My Husband Is A Psycho Killer [Self-Published Under IMMAC PPH]

Chapter 27

GUN

"WHERE THE FUCK IS MY WIFE AND TWINS YOU FUCKING IDIOTS?" galit na galit na sigaw ko sa namimilipit sa sakit na sina End at Blue sanhi ng malakas na pagsuntok ko sa kanilamg dalawa.

Nanginginig ako sa galit, gusto kong pumatay ng tao ora mismo! Parang biglang nandilim ang paningin ko kanina ng sabihin sa akin nina End at Blue na nawawala daw sina Zia at ang kambal.

"Bro this is too much. Stop turtoring your own friends dahil sa kasalanang hindi naman nila ginusto. Wala namang may gusto nang nangyare, we are all worried to Zia and to the twins. And turtoring End and Blue won't be a solution for this problem." hinawakan pa ni Xevi ang balikat ko ngunit agad ko itong tinabig.

"I already warned them Xevi. I told them, i told you, all of you to keep your eyes on my wife and to my twins. But what did you do? Mas inuna niyong magpakitang gilas sa mga babae don sa mall kaysa bantayan ang asawa't mga anak ko! I didn't allowed my wife to go out but you insisted dahil kayo ang babantay sa kanila. Tapos ngayon ano? Sasabihin niyo sakin na nawawala sila? Fuck you all!" tinalikuran ko silang lahat at tinungo ang aking kwarto upang magbihis.

Isang tao lang ang alam kong gagawa nito sa asawa't anak ko, siya lang ang alam kong may lakas ng loob para kalabanin ako.

Pagkatapos magbihis ay inasikaso ko na ang mga baril at iba pang armas na pwede kong gamitin bago sumugod sa kanila. I know this is a dangerous decision, pero pamilya ko ang nakataya dito kaya wala na akong pake. Magkakamatayan muna kaming lahat bago nila makuha at masaktan ang pamilya ko.

I know Zia is not missing because they escaped again, one of my mens saw them being drag by unknown mens. Hindi lang naman sina End ang pinabantay ko sa kanila para mas secured, pero pati ang mga palihim kong pinabantay ay sumablay din. Ayaw ko ng mga tatanga tanga, ayoko ng mga bobo sa trabaho. They’re all useless, wala naman akong mapapala sa kanila so better to kill them, or throw them like a trash.

Pababa ako ng hagdan ng makita si Xevi na hindi mapakali, lakad sa kaliwa, balik sa kanan ang ginagawa.

"You look like a fucking idiot dumbass. Why you look like you’re panicking?" inis na tanong ko dito habang patuloy lang sa pagbaba ng hagdan.

Nang tuluyang makababa ay sinalubong ako nito, binigay nito sa akin ang isang cellphone, kahit nagtataka ay kinuha ko ito. Umigting ang aking panga ng mabasa ang mensahe galing sa kanya.

"Gun hindi ka pwedeng pumunta don nang ikaw lang, knowing her, she’s dangerous! Baka iblackmailed ka na naman niya, at mas malala pa ay papiliin ka niya sa dalawang bagay na alam mo sa sarili mong hindi mo kayang pumili kung sino sa kanila." nag-aalalang ani Xevi. Para itong babae kung umasta, tsk!

"Hindi ako pupunta don ng walang dalang armas Xevi. She may be a manipulate bitch but i won’t let her manipulate me again like what she did years ago." muling nabuhay ang galit sa akin ng maalala na namang muli ang nangyare ilang taon na ang nakalipas.

"Sasama kami Gun, we’re brothers, and ano pang silbi ng kasabihan nating bro’s before hoes kung hahayaan ka lang din naman naming sumugod mag-isa sa laban mo." determinadong ani Xevi.

"Even you fucking kick and punch our ass off, we will still go with you, you crazy bastard." ani End habang iika-ikang naglalakad papalapit sa akin. Kasabay nito sa Blue at nag-aalalayan ang dalawa.

"Clark is on the way, he’s just near here kaya pinapunta na namin, galit pa nga ang gago kase nabitin sa milagrong ginagawa." ani Luis na siyang pinupunasan ang may dugong labi.

"I don’t need an troublesome idiots when i’m dealing with my mission." they all groaned in disbelief and rolled their eyes on me. I just tsked and went out before them.