Evet matematik yazılısı daha ilk iki dersten girdi.Ben koşarak sınıftan çıktığımda gözlerim anında kapıda Min'i bekleyen Cris hocayı buldu.Hayal kırıklığıyla etrafa baktım.
"Minho hoca yok mu?" dediğimde Cris hoca beni yanına çekti.
"Müdürle konuşuyor gelir birazdan." dedi ve saçlarımı karıştırdı gülümseyerek.Bende gülümsedim.İlk teneffüs görüşmüştük ama şuan yoktu.Üçüncü dersimiz müzikti.
Müzik dersinde moralim bozuk ve umutsuzca oturuyordum.
Neyse ki gelecek dersimiz Minho hocaylaydı.
Müzik derside bitti,teneffüs de geçti.Edebiyat dersine geldi sıra.Hoca sınıfa girdi,ders başladı.
Ama kesinlikle,tın yoktu.
Beni tamamem görmezden geliyordu.
"Hwang!" bağırmasıyla ona döndüm.
"Dersi dinle!" sinirle bağırıyordu bana.Gözlerimi kaçırıp başımı usulca salladım.Bir anda ne olmuştu?
Neydi şimdi bu bağırmalar çağırmalar?Gayet iyi giderken yine ne olmuştu anlamamıştım.
Ama canım çok sıkılmıştı.
Hoca tahtaya bin ton şey yazmıştı ben onları deftere geçiriken gözleri tamamen benim üzerimdeydi.
Yüzüm fazlasıyla asıktı.
Yanımda oturan Jisung bana sarılmıştı.Sarılmasıyla hafifçe gülümsemiştim.
"Hadi bak hocanın siniri tepesinde bağırmasın sana." dedim gülümseyerek.Oda gülümseyip yazısına döndü.Titrek bir nefes aldım.Teneffüs zili çaldığı an sınıftan ilk çıkan bendim.
Hocanın izin vermesini beklememiştim bile.Hızla lavabolardan birine girmiştim ve ne kadar süre orada kaldım bilmiyorum.
-Minhoca'dan...-
Teneffüste sınıftaydım.Jisung bana öyle bir bakarak içeri girdi ki.
"Bir kere yapan herif ikinciyide rahat yapar demiştim size!" diyerek içeri girdi Changbin.Kaşlarımı çattım.
"Biz Hyunjin'i uyardık." anlamıştım,Hyunjin ve benden bahsediyorlardı.
"Hyunjin nerede?" dediğimde Jşsung sinirle dönmüştü.
"Çok mu umrunuzda?Bağırın çağırın sonra 'Nerede?'." dedi ve göz devirdi.
"Ben öğretmenim,bağırırımda kızarımda." diyerek ayağa kalktım ve içeri Hyunjin girdi.Yüzünü benden tamamen saklamış ve direkt çantasına yönelmişti.Titriyordu.
"Yeji!" diye bağırmıştı.
"İlaçlarım nerede?" titriyordu.Kaşlarım çatılmıştı.
"Sende değil mi?" herkes endişeyle o tarafa yönelmişlerdi.Hyunjin ise ellerini saçlarına geçirip çekiyordu ama elleri hala kafasındaydı.
"Ya ben sana on kere dedim o ilaçları düzgünce kontrol et diye!" bağırdı Hyunjin.
"Arkadaşlar sınıftan çıkın!" Yeonjun Herkesi sınıftan çıkarıyor,herkesde çıkıyordu.Hiçbit şey anlamıyordum.
"Abi yalvarıyorum sakin kal yalvarıyorum!" Yeji ağlamak üzereydi.
"Kimsede Hyunjin'in ilaçları yok mu?" Hyunjin bir anda yere düştü.Ellerini yumruk yaptı ve başınıda ellerine yasladı.
"Abi!" Yeji ağlarken Lia onu tutuyordu.
"Allah'ın belası kriz!" diye söyleniyordu Changbin ve Hyunjin'in kafasını kaldırmaya çalışıyordu.
"Bırak!" Hyunjin'in sesi o kadar yüksek çıkmıştı ki ben bile ürkmüştüm.
"Uzak dur dedim sana!Yaklaşma!Nefes alamıyorum!" yakasını çekiştiriyordu."Minho aç şu lanet kapıyı!Nefes alamıyorum!"
Bir anda yere çöktü.
"Cam-camlar!" konuşamıyor,öksürüp duruyordu.Hızlı ve derin nefesler almaya çalışıyor,nefes almaya çalıştıkça da öksürüyordu.Kendini tekrar yere yasladı.İçeri bir anda Cris ve Nayeon girdi.Koşarak Hyunjin'e yetişip onu arkasına yasladılar.
"Hyunjin sakin ol!" Cris onu sakinleştirmeye çalışıyordu.
"Nefes alamı-" sesi kesildi ve kafası geriye düştü.
"Hyunjin!" Cris bağırarak onu kucağına almıştı.Algım donmuş gibiydi.
Algılayamıyordum hiçbir şeyi.
Yapabildiğim tek şey Cris'in peşinden gitmekti.
...
Revirde Hyunjin'in uyanması beklerken her şeyi öğrenmiştim.
"Nefes alamıyorum!"
"Aç şu lanet kapıyı!"
"Minho kapıyı aç!"
"Öldüreceğim kendimi!"
Hasta olduğunu bana bir kez bile söylememişti ve bende fark etmemiştim.İlgilenmemiştim bile.
"Sizin yüzünüzden oldu yine!" diye bağırıyordu Yeji.Burada baş başaydık hepimiz.Tam cevap vereceğim sırada Hyunjin hızla doğruldu.Ona döndüm.
"Abi!" Yeji kendini yere bırakmıştı.
"Mal herif!İlaçlarını nasıl unuttun!" Jisung ağlarken bir yandan da Hyunjin'i azarlıyordu.Hyunjin eliyle boğazını gösterdi.
"Konuşamıyor musun?" dedi Cris.Hyunjin başını olumlu anlamda salladı.Tamamen dış ses gibiydim.Bir izleyici gibş,yorum yapmıyor,olaya girmiyor ve sadece izliyordum.
Orada,gözümün önünde acı çekerken ben dona kalmıştım.Su alıp ona uzattım.Bir süre yüzüme baktıktan sonra reddedecek gibi olduğunda suyu göğsüne değdirdim.En sonunda ise içti.
Tabii canının acıdığını belirterek.
"Konuşmayı dene." dedi Nayeon ağladığı belli olan gözleriyle.Hyunjşn eliyle boğazını gösterip 'bitti' işareti yaptı.
"Acıyor mu?" dediğimde başını olumlu anlamda salladı.
"Bu diğerlerine göre daha sakindi." dedi Cris.
"Ama diğerlerinde hiç bayılmamıştı.Daha öncede ilacını unuttu ama hiç bayılmamıştı.Acaba bir hastalığında daha göstergesi olabilir mi?" dediğinde Nayeon Yeji çığlık attı.Hyunjin'in gözleri daldı.
"Öleceğim." Hyunjin'in ağzından çıkan ilk kelimenin bu olması hepimizi şaşırmıştı.Yeji kriz geçirircesine ağlamaya başlamıştı.
"Doktor öyle demişti.Bayılmaya başladığında ölümünde yaklaşmıştır demişti." gözleri dolmuştu Hyunjin'in de.
"Ne ölmesi oğlum?Ne saçmalıyorsun sen!" Jisung sinirle gülerek çıkışmıştı.
"Belliydi ki zaten.Size daha orta okulda demiştim öleceğim diye.Aylarca hastanede yattığımda söylemiştim.Bırak ortaokulu,daya bu yaz söyledim size.Yine hastanede aylarca yatmıştım."acıyla gülümsedi Hyunjin."Öleceğim."
"Öldüreceğim kendimi!"
Nayeon da ağlamaya başlamıştı,Cris bile.
"Bir yolu varıdır ki elbet." dedi Cris gözyaşları akarken.
"Çok dert etmeyin ya,öleceğim kesin ama tarihi belli değil." dedi gülerek Hyunjin.Herkes ağlıyordu.
"Ya hadi ama,ağlamayın.Öldüğümde de mi arkamdan böyle ağlayacaksınız?Eğer öyleyse göz yaşlarınızı benim ölümüme saklayın derim." dedi kıkırdadı.
"Nasıl gülüyorsun ya!" dedi Ryu gözyaşları içinde.
"Bu benim için güzel bir haber.Daha çabuk kurtulacağım."dediğinde sinirlenmiştim.
"Saçmalamayı kes!" diye bağırarak ona dönmüştüm.
"Saçmalamıyorum,gerçekleri söylüyorum.Ö-le-ce-ğim!Bu,bu kadar kolay arkadaşım.Alıştırın kendinizi şimdiden işte.Bugün varım belki yarın yokum.Bu kadar ya.Abarttınız iyice.Altı üstü ölüm." diyerek ayaklandı.
"Sadece öleceğim ve bunun en kısa zamanda olmasını diliyorum."( •̥́ ˍ •̀ू )
birileri happy end mi dedi?HAhahah kim dediyse inanmayın bu arada size söyleyeyim.Ben bombamı patlattım gerisi sizde hadi eyw.
(YORUM<3)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
From People You Know to People You Don't
Fanfic"Eskiden yakındık,insanlar dönüşebilir.Asıl acıtan ise tanıdıǧın insanların tanımadıǧın insanlara dönüşmesidir." -Hyunho /171122/