiyen evde tek bırakamazdım. Daha yeni tedavi başladı çünkü.

1 hafta sonra ikizler 1 aylık olacaklar. Ne çabuk geçti ama zaman. Cidden onlara en iyi şekilde bakmaya çalışıyoruz.

"Ben hızlıca bir toplantıya girmeliyim odada beklersiniz değil mi"

"Evet evet"

"Birşey olursa ara hemen açarım"

"Sorun yok sen toplantına git."

Gülümseyerek çıktım ve toplantıya girdim. Umarım uzun sürmez.

-1 saat sonra-

Ciddi mi bu toplantı niye bu kadar uzun sürdü. Hemen çıkıp odama geri girdim. Girdiğimde Megumi bana bakarak sessiz olmama işaret etti.

Bebekler yeni uyudu sanırım. O zaman uyusunlar çünkü zaten az uyuyorlar. Sessiz bir şekilde yanına oturdum daha doğrusu ben koltuğa oturdum o sandalyesindeydi.

Cidden nerdeyse hiç çıt çıkarmıyorduk sadece bebeklerin ve bizim nefes seslerimiz duyuluyordu.

Hafifçe yanağına bir öpücük kondurdum ne güzel anne olmuştu o öyle. Hafif kızardı ve gülümsedi. Şimdi dışarı çıkarsak fazla gürültü olacaktı. Biraz daha burada bekleriz sorun olmaz hatta belki birkaç belgeyi daha aradan çıkarabikirim. Sessizce kalkıp masaya oturdum ve işlerime başladım.

Yaklaşık 1 saat daha sonra çocuklar uyanmıştı ve biz de eve gidebilmiştik.

Eve gider gitmez uyumak isterdim ama işlerim vardı.

İlk Megumi yi sandalyesinden indirip yatağa koydum. Çocuklar zaten onun kucağındaydı. Ona çocukların kıyafetini verip giydirmesini bekledim. Daha sonra çocukları beşiğine koydum ve Megumi yi giydirip kendim de giyindim.

"Bugün çocuklar bizimle uyusun mu?"

"Oluur"

"O zaman ben uyuyorum zaten onlar yeni uyandı katiyyen uyanmazlar. Aslında aç mısın yemek hazırlayım mı?"

"Ha yok tokum hem zaten çocukların sütü de yanımda sorun yok sen çok yoruldun hadi uyu"

"Teşekkürler Megumi"

Kolay bir şekilde uyuyakaldım.

Küçük Omegam {Sukufushi/İtafushi}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin