"Yakalandın, mavi. " Dedi karanlık bir sesle. Hemen ardından boynumdaki baskı arttı, gözlerim karanlığa düştü ve ben karanlığın önüne yığılırken yine o sesi duydum.
" Artık olman gereken yerdesin."
Ve sonra her şey sessizliğe büründü. Zihnim karanlı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
XIII.BÖLÜM: GEÇMİŞ VE GEÇMEMİŞ
Tik. Tak.
Tik. Tak.
Zamanın içinde kayboluyoruz.
Tik. Tak.
Tik. Tak.
Karanlıktayız. Gizlendiğimiz o karanlıkta güvendeyiz.
Güvende miyiz?
Güvendeyiz. Çünkü ben varım.
Ama ben yokum.
Göz kapaklarımı kaplayan ağrı, zihnimdeki bulanık sesleri yavaşça söndürdü. Boynumda hissettiğim ağırlık, bilincimi yavaşça açarken, göz kapaklarımdaki karanlık yavaşça aydınlandı. Sonra aydınlanan gözlerimin önünde beliren suretle zihnim koca bir çukurun içine düşerek kendini aşağıladı. Nefesim, ciğerlerimde tıkandı ve güçsüz bir soluk dudaklarımın arasından firar ederken, onun dudaklarına yerleşen gülümsemenin zemherisinde titredim.
" Günaydın tatlım."
Asrın Yodak karşımdaydı. Ahşap bir sandalyenin üstünde bacak bacak üstüne atmış ve sandalyeye yaslanarak oturmuştu. Gözleri üzerimdeydi. " Seni uyurken izlemeyeli çok uzun zaman olmuştu." Tembel tembel sırıttı. " Özledin mi beni?"
Asrın Yodak sinsi biriydi. Kelimeleri yalnızca süstü ve benim canımı yakmak için doğru koşulları bekliyordu.
Ona cevap vermedim. Ona hiç cevap vermezdim zaten. Suskunluğum onu şaşırtmadı bu yüzden. Aksine dudaklarındaki kıvrımın büyümesini sağlarken hafifçe dikleşti. Dirseklerini bacaklarına yaslayıp öne eğilerek bana bakmayı sürdürürken, " Bana zarar vermek istiyorsun, öyle değil mi?" diye sordum zihnimdeki şeytanla konuşuyormuş gibi dikkatle bakıyordu. " Şuan beni öldürmek istiyor olmalısın."
Onu kendi ateşinde yak!
Derin bir nefes alıp bedenime sarılan öfkeyi dindirmek için ellerimi yumruk yaparak yutkundum. Sessizliğimi korurken, ağrıyan bedenimi hafifçe hareketlendirip daha rahat bir konuma geldim.
Onun üzerime yapışan gözleri, üzerimden bir an olsun ayrılmadı. " O aptallar güruhuna katılman çok aciz bir hareket." Güldü alayla. " Bile bile kendilerini tuzağın içine atıp seni satmaları ne kadar tuhaf. "
Ben hayatımın her döneminde kullanılan bir çöpten fazlası değildim. Barın'ın yaptığı beni şaşırtmamıştı.
