Duyduğum çığlık sesiyle koşarak eve girdim.İkişer üçeri yukarı,Yeji'nin odasına çıktım.Odaya girdiğimde Yeji ağlıyordu.
"Yeji!" hemen gidip ona sarıldım.Bana sıkıca sarıldı.
"Ne oldu abim,ne oldu bebeğim anlat hadi." saçlarını okşayıp öpüyordum.
"Bir-biri vardı.Ben kapıyı açınca aşağı yöneldi!" dediğinde hemen onu bıraktım.
"Gitme,tek korkarım!" dediğinde onunda elinden tuttum ve beraber inmeye başladık.Aşağı indiğimizde şok oldum.Soonie buradaydı.
Minho hocanın kedisi.
Telefonumu çıkardım ve Minho hocayı aradım.
"Alo?" dedim hızla.
"Güzelim,bir sorun mu var?" dediğinde derin bir nefes aldım.
"Hocam Soonie sizinle mi?" dediğimde durdu.
"Hayır,bende Soonie'yi arıyorum,dışarıdayım." dediğinde durdum.
"Hocam," dedim ve sustum.
"Hwang?" endişelendiğini sesinden anlamıştım.
"Soonie bizde."...
Minho hoca bize gelmişti ve şuan bahçede oturuyorduk.
"Kapıyı kitlemediniz mi?" diye azarladı bizi.
"Bütün pencerelerde açık!"diye azarlamaya devam etti Soonie'yi severken.
"Ben bu mala dedim!" dedi Yeji burnunu çekerek beni gösterirken.
"Oy!" onu kendime çekip başını kendi göğsüme yasladım ve saçlarını okşamaya başladım.Arada bir de saçları arasına öpücük konduruyordum.
"Ama ne yapayım,evde daralıyorum zaten.Duvarlar üstüme yürüyor sanki!" diye savundum kendimi.Yeji doğruldu.
"Bende senin gibi çocukluğumdardır her fırsatta evden kaçıp sokakta kalsayadım bende daralırdım!" diye çıkıştığında Minho hoca araya girdi.
"Her fırsatta evden kaçıp sokakta kalmak derken?" dedi bana çatık kaşlarla bakarken.
"Beyefendi çocukluğundandır evden kaçıp sokakta kalıyor.Onu evde çok az görüyorum.Eve girdiğü bile yok!Gece onu bekliyorum gelir diye,gelmiyor." diye şikayet etti beni Yeji.
"Hwang?" Minho hoca sinirlenmişti ki bu sesinden bile belliydi.
"Evden kaçmanı anlarım,bende az kaçmadım.Ama sokakta kalmak ne ya?Delirdin mi sen?" dedi sinirle.
"Sokaklar güvenlidir,bir evden bile daha güvenli bence." dediğimde bir süre yüzüme baktı.
"Bundan sokakta yatmak falan diye bir şey yok!Duydun mu beni?" çenemden tutup başımı kendisine çevirmişti.Hafifçe başımı salladım.Gülümseyip burnumun ucuna vurdu.
"Yüzünü asmak yok!" dedi ve ayağa kalktı.
"Ben gidiyorum,camları kapılarıda kapatın,dikkatli olun." dediğinde elinden tuttum ve aşağıdan ona baktım.
"Biraz daha kalsan?" elini yanağıma yerleştirdi ve eğilip anlıma bir buse kondurdu.Sonra bana yaklaştı ve eli yanağımdan sırtıma doğru gitti.Bemde çenemi onun karnına yasladım ve bir elimle belini çevreledim.
"Annenlerin az sonra geleceğini söyledin.Hem benimde evde biraz işim var.Ama şöyle yapabiliriz,sen yarın okul çıkışında ailenden izin alırsın,çıkışta bana geçeriz.Nasıl fikir?" dediğinde gülümsedim.
"Hatta yatılıya kalabilirsin.Ben sabah annenlere bir bahane uydururum merak etme." dedi ve saçlarımı karıştırdı.Kalkıp ona sarıldım.
"Sarışınım benim."૮₍꜆꜄ ˃ ³ ˂ ₎a
yazdıkça yazıorm yazdıkça yazıorm awq.
AY DURUN DÜN NE OLDU SHSJSJKAKSKSKSKSKSKSK
Şimdi bizim burda ev yapıolar tm mı evinde garajı bodrumda olck şekilde kazıolr.KAzı yapılan yerinde yani ev.KAZIYI YAPARKEN EVİN DUVARINI ÇÖKERTTİLER ADAMLARIM BAHÇESİ DUVARSIZ KALDI AWQ XJDDJSJNSNSMSMSMSMSKSKSKSKSK
ayyyy çk iiydi.Bakın bizim bi gitarcı vr tam mı.Bende gştar kursundna çıkmak istiom.Hocada illaha da gekcen yoksa karnene kötü işler dio.ben yalanla onla bunla hocayı ikna ettim ve tek gün gitcem.Ama hiiiç istemiom awq ya
Yarın ing yazılısı var:(
Neyssseeeee ben diğer bölümü yazmaya gider<3
(YORUM)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
From People You Know to People You Don't
Fanfic"Eskiden yakındık,insanlar dönüşebilir.Asıl acıtan ise tanıdıǧın insanların tanımadıǧın insanlara dönüşmesidir." -Hyunho /171122/