Küçük Omegam {Sukufushi/İtafushi}

31. Bölüm

Evet karşımda yıllarıdr görmediğim babam duruyordu. Cidden yaşlanmıştı.

İlk benim yanıma doğru yürüdü.

"Aa oğlum uzun zamandır görüşmüyoruz babana bir merhaba bile yok mu?"

"Pislik! Bırak bizi!"

"Biraz saygılı olman lazım bunu öğrettiğimi sanıyordum?"

Onun karşısında konuşacak kelime bulamıyordum. Baba olmayı haketmiyordu. Ve ya çocuklara bir şey yaparsa diye korkmadan edemiyorum Yuuji niye uyanmıyor. Kendimi çok güçsüz hissediyorum.

Babam benim yanıma çömeldi ve dibimde konuştu.

"Tüh şanssızlığına bak işaretlenmişsin"

"Bence gayet iyi bir şey"

"Bulantı gibi etkileri sen yaşayacaksın ama?"

"Ne yapmaya çalışıyorsun lan!? Bırak bizi!"

"Aaa oğlum ben baskın bir alfayım istesen bile elimden kaçamazsın sonuçta sadece bir omegasın"

Ona inat ve çocuklar için kendimi bırakmıyordum. Oyalayabildiğim kadar belki onu oyalayabilirdim. Yakamdan tuttuğu gibi beni ayağa kaldırdı. Debelenmemin işe yaramayacağını biliyordum bu yüzden ne yapabileceğimi düşünüyordum. Şuanlık gerçekten elimden hiçbir şey gelmeyecekti.

"Çocukların 2. Cinsiyetleri ne bakalım?"

"Sanane!"

Yüzüme yapışan tokat ile yere düşmüştüm. Kurai endişeli şekilde bakıyorken. Sora ağlamaya başlamıştı.

Dudağımın kenarından kan geldiğini hissediyordum. Dudağım patlamıştı. Hareket etmedim.

"Söyleyecek misin?"

"Hayır!"

Bu sefer karnıma tekme yemiştim kısa süreliğine nefesim dahi kesilmişti.

"Annemizi bırak biz söyleriz!"

Babam -daha doğrusu piç- Kurai ye döndü,
"Oo akıllı çocuk seni"

"Hayır..."
İtiraz etmeye çalıştım ama gücüm yoktu.

Kurai nin yanına çömelip başını okşadı. Kurai nin bundan rahatsız olduğunu fark etmiştim.

"Söyle bakalım 2. Cinsiyetlerinizi"

"Ben Alfayım ve kardeşim bir omega"

Bunları söylerken sesi titremişti o sadece 10 yaşındaydı.

"Hımm demek öyle ha sen bence bana şirkette güzel yardım edersin. Kardeşin de yardım eder ama şirkette değil"

Bunu derken gülüyordu çocuklar anlamamıştı ama ben lanet olsunki anlamıştım.

"Pisliksin!"

Geri kalktı ve beni koltuk altlarımdan tutarak kaldırdı ayağa dikti. Ellerim ve ayaklarım bağlı olduğu için hiçbir şey de yapamıyordum.
Arkasındaki adamlara döndü.

"Çocuklarla ilgilenin ve şu baygına da tekrar bayıltıcı enjekte edin uyanmasın"

Adamlar onu onaylayınca beni kucağına aldı.

"Bırak beni! Pislik adam!"

Woah biliyorum anca bölüm yazdım soryyy ama sınavlar filan gelince üst üste anca oluyorr hadi kendinize iyi bakıın