အပိုင်း(28)
"အာ့...."
သူ့ရဲ့အနမ်းများကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေး
မှာ ယောင်ကာဖူးဖူးလေးဖြစ်နေသော
သည်း ။
နာကျင်သောကြောင့် ငြီးငြူ
နေမိကာ မျက်ဝန်းလေးများ
ဖွင့်လိုက်ချိန် သူ့ရဲ့ရင်ခွင်ကြီးထဲ
မြှပ်လုမတက် ဖက်ထားသော
လူကြီးကြောင့် သည်း အိပ်ပျော်နေသော
လူကြီးရဲ့ မျက်နှာအား ငေးငေးလေး
ကြည့်နေမိတော့သည်။
"လူကြီးက အရမ်းချောတာပဲ...."
လေသံတိုးတိုးလေးဖြစ်ပြောလိုက်၍
လူကြီးရဲ့ အိပ်နေတာတောင် ချောမော
နေသော နှုတ်ခမ်းမွေးရေးရေးနှင့်
မျက်နှာအား တစ်မေ့တစ်မောကြည့်နေမိကာ
ပါပြင်ဆီ သည်းလက်ဖြူဖြုသွယ်သွယ်လေး
များ လှမ်းလိုက်ချိန်...ဖြတ်ခနဲပွင့်လာသော
လူကြီးရဲ့ မျက်ဝန်းများကြောင့် သည်း
မျက်ဝန်းလေးများ အမြန်ပြန်ပိတ်လိုက်တော့သည်။
စည်း သူမပုံစံလေးကြောင့် ပြုံးလိုက်ကာ...
အသည်းယားသွား၍ သူမ ပါးအိအိလေးအား
နှာခေါင်းများ နစ်ဝင်အောင် ဖိကပ်နမ်း
ရှိုက်လိုက်၍..
"အဲ့ဒါ ဘာလုပ်တာလဲ သဲလေ
မင်းနိုးနေတာ ကိုယ်သိတယ်...''
ထိုတော့မှ သည်း မျက်ဝန်းလေး
ကလယ်ကလယ်နှင့် အသာ
ပွင့်လာကာ..
"လူကြီး...သည်းတို့ ဒီရောက်နေတာ
ငါးရက်ရှိပြီနော်...."
"အင်း... ဘာလို့လဲ သဲလေး ကြောက်
လို့လား..."
သည်း လူကြီးရဲ့ခါးကြီးအား ဖက်ထား
ရင်း ခေါင်းလေးရမ်းလိုက်ကာ...
"ဟင့်အင်း...သည်းနားမှာလူကြီးရှိရင်
သည်းမကြောက်ပါဘူး ဒါပင်မဲ့ ဖေဖေ
သည်းကို ငယ်ငယ်ထည်းက ပြုစုဆောင့်ရှောက်ခဲ့တဲ့ သည်းရဲ့အမေလို ကြီးကလျာ
အခုလောက်ဆို သည်း တစ်ခုခု ဖြစ်နေပြီ
ဆိုပြီး ငိုနေတော့မှာ လူကြီးရဲ့..."
မျက်နှာလေးမဲ့မဲ့လေးဖြစ်ပြောလာသော
သူမ မျက်နှာလေးအား စည်း ငုံ့ကာကြည့်ရင်း
သူမရဲ့ နဖူးပြင်လေးအား နမ်းရှိုက်လိုက်ကာ...
"ဘာမှ အားမငယ်နဲ့ မကြာခင်
ကိုယ်တို့ ပြန်ရတော့မှာပါ...
ဟိုရောက်ရင် သဲလေ ကိုယ့်ကို
လက်ထပ်နိုင်မလား..."
