Sabah hazırlanmış ve okula gitmiştim.evet,üç hafta sonra ilk defa okula gidiyordum ki zamanlamamın içine edeyim ilk dersimiz Minho Hocaylaydı!
Derin bir nefes aldıktan sonra içeri girdim.Herkes şaşkınlıkla bana bakarken Minho Hoca dönmemişti bile.
"Geç kaldıǧım için üzgünüm." sesimi duymasıyla bana döndü.
"Hwang?" sesinden şaşkınlıǧı anlaşılıyordu.Ses çıkarmadım.Bir adım atacaǧı sırada durdu.
"Yer deǧişikliǧi yaptık biraz." dediǧinde gülümsedim.
"İyi olmuş." tam Soobin'in yanı boş olduǧu için oturacaǧım sırada sesini duydum.
"Yanıma gel Hwang Hyunjin." dedi.Arkamı dönüp ona doǧru ilerledim.
"Şu iki sıradaki arka dörtlüler kalkın bakalım." arka dörtlüler Jisunglardı.Hepsi kalkıp yanıma geldiǧinde hafif hocaya sıǧınmamla hocanın elime yakın bir yerden beni tutması bir oldu.Hafif elimi tutarak düşünüyordu.
"Hyunjin,sen şu sırada cam kenarına otur,Jisung sende Hyunjin'in yanına." lanet ede ede yerime oturdum.Yanıma da Jisung.
"Changbin ve Lee,siz de onların arkasına." ne yapıyordu bu adam?
"Min ve Jeongin sizde şu sırada Hyunjin'lerin hizasına oturun.Ryu ve Yej arkalarında." zaten Lia önümdeydi.Anlamıştım,bilerek yapıyordu.Sırf barışayım diye.Neyin kafasıydı bu?Düşünceli öǧretmen ayakları mı?Ben daha kendini affetmemişim gelmiş diǧerleriyle aramı düzeltmeye çalışıyor.
"Hocam onlar çok konuşurlar!" sınıftan biri bunu dediǧinde Teahyun güldü.
"Onlar artık konuşmuyorlar ki." dedi gülerek.Sesimi çıkarmadım.Yanımda Jisung'un sinirlendiǧini görmüştüm ama hiçbir şey yapmadım.
"Burada öǧretmen var farkında mısınız?" dedi hoca.Sonra dersi anlatmaya başladı.Ben ilgilenmiyordum gerçi.
Yaklaşık on dakika sonra Jisung beni dürtüp hocayı gösterince hocaya baktım.
"Ders anlatıyorum Hwang,lütfen buraya bak.Yazılıda ihtiyacın olacak.Gelecek hafta yazılı haftanız.Zaten 3 haftadır konulardan kaldın." dediǧinde biri ayaklandı.
"Hocam sizde bir hafta gelmediniz." dedi Jisoo.Hoca bir haftadır gelmiyor muydu?
"Evet ya işte,bu yüzden bu hafta sizinle artık 2 ders yapacaǧız.Tek sizinle deǧil,okuldaki tüm 12'lerle olacak bu.Bu yüzden bizimle hareket etme şansın varken lütfen dinle."dedi hoca.Bense tamamen duygusuz bir biçimde bakıyordum.Hocanın eli yumruk oldu ve çenesi gerildi.Sonra dönüp hızla birşeyler yazmaya başladı.İki tahtayıda tam takır doldurduktan sonra bize döndü.
"Yazın." çantama döndüǧümde şok oldum.Defterim yoktu!
"Sg ya!" diyerek önüme döndüm.
"Ne oldu?" Jisung çekinerek soruyordu.
"Defterimi unutmuşum!" dedim.Hemen bir kaǧıt kopardı.
"Al,yada istersen sen yazma ben eve gidince sana gönderirim.Diyiceǧim gönderemem." acıyla gülümsedi.Kaǧıdı aldım.
"Gönderebilirsin." elimi kaldırdım.
"Hocam Jisungla beraber lavaboya gitmemiz gerekiyor." hocanın ve diǧerlerinin gözleri açıldı.Sonra hoca gülümsedi.
"Koşun!" dediǧinde Jisung'un elinden tutup lavaboya yürüttüm.Lavaboya girdiǧimiz de telefonumu çıkardım.
"Beni ara." dediǧimde yaptı ve güldü.
"Engel-" dediǧinde sözünü kestim.
"Seni hala affetmiş deǧilim ama ortaokuldandır arkadaşımsın ve ne kadar o gün yanımda olmasanda çoǧu zaman yanımda olduǧun için biraz daha yumuşak olacaǧım." dediǧimde benimde devam edeceǧim cümlem aǧlayan Jisung'un kendini kollarıma bırakmasıyla kesildi.
"Özür dilerim.Yapamdım,dondum kaldım.İnanmadım ilk başta.Ama-özür dilerim Hyunjşn özür dilerim!" aǧlıyordu.Kollarımı ona sardım ve bende aǧlamaya başladım.
"Size ihtiyacım vardı.Arkamda durmanıza ihtiyacım vardı.Siz bana bir yaratıkmışım gibi bakıyordunuz.Dayanamadım.Size ihtiyacım vardı benim,size en ihtiyaç duyduǧum anlardan biriydi belkide." aǧlarken başımı Jisung'un omzuna gömmüştüm.
"Gitme." sadece bu çıktı aǧzından.
"Bırakma bizi." saçlarını karıştırdım.
"Sizi bırakmayacaǧım.Aramızda ne olursa olsun,ne kadar kırılsamda sizi bırakmayacaǧım.Bunu ne size ne de kendime yapamam."┑( ̄▽ ̄)┍
PRİNCESES DON'T CRY BU REASON BEN DON'T CRY.
Evet müq ingilişçemle size cümle kurdum bu arada Güno ben daha yeni uyandım.Dün gecenin 2'sine kadsr Skz Dinleyerek İng ödevi yaptım za xd şuan gözlerim çk kötü bide dershaneye gitcem of Allah'ım sen bana yardım et Amin.
Neyse hadi aǧlamayı bırakın öptüm bebişler<3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
From People You Know to People You Don't
Fanfic"Eskiden yakındık,insanlar dönüşebilir.Asıl acıtan ise tanıdıǧın insanların tanımadıǧın insanlara dönüşmesidir." -Hyunho /171122/