Sınıfa girdiğimde Hyunjin'in yüzü tamamen asıktı.
"Oturun." tahtaya yaslanıp sınıfı süzdüm.
"Keyifler nasıl?" şuan büyük bir kısmın odak noktası Hyunjin'di.
"Hyunjin," dedim ve sustum.Bana baktı.
"Soruları hallettin mi?" dediğimde soru bankasını önüme koyup geri yerine geçti.Masaya oturmadan sorulara bakıp yanlışlarını not alıyordum.-12f yawşakları ve sevgilisiyle kavga edip depresyona giren Hyunjin.-
Hyunbutsad:
gördünüz mü
neden diye sormadı bile
dün ben
onun morali bozuk diye
kendimi o kadar suçladım.
acaba yeterince ilgimi gösteremiyorum
ona yetmiyor muyum
isteklerine
ihtiyaçlarına yetemiyor muyum
yanlış bir şey mi yaptım
yanlış bir şey mi dedim
bir şeyleri
eksik mi yaptım
fiye kendimi suçlarken
o bana bağırıp çağırdı
şimdide
umrunda değilGökcücesi:
ben sana dedim
bir kere yapan herif
her zaman yapar dedim
uzak dur dedim
daha iyi olur senin için dedim
dinledin mi?hyunbutsad:
O kadar kolay mı zannediyorsun
Yine de
sevgilim
onu
yüzüstü
bırakamam
ne ona
ne
de
kendime
yapamamhanımsung:
İşte bu yüzden dedim sana kendini kaptırma dedimsexyqueen:
Belki morali bozukturhyunbutsad:
ben onun sevgilisi değil miyim?
bana anlatsın diye herşeyi yaptım
sorun ne
anlatmıyor
yanında olmama
izin
vermiyor
acı veren kısım bu"Gençler,verin telefonları." dediğimde hepsi bana baktı.İlk ayağa kalkan Hyunjin'di.
Yüzüme bile bakmamış,hatta bana yaklaşmadan masaya koymuştu telefonu.Sırasıyla hepsi aynısını yapmışlardı.
"Açın ders kitabını sayfa 101'i okuyun." dedim ve masama oturdum.Hyunjin'in telefonunu açtım.Grubun adı bile üzmüştü beni.
Sonrasında mesajlaşmalara girmiştim.
Üzülmüştüm.Kendini bu kadar suçlamış mıydı?Kim bilir aklından daha neler geçip kendini nasıl kırmıştır?
"Hyunjin," dediğimde bana baktı.
"Tükenmez kalemlerinden bir tane verip not defterinide verir misin?Ödevini yazacağım." dediğimde hemen not defteri ve kalemini verdi."Ödevin;kendini bir daha suçlamamak.Dün gece sana bağırdım,özür dilerim.O an yanlız kalmam gerekiyordu ve sen beni bırakmıyordun.Ne olursa olsun bağırmam hoş değildi.
Çok özür dilerim.
Hayatım boyunca kimseyi senin gibi sevmedim.
Şu aptal sevgilini,beni affedebilecek misin?"
Notu yazdıktan sonra soru bankasına imzamı attım.
"Hyunjin,alabilirsin." dediğimde kalkıp yanıma geldi.
"Teneffüste de konuşalım.Ödevinede bak." dediğimde dudaklarını birbirine bastırıp başını onaylar şekilde salladı....
-Sad Boy Hyunjinden...-Başlatırım ödevine.Ben burada ağlamaktan geberik geçirdim herif hala bana ödev diyor.Sinirle not defterini açtığımda şok okdum.
Yazdığı not...
Bir an kalbim acıdı,dün gecedendir onu suçlayıp duruyordum.Ona baktığımda bana bakıyordu.Gülümsedi.Dudağımı büzdüm.Telefonları alıp teker teker bize dağıttı.Bana verirken saçlarımı okşamıştı.
"Özür dilerim." diye mırıldandım.Yanıma geldi.
"Senin değil benim özür dilemem gerekiyor.Özür dilerim." dediğinde ona sarıldım.Gülümsedi ve saçlarımı karıştırdı.
"Hocam okuduk!" dedi içlerinden biri ve hoca benden uzaklaştı.
"O zaman derse başlıyorum?"₍ᐢ •̥ ̫ •̥ ᐢ₎
10 yıl sonunda msj attm.Nese bakayım boş yapvck bişi aklıma gelmior da NİE OKUNMUYIR OKUNMALAR DÜŞTÜ OYLAR YORUMLAR DÜŞTÜ.
Neyse size güvenip sizi seviom<3
(OKUNMA OY YORUM)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
From People You Know to People You Don't
Fanfiction"Eskiden yakındık,insanlar dönüşebilir.Asıl acıtan ise tanıdıǧın insanların tanımadıǧın insanlara dönüşmesidir." -Hyunho /171122/